Η οσμή του νερού της λίμνης Πραμόριτσας, που υδροδοτεί ολόκληρο το Βόιο, είναι ένα πολύ σοβαρό και δισεπίλυτο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η δημοτική Αρχή.
Στις 28 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε ειδική συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, κατά την οποία ο καθηγητής του ΑΠΘ Μήτρακας Μανασσής, ενημέρωσε το σώμα για τα αποτελέσματα της μελέτης που εκπόνησε κατόπιν παραγγελίας της ΔΥΠΡΑ και για τις λύσεις που προτείνει.
Να σημειωθεί ότι το πρόβλημα είναι πιο οξυμένο την περίοδο Σεπτεμβρίου – Νοεμβρίου κάθε χρόνο, οπότε η δυσοσμία είναι έντονη, καθώς το νερό μυρίζει «μούχλα» και χωματίλα». Μάλιστα στο διάστημα αυτό, σύμφωνα με την μελέτη του καθηγητή, «το νερό δεν πληροί τις προδιαγραφές ποσιμότητας», άρα είναι ακατάλληλο προς πόση, αν και η δυσοσμία είναι τόσο άσχημη, που και να θέλει κάποιος να το πιει δεν μπορεί.
Όπως εξήγησε ο καθηγητής, «οι αερονόβιες διεργασίες που λαμβάνουν χώρα στον ταμιευτήρα, είναι αυτές που καθιστούν το νερό ακατάλληλο και δυσώδες», ενώ συγχρόνως παρατηρούνται «υψηλές συγκεντρώσεις μαγγανίου».
Πρόσθεσε ότι το θέμα δημιουργείται με την πλήρωση του ταμιευτήρα από τις βροχές του καλοκαιριού και της άνοιξης. Δεδομένου ότι το νερό που πέφτει είναι ζεστό, μένει στην επιφάνεια ή φτάνει σε μικρό βάθος, χωρίς να φτάνει μέχρι τον πυθμένα, με αποτέλεσμα να μην εμπλουτίζονται τα νερά σε όλο το βάθος.
Επειδή η άντληση γίνεται από μεγάλο βάθος, όπου το νερό δεν ανανεώνεται, γι’ αυτό έχει την δυσοσμία.
Για την εξάλειψη του φαινομένου ο Μ. Μαννασής πρότεινε δύο λύσεις, μία μόνιμη και μία προσωρινή.
Η προσωρινή λύση που δεν αντιμετωπίζει ριζικά το πρόβλημα, είναι να τοποθετηθεί ένας αγωγός στον ταμιευτήρα με διάφορες οπές – υποδοχές, ο οποίος θα έχει τη δυνατότητα να αντλεί νερό από τέτοιο ύψος, όπου το νερό θα εμπλουτίζεται.
Η μόνιμη λύση απαιτεί την εγκατάσταση αντλιών και αγωγών, οι οποίοι θα παροχετεύουν αέρα και οξυγόνο στον ταμιευτήρα, θα αναδεύουν τα νερά, θα τα εμπλουτίζουν και θα τα οξυγονώνουν.
Βεβαίως, στην εφαρμογή και των δύο εκδοχών υπάρχουν προβλήματα. Η πρώτη θα πρέπει να υλοποιηθεί μέχρι το καλοκαίρι, προκειμένου να λύσει προσωρινά το πρόβλημα για τον προσεχή Σεπτέμβριο – Νοέμβριο.
Ωστόσο, πρέπει να λάβει σχετική απόφαση το δ.σ. της ΔΥΠΡΑ για να προχωρήσει αυτή η λύση.
Η δεύτερη εκδοχή δεν προλαβαίνει να ολοκληρωθεί μέχρι το καλοκαίρι.
Η υλοποίηση αναμένεται μέχρι το καλοκαίρι του 2019, γι’ αυτό άλλωστε επιλέγεται και η προσωρινή λύση.
Να σημειωθεί ότι το κόστος της μακρόπνοης αντιμετώπισης, εκτιμάται σε περίπου 200.000 ευρώ, το οποίο σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΔΥΠΡΑ Χρήστο Δόρδα, θα καλυφθεί από την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας. Επίσης η μελέτη που ανατέθηκε στον καθηγητή του ΑΠΘ κόστισε περί τις 15.000 ευρώ.
Πηγή: e-ptolemeos.gr
