Εξουσία και Διαφθορά Καθώς παρακολουθούμε τους τελευταίους μήνες, ίσως και πολύ περισσότερο, την πορεία της Δημοτικής μας Αρχής και την στάση του Δημάρχου Βοΐου Δημήτρη Λαμπρόπουλου, ένας διαρκής προβληματισμός μας διακατέχει όσο αφορά την απόλυτη εξουσία και τους κινδύνους που φέρει.
Τελευταία εξέλιξη, η απαίτηση και πάλι του Δημάρχου, για παραίτηση του Αντιδήμαρχου Σιάτιστας Παναγιώτη Καρακουλακη, για τον λόγο ότι δεν θα στηρίξει τον ίδιο στις εκλογές που έρχονται αλλά τον κο. Λάζαρο Γκερεχτέ. Μία απαράδεκτη και μη Δημοκρατική πολιτική που ακολουθεί ο Δήμαρχος τον τελευταίο περίπου χρόνο.
Αποτέλεσμα της να μην υπάρχει πλέον, δίπλα του κανένας από τους Εκλεγμένους του που τον ανέβασαν στο ανώτατο αξίωμα της Δημοτικής Αρχής στις προηγούμενες εκλογές. Προς το παρόν, μόνο ο κος Γιώργος Τσαρτσαμπαλίδης (κι αυτός δήλωσε υποψήφιος σε άλλο Συνδυασμό) και η κα Φωτεινή Ζιαρα, του έχουν απομείνει ως Αντιδήμαρχοι.
Ο κος Λαμπρόπουλος δήλωσε πως ο ίδιος θα είναι, μετά και την τελευταία αντικατάσταση του Παναγιώτη Καρακουλακη, και Αντιδήμαρχος Σιάτιστας, καθώς δεν υπάρχει από τους Εκλεγμένους του κανένας αντικαταστατης πλην της κας Παπαδιώτη. Κι αν παραιτηθεί κι ο Γιώργος Τσαρτσαμπαλίδης, μάλλον θα εκτελεί και χρέη Αντιδήμαρχου Νεάπολης, και πάει λέγοντας.
Με λίγα λόγια θα έχουμε στον Δήμο μας έναν απόλυτο Μονάρχη όπου θα διοικεί για τους επόμενους περίπου έξι μήνες, μέχρι να αναλάβει η επόμενη Δημοτική Αρχή, από τις εκλογές που έρχονται. Πράγμα ανήκουστο και πρωτοπόρο, καθώς δεν πιστεύω πως υπάρχει άλλος Δήμαρχος όπου έχει καταφέρει να μείνει εντελώς μόνος του, απογυμνωνοντας όλους τους Δημοτικούς του Συμβούλους. Όλοι φταίνε, όλοι είναι διαπλεκόμενοι,σύμφωνα με τον ίδιο και τους ελάχιστους υποστηριχτες του, και μόνο αυτός είναι ο Άφθαρτος κι ο Έντιμος.
Ένα από τα πιο γνωστά αποφθέγματα, που ακούμε συνήθως σε πολιτικές συζητήσεις και χρεώνεται στον Λόρδο Άκτον, σπουδαίο φιλελεύθερο Βρετανό ιστορικό του 19ου αιώνα, είναι: «η εξουσία διαφθείρει, η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα». Τη σχέση εξουσίας και διαφθοράς την ήξεραν πολύ καλά οι αρχαίοι Έλληνες. Στο τελευταίο και ωριμότερο σύγγραμμα του Πλάτωνα, τους Νόμους, όπου το κύριο βάρος της συζήτησης επωμίζεται ο Ανώνυμος Αθηναίος που έχει ως συνομιλητές του, τον Σπαρτιάτη Μέγιλλο και τον Κρητικό Κλεινία, συναντάμε το παρακάτω απόσπασμα: ΑΘΗΝΑΙΟΣ.
Οι γεροντότεροι μας άφησαν την παράδοση ότι οι άνθρωποι τον καιρό του Κρόνου* ζούσαν ζωή χαρισάμενη –όλα τα είχαν άφθονα και χωρίς να μοχθούν. Και να ποια ήταν -κατά τα λεγόμενά τους- η αιτία. Ο Κρόνος στα σίγουρα κατέληξε στο συμπέρασμα -όπως εδώ και λίγη ώρα το συζητούσαμε κι εμείς- ότι δεν βρίσκεται άνθρωπος που, ενώ κρατά στα χέρια του την απεριόριστη εξουσία πάνω σ’ όλα, να μην ξεχειλίζει η ψυχή του από ξιπασιά και αδικία.
Λοιπόν έχοντας αυτή την ιδέα δεν όρισε τότε στις πολιτείες μας άρχοντες και βασιλιάδες ανθρώπους, αλλά δαίμονες, πλάσματα που βρίσκονται πιο κοντά στους θεούς απ’ ότι εμείς και ανώτερα από μας … είχαν την έγνοια μας, μας χάριζαν και ειρήνη και αιδώ και χρηστή διοίκηση και δικαιοσύνη, όσο να χορτάσει η ψυχή μας και κρατούσαν τις γενιές των ανθρώπων πάνω στη γη μονοιασμένες κι ευτυχισμένες.
Η ίδια αυτή παράδοση μας λέει, και λέει τη αλήθεια, ότι και τώρα σ’ όποια πολιτεία δεν βασιλεύει θεός αλλά κάποιος θνητός, είναι αδύνατο αυτή να σηκώσει κεφάλι από τις συμφορές και τα βάσανα· και μας συμβουλεύει να κάνουμε ότι μπορούμε για να μιμηθούμε τη θρυλική εποχή του Κρόνου. Να κοιτάξουμε μέσα μας για να δούμε ποιο αθάνατο στοιχείο κρύβεται στην ψυχή μας και αυτουνού τις οδηγίες ακολουθώντας να διοικούμε και τα σπιτικά και τις πολιτείες μας και σαν πολίτες και σαν άτομα. (*Με την έκφραση «στον καιρό του Κρόνου» ο Πλάτων αναφέρεται στην παραδείσια περίοδο της ανθρώπινης ζωής, που μπορεί να παραβληθεί μ’ εκείνη της Π. Διαθήκης όπως και με τη ζωή του «χρυσού γένους» των Έργων και Ημερών του Ησιόδου).
Ως επίλογο θα χρησιμοποιήσω τα λόγια του Κρόνου : Δεν βρίσκεται άνθρωπος που ενώ κρατά στα χέρια του την απεριόριστη εξουσία πάνω σ όλα, να μην ξεχειλίζει η ψυχή του από ξιπασια κι αδικία. Καλή συνέχεια Δήμαρχε…. Ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα…..
Τσικρελη Τραϊανη
(Νεάπολη εν οίδα ότι)
