Ο Τάσος Φούντογλου στις 1 Αυγούστου έγραψε ένα κείμενο που αναδημοσίευσε ο άτυχος 42χρονος πνευμονολόγος που έφυγε από τον ιό αφήνοντας τρία παιδιά. «Σε ένα ιατρικό ζήτημα δεν μπορώ να διαπραγματευτώ αν υπάρχει ιός, αν ένας έφυγε από υποκείμενο νόσημα ή επιπλοκή…» αναφέρει ο κ. Φούντογλου.
Το κείμενο αυτό το αναδημοσιεύσαν πολλοί. Μεταξύ τους και ο άτυχος συνάδελφος, ιδιώτης πνευμονολογος, που πέθανε σήμερα από τον μπάσταρδο ιό. Και τον κατευοδωνουν όλοι με το κείμενο αυτό….του παραχωρω λοιπόν τα «πνευματικά μου δικαιώματα» τιμής ένεκεν…σαν να γράφτηκε από αυτόν…εστω και έτσι ας φτάσει παντού με την ευχή κάποιοι να καταλάβουν πως όλοι είμαστε γιατροί και πως όλοι ανεξαιρέτως είμαστε στην πρώτη γραμμή αυτής της μπάσταρδης αρρώστιας…
Δεν έχει να κάνει με την μάσκα φίλε μου. Ανέκαθεν δεν είχε. Είναι που δεν γουστάρουμε απλά να ακούμε τους ειδικούς. Αυτούς που έχουν την γνώση. Και δεν τους γουστάρουμε όχι τώρα τελευταία αλλά ανέκαθεν. Δεν τους θέλουμε βρε αδερφέ. Μας χαλάνε την ζαχαρένια μας, μας μπερδεύουν με την άχρηστη πληροφορία της ημέρας, μας ζαλίζουν τα ούμπαλα με τα νούμερα και τα μεγέθη τους – ενώ ως γνωστόν το μέγεθος δεν μετράει ιδίως αν δεν είσαι προικισμένος- και γενικώς μας το παίζουν καμπόσοι ενώ είναι επίσης γνωστό τοις πάσι πως πέρα από την αφεντιά μας κανείς δεν φτουράει μια σε αυτόν τον κόσμο. Κι έτσι γεμίσαμε σαπιοφυλλάδες τύπου Μακελειό, καμένους influencer που για να τους ακολουθήσεις θα πρέπει να είσαι πιο χαζός και από αμοιβάδα , ιστοσελίδες του κώλου που τις ανοίγεις από κεκτημένη ταχύτητα λόγω…. κώλου, φάτσες εξωτικές που σχολιάζουν με ύφος μισού καρδιναλίου, απόψεις όσες και οι κωλοτρυπίδες – ζωή να έχουνε . Τα ίδια ζήσαμε και με τα Μνημόνια που αίφνης γεμίσαμε οικονομολόγους από γεννησιμιού τους. Τα ίδια και με τα ποδοσφαιρικά που μπαίνεις στα 1000 σχόλια του gazzetta και αν δεν κοιτάξεις τις φάτσες από τα προφίλ θα νομίζεις πως σχολιάζει ο Μουρίνιο με τον Φέργκιουσον. Τα ίδια και με το Μεταναστευτικό που αν έκανες τον Μπάμπη Υπουργό θα στο έλυνε σε μια μέρα. Τα ίδια και με το Ασφαλιστικό που αν πας να πεις μια κουβέντα θα στην πέσουνε οι ειδήμονες «γιατί φιλαράκι δεν τα ξέρεις καλά, εμένα ο πατέρας μου πλέρωσε μέχρι τελευταίας δεκάρας».
Αλλά ρε μπαγάσες εσείς το τερματίσατε. Στα ιατρικά ρε φιλε; Σε αυτά που χρειάζονται κανα δυο χρόνια μέχρι να καταλάβεις την διαφορά μεταξύ DNA και RNA, βακτηρίων και ιών, μεταγραφής και μετάφρασης, θνησιμότητας και θνητότητας; Στα ιατρικά ρε φίλε; Που στα κανονικά σου δεν μπορείς να ξεχωρίσεις το Ντεπόν από το Στεντον; Που παίρνεις αντιυπερτασικο και γράφεις στο κουτί » για τιν καρντια». Που χαπακώνεις αμοξιλ για ιούς, βακτήρια, μύκητες, περονοσπορους και δακους; Που μέχρι πρόσφατα η πομφόλυγα και η βλατίδα ήτανε «σπυράκι», η φλεγμονή «κοκκινίλα» και η κρεατινινη «ρε αδερφέ τι είναι αυτό που μαυρίζει στις εξετάσεις μου;». Και ξαφνικά τι; Ήρθε το περιστέρι της επιφοίτησης, σε κουτσούλησε και την είδες μέγας λοιμωξιολογος, επιδημιολόγος, ολίγον παθολόγος και κάτι σε εντατικολογος;
Όχι αδερφέ. Δεν στο παίζω έξυπνος. Κι εγώ όταν ανοίγω το καπό από το αμάξι το μόνο που μπορώ να διακρίνω είναι το καπάκι για να βάλω νερό για τους υαλοκαθαριστήρες, μαυρίζει η οθόνη του υπολογιστή και ρίχνω κλωτσιά στον πύργο μπας και πάρει ξανά μπροστά, πάω να κουρέψω μόνος το μαλλί και βγαίνω από το μπάνιο χειρότερος και από κατσίκι κουρεμένο, πάω να το παίξω εκπαιδευτικός στον γιο μου και καταλήγουμε τσακωμένοι εγώ στο ένα δωμάτιο αγκαλιά με την Λόλα και αυτός στο δικό του με το να ένα μήλο!
Όχι λοιπόν. Δεν στο παίζω έξυπνος και υπεράνω γιατί ο καθένας έχει το δικό του βάρος σε αυτή τη ζωή. Απλά ρε φίλε εδώ μιλάμε για ιατρική. Και η ιατρική είναι πείραμα, δοκιμή, παρατήρηση, μελέτη. Η ιατρική είναι εμπεριστατωμένη γνώση, τεκμηρίωση, πρωτόκολλα, διαδικασίες. Η ιατρική είναι εκατοντάδες χιλιάδες ερευνητές σε όλο τον κόσμο που εργάζονται νυχθημερον προκειμένου να αποκρυπτογραφήσουν μηχανισμούς, σηματοδοτικα μονοπάτια, κινασες, φωσφορυλιωσεις , υποδοχείς, κυτταροκινες, αποπτώσεις και τόσα άλλα. Η ιατρική είναι διαολε κάτι πολυ παραπάνω από το βοτάνι της θειας σου της Μαρικας και την παρόλα του κάθε αποψακια που νομίζει ο καημένος πως αποδομει όλο αυτό το θαυμαστό οικοδόμημα της επιστήμης με ένα » τα εμβόλια σκοτώνουν». Η ιατρική είναι ορθός λόγος, είναι επιστήμη, είναι αποκάλυψη ενός κόσμου που προκαλεί ρίγη συγκίνησης σαν αντιληφθείς το μέγεθος του. Δεν είναι θεωρια συνωμοσίας, δεν είναι σενάριο στο νετφλιξ, δεν είναι κοινοποίηση, δεν είναι πσόφος, δεν είναι τις βάζουμε κάτω και βλέπουμε ποιος την έχει μεγαλύτερη, δεν είναι λάικ, δεν ειναι καρδούλα. Ξεκόλλα λοιπόν και άσε την ιατρική στην ησυχία της. Κοινώς τα κουβαδάκια σου και σε άλλη παραλία….
prlogos.gr
