Αίτημα οικονομικής στήριξης και ενίσχυσης των αποκλεισμένων γουνοποιητικών επιχειρήσεων
Αποκλεισμός γουνοποιητικών επιχειρήσεων, που έχουν πληγεί από τις συνέπειες αποκλεισμού της Ρωσικής αγοράς, από κάθε πρόγραμμα χρηματοδότησης
Από το σύνολο των διακοσίων και πλέον ενεργών επιχειρήσεων της Καστοριάς και της Σιάτιστας που υπέγραψαν το αίτημα αποζημίωσης τους λόγω των συνεπειών του πολέμου φαίνεται ότι ελάχιστες τελικά θα ενταχθούν στο πρόγραμμα 2Β.
Ένα πρόγραμμα που ξεκίνησε με σύνθημα ή όλοι ή κανένας καταλήγει στο απογοητευτικό αποτέλεσμα της ελάχιστης απορροφητικότητας πετώντας έτσι κυριολεκτικά στα σκουπίδια μια προσπάθεια που αρχικά φαινόταν ότι η έκβασή της θα ήταν διαφορετική. Ο απίστευτα άδικος και αδικαιολόγητος αυτός αποκλεισμός των επιχειρήσεων με κριτήρια τελείως αμφιλεγόμενα μας εξωθούν στα άκρα.
Η απόφαση απόρριψης των επιχειρήσεων μας με το κριτήριο της αύξησης του τζίρου δημιουργεί σοβαρότατα προβλήματα. Η ευθύνη όλων των φορέων του κλάδου για την σημερινή κατάσταση είναι μεγάλη.
Ξεκαθαρίζουμε τα παρακάτω :
Αύξηση του τζίρου δεν ισοδυναμεί με κερδοφορία και σε καμία περίπτωση δεν αντανακλά την οικονομική πραγματικότητα
Υπάρχει ξεκάθαρα άνιση αντιμετώπιση των επιχειρήσεων μας σε αντίξοες συνθήκες
Αποφάσεις αποκλεισμού έχουν σοβαρές επιπτώσεις στις θέσεις εργασίας και την κοινωνία
Δημιουργείται ανταγωνιστικό μειονέκτημα και απώλεια αγορών
Δείχνουν τον τιμωρητικό τους χαρακτήρα με βάση επιφανειακά κριτήρια
Και τέλος δημιουργούν αβεβαιότητα, ανισορροπία και αστάθεια σε ολόκληρο τον κλάδο
Η πολιτική αδιαφορία και απροθυμία είτε με την αποφυγή συνάντησης για συζήτηση των θεμάτων που αναφέρονται είτε με την πρόσφατη φορολόγηση των επιχειρήσεων που κυριολεκτικά ασφυκτιούν δεν έχει προηγούμενο.
Όλοι εμείς οι αδικημένοι ζητάμε την αμέριστη συμπαράσταση όλων στον αγώνα μας για δικαίωση. Ζητάμε την ανάληψη πρωτοβουλίας όλων των πολιτικών δυνάμεων και φορέων του τόπου για την ενίσχυση των επιχειρήσεών μας, των μικρών γουνοποιητικων επιχειρήσεων, των μικρών εργαστηριών, των σχεδιαστών μόδας και των καταστημάτων υλικών γουναρικής όντας και εμείς πληττόμενοι από την κατάσταση που επικρατεί λόγω του πολέμου.
Ζητάμε το αυτονόητο. Τη δίκαιη και αμερόληπτη μεταχείριση των επιχειρήσεων μας. Η βιωσιμότητα των επιχειρήσεων μας και όλου του κλάδου απαιτεί σωστές αποφάσεις και δίκαιες λύσεις. Ένας ολόκληρος κλάδος πλήττεται βάναυσα, ακόμα όμως και αυτήν την στιγμή υπάρχει ελπίδα. Μην μας την στερείται με λάθος αλλά κυρίως άδικες αποφάσεις , μην μας τιμωρείτε γιατί προσπαθήσαμε να επιβιώσουμε.
Ο αγώνας που ξεκινήσαμε θα συνεχιστεί μέχρι την δικαίωση των αιτημάτων μας.
Επιτροπή αποκλεισμένων
Ρέββας Ηλίας
Κατσικάς Θοδωρής
Φάσσας Χρήστος
Κλεισιάρης Στέλιος
Ρίμπας Μίλτος
Το παρακάτω κείμενο αποτελεί μια αναφορά των προβλημάτων που έχουν προκύψει ή πρόκειται να προκύψουν αν δεν διευθετηθεί το ζήτημα αποζημίωσης ή ενίσχυσης μικρών ενεργών επιχειρήσεων που έχουν πληγεί από τις συνέπειες του αποκλεισμού της Ρωσικής αγοράς λόγω του Ρωσο- ουκρανικού πολέμου και αποκλείστηκαν από την επιδότηση λόγω της αύξησης στον τζίρο τους.
Ο αποκλεισμός μιας επιχείρησης από την επιδότηση λόγω αύξησης του τζίρου θεωρούμε πως είναι εντελώς άδικος και αδικαιολόγητος. Ακολουθούν τα πιο σοβαρά επιχειρήματα που στηρίζουν τον άδικο αποκλεισμό καθώς και τα προβλήματα που δημιουργεί η απόφαση αποκλεισμού:
Αύξηση του τζίρου δεν ισοδυναμεί με κερδοφορία και σε καμία περίπτωση δεν αντανακλά την οικονομική πραγματικότητα:
Η αύξηση του τζίρου μιας επιχείρησης δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι κερδοφόρα. Ο τζίρος αντιπροσωπεύει τις συνολικές πωλήσεις και όχι τα καθαρά κέρδη. Ειδικά σε περιόδους κρίσης, πολλές επιχειρήσεις μπορεί να δουν τον τζίρο τους να αυξάνεται λόγω αυξημένων πωλήσεων, αλλά ταυτόχρονα να αντιμετωπίζουν υψηλότερα κόστη παραγωγής, προμηθειών, ενέργειας, και μεταφορικών, οδηγώντας σε μείωση της κερδοφορίας. Ο αποκλεισμός από την επιδότηση μπορεί να αγνοεί αυτήν την οικονομική πραγματικότητα, θέτοντας την επιχείρηση σε μειονεκτική θέση.
Μακροπρόθεσμες επενδύσεις και ανάγκη υποστήριξης:
Οι επιχειρήσεις που επενδύουν για να ανακάμψουν ή να προσαρμοστούν σε νέες συνθήκες όπως οι δικές μας μπορεί να παρουσίασαν αύξηση τζίρου λόγω αυτών των επενδύσεων. Ωστόσο, αυτές οι επενδύσεις μπορεί να έχουν χρηματοδοτηθεί με δανεισμό ή άλλα μέσα που αυξάνουν το οικονομικό βάρος της επιχείρησης. Η επιδότηση θα μπορούσε να βοηθήσει στην εξισορρόπηση αυτού του βάρους και να υποστηρίξει τη βιωσιμότητα των μακροπρόθεσμων επενδύσεων.
Άνιση Αντιμετώπιση σε Αντίξοες Συνθήκες:
Ο αποκλεισμός των επιχειρήσεων με αυξημένο τζίρο μπορεί να θεωρηθεί άνιση αντιμετώπιση, ειδικά αν όλες οι επιχειρήσεις σε έναν κλάδο επηρεάζονται από τους ίδιους εξωτερικούς παράγοντες, όπως οι κυρώσεις ή η οικονομική κρίση. Ακόμη και αν ο τζίρος αυξάνεται, όλες οι επιχειρήσεις μπορεί να χρειάζονται υποστήριξη για να συνεχίσουν να λειτουργούν ομαλά σε ένα ασταθές οικονομικό περιβάλλον.
Επίπτωση στις Θέσεις Εργασίας και την Κοινωνία:
Ακόμη και αν μια επιχείρηση εμφανίζει αυξημένο τζίρο, μπορεί να αντιμετωπίζει προβλήματα που επηρεάζουν τις θέσεις εργασίας. Μια επιχείρηση που δεν λαμβάνει επιδότηση μπορεί να αναγκαστεί να μειώσει το εργατικό της δυναμικό, κάτι που έχει αρνητικές κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις στην τοπική κοινωνία.
Ανταγωνιστικό μειονέκτημα και απώλεια αγορών:
Οι επιχειρήσεις που αποκλείονται από τις επιδοτήσεις βρίσκονται σε ανταγωνιστικό μειονέκτημα σε σχέση με άλλες που λαμβάνουν στήριξη και αντιμετωπίζουν κίνδυνο απώλειας αγορών. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει μακροπρόθεσμες επιπτώσεις για τη βιωσιμότητα και τη θέση τους στην αγορά. Η επιδότηση σε επιχειρήσεις με χαμηλότερο τζίρο μπορεί να δημιουργήσει αθέμιτο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα σε αυτές, αφήνοντας τις επιχειρήσεις με αυξημένο τζίρο να αγωνίζονται χωρίς επαρκή υποστήριξη. Mια επιχείρηση που προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της μπορεί να βρεθεί σε μειονεκτική θέση σε σύγκριση με άλλες που λαμβάνουν επιδοτήσεις χωρίς να έχουν κάνει αντίστοιχες προσπάθειες
Τιμωρητικό χαρακτήρα με βάση επιφανειακά κριτήρια:
Ο αποκλεισμός βάσει μόνο του τζίρου είναι ένα επιφανειακό κριτήριο που δεν λαμβάνει υπόψη τη συνολική οικονομική κατάσταση, τα έξοδα, τα δάνεια, και τις υποχρεώσεις μιας επιχείρησης. Αντί να εφαρμόζονται πιο ολοκληρωμένες αξιολογήσεις, η χρήση απλών κριτηρίων όπως ο τζίρος μπορεί να είναι τιμωρητική για τις επιχειρήσεις που βρίσκονται σε πραγματική ανάγκη. Οι επιχειρήσεις που έχουν αυξημένο τζίρο μπορεί να έχουν κάνει μεγάλες προσπάθειες για να προσαρμοστούν στις δύσκολες συνθήκες και να επιβιώσουν. Ο αποκλεισμός τους από την επιδότηση μπορεί να θεωρηθεί τιμωρία για την αποτελεσματικότητα και την ανθεκτικότητά τους, δημιουργώντας αντικίνητρα για υγιή επιχειρηματική δραστηριότητα.
Αποθάρρυνση της ανάπτυξης και των επενδύσεων:
Εάν οι επιχειρήσεις γνωρίζουν ότι η αύξηση του τζίρου τους μπορεί να οδηγήσει σε αποκλεισμό από επιδοτήσεις, αυτό μπορεί να αποθαρρύνει την ανάπτυξη και τις επενδύσεις. Οι επιχειρήσεις μπορεί να αποφεύγουν να επεκταθούν ή να αναλάβουν πρωτοβουλίες βελτίωσης από φόβο ότι θα “τιμωρηθούν” για την επιτυχία τους.
Αδυναμία ενίσχυσης σε αντίξοες συνθήκες:
Μια επιχείρηση που καταφέρνει να αυξήσει τον τζίρο της σε δύσκολες συνθήκες δεν σημαίνει ότι δεν χρειάζεται στήριξη. Αντίθετα, οι επιχειρήσεις αυτές μπορεί να χρειάζονται ακόμα περισσότερη υποστήριξη για να συνεχίσουν την πορεία τους και να συμβάλουν θετικά στην τοπική οικονομία και στις θέσεις εργασίας. Ο αποκλεισμός ξεκάθαρα αγνοεί αυτές τις ανάγκες.
Δημιουργία αβεβαιότητας και αστάθειας:
Ο αποκλεισμός από επιδοτήσεις λόγω τζίρου μπορεί να δημιουργήσει αβεβαιότητα και αστάθεια στην επιχειρηματική κοινότητα. Η απουσία προβλέψιμης και δίκαιης πολιτικής επιδοτήσεων μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την έλλειψη εμπιστοσύνης και την αίσθηση ότι οι επιχειρήσεις τιμωρούνται για τις προσπάθειες επιβίωσης και ανάπτυξης.
Η πολιτική αυτή μπορεί να οδηγήσει σε αδικίες, αποθάρρυνση επενδύσεων και δημιουργία αρνητικού κλίματος για την επιχειρηματική ανάπτυξη, ειδικάσε περιόδους κρίσης.
Επίσης σημαντικό γεγονός που αντανακλά στην αύξηση του τζίρου ήταν το ότι πολλές επιχειρήσεις στην προσπάθεια τους να διασωθούν οικονομικά εκποίησαν ένα σύνολο εμπορευμάτων τους σε πολύ χαμηλές τιμές. Το γεγονός αυτό είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση του τζίρου τους παρά το ότι ζημιωθήκαν στην προσπάθεια τους να μην πνιγούν. Η απελπισία λοιπόν των ανθρώπων αυτών που πίστεψαν στην σωτηρία τους ήταν τελικά η ταφόπλακα τους ;
Για όλους τους παραπάνω λόγους ζητάμε την αποζημίωση των επιχειρήσεων μας, των μικρών γουνοποιητικων επιχειρήσεων, των μικρών εργαστηριών , των σχεδιαστών μόδας και των καταστημάτων υλικών γουναρικής όντας και εμείς πληττόμενοι από την κατάσταση που επικρατεί λόγω του πολέμου, ζητάμε το αυτονόητο, την δίκαιη και αμερόληπτη μεταχείριση των επιχειρήσεων μας. Η βιωσιμότητα των επιχειρήσεων μας και όλου του κλάδου απαιτεί σωστές αποφάσεις και δίκαιες λύσεις. Ένας ολόκληρος κλάδος πλήττεται βάναυσα, ακόμα όμως και αυτήν την στιγμή υπάρχει ελπίδα. Μην μας την στερείται με λάθος αλλά κυρίως άδικες αποφάσεις , μην μας τιμωρείτε γιατί προσπαθήσαμε να επιβιώσουμε