ΕΠΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ (που μπορεί να ενδιαφέρει και άλλες περιοχές της χώρας).
Με αφορμή την πρόσφατη συζήτηση, όπως πληροφορήθηκα, στο Δημοτικό Συμβούλιο του δήμου Βοϊου, για εκμετάλευση του λεγόμενου ΒΙΟ-ΠΑ από επενδυτική εταιρία που εδρεύει εκτός δήμου, καταθέτω, εκ νέου, μακροσκελές άρθρο μου για να ληφθεί υπόψη, ίσως, από τους δημοτικούς άρχοντες, ιδιαίτερα τους νεοεκλεγέντες και με την παράκληση να αφιερώσουν λίγο από τον πολύτιμο χρόνο τους για την ανάγνωση ή την μελέτη του.
Το άρθρο αυτό είναι μεν μακροσκελές αλλά πλήρως ενημερωτικό, νομίζω, για τους αρμοδίους τοπικούς δημοτικούς άρχοντες και τους φορείς, ως και τους ενδιαφερομένους επιχειρηματίες, της Σιάτιστας, του Δήμου Βοϊου, του Νομού μας, της Περιφέρειας Δυτ. Μακεδονίας και όχι μόνο.
Να ληφθεί υπόψη ότι πριν από χρόνια εργάσθηκα για την παρουσίαση αυτού του άρθρου, μήπως και «κάτι γίνει», που δεν έγινε όμως ακόμα ως σήμερα , για τον κλάδο των γουναράδων.
Πριν από κάποια χρόνια λοιπόν δημοσιεύθηκε το άρθρο μου, που είναι σχετικό με το ΒΙΟ-ΠΑ της Σιάτιστας.
Ύστερα από πρόσθετη έρευνα, επίσης πριν από χρόνια, μου ήρθαν στο φώς περισσότερα στοιχεία, που διέπονται από Νόμο, διατάξεις και λοιπά έγγραφα.
Στο σημείο αυτό πρέπει να ευχαριστήσω και τώρα, όπως και τότε, αυτούς που είχαν την καλοσύνη να βοηθήσουν για την ολοκλήρωση και εγκυρότητα του άρθρου αυτού, δίδοντας μου τα ζητηθέντα στοιχεία.
Αυτή η εργασία λοιπόν, που αποτελεί συνέχεια του αναφερομένου αρχικού άρθρου, κάλυψε κάποια κενά εκείνου για την περισσότερο ολοκληρωμένη παρουσίαση του θέματος και για το οποίο καλούνται οι αρμόδιοι και τώρα ακόμα, να κινητοποιηθούν, ώστε το ΒΙΟ-ΠΑ να εισέλθει σε τροχιά θετικής πορείας, με την ολοκλήρωση του όλου έργου, προς όφελος της περιοχής, της γουνοποιϊας, των επιχειρηματιών και όχι μόνο.
Δυστυχώς, μετά την δεύτερη ανανεωμένη δημοσίευση, δεν είδα κάποιες ενέργειες προόδου και έτσι μείναμε στα ίδια, χωρίς αποτελεσματικές (αν υπήρξαν) προσπάθειες αξιοποίησης, σε βάρος βέβαια της πόλης, του Βοϊου και των γουνοποιών ιδιαίτερα.
Για την ιστορία, το ΒΙΟ-ΠΑ (!!!) της Σιάτιστας (δηλαδή το εκθετήριο-διοικητήριο μόνο), κατασκευάσθηκε, ενταχθέν συμπληρωματικά, στο Αναπτυξιακό Πρόγραμμα της Περιφέρειας της Δυτ. Μακεδονίας (1988) και σε εδαφική έκταση που προσέφερε, για τον σκοπό αυτόν, ο τότε Δήμος της Σιάτιστας, προς ενίσχυση και ικανοποίηση των γουνοποιών .
Ο κρατικός φορέας που ενήργησε για την κατασκευή του (μαζί με την Περιφέρεια) αλλά και για την λειτουργία αυτού, ήταν νομίζω, το τότε Υπουργείο Ανάπτυξης.
Από εκεί και για την εκτέλεση του σκοπού του, μετά από παρεμβάσεις βέβαια του τότε Δήμου Σιάτιστας και του συνδέσμου των γουνοποιών-γουνεμπόρων , προς τιμήν τους, σε αντιστάθμιση με το ήδη συμπεριληφθέν στο πρόγραμμα αυτό, όπως προαναφέρθηκε, του ΒΙΟ-ΠΑ Εράτυρας, έπρεπε ο φορέας αυτός , για λογαριασμό της τότε Περιφέρειας δηλαδή, που εκπροσωπούσε αυτή το κράτος ή απευθείας ο ΕΟΜΜΕΧ, που εξέφραζε το Υπ. Ανάπτυξης, να ορίσουν φορέα διαχείρισης του ΒΙΟ-ΠΑ.
Από τότε έχουν αλλάξει πολλά, αλλά εγώ παραθέτω το κείμενο της εργασίας αυτής που είχε δημοσιευθεί τότε , όπως προαναφέρθηκα ( με κάποιες προσθαφαιρέσεις, που έπαψαν όμως να ενδιαφέρουν ) και όχι όπως διαμορφώθηκαν τα πράγματα ως σήμερα, επ αυτού, επειδή, στην ουσία, δεν υπήρξε θετική εξέλιξη αλλά στασιμότητα, ως γνωστό, που εγώ δεν τα γνωρίζω όμως.
Αυτός ο φορέας, αποτελούμενος από τον τότε Δήμο της Σιάτιστας ,τον σύνδεσμο των γουνοποιών, την Νομαρχία τότε Κοζάνης, τον ΕΟΜΜΕΧ και το ΕΒΕ του Νομού, είχε ιδρύσει αστική εταιρία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα(άρθρ.741-784τουΑστ.Κώδ), όπου οι δύο πρώτοι συμμετείχαν με το μεγαλύτερο ποσοστό και στο υπόλοιπο οι άλλοι τρείς, κατ ισομοιρία.
Πρέπει να αναφερθεί ότι η εδαφική έκταση, που προσφέρθηκε από το Δήμο τότε της Σιάτιστας, είναι συγκεκριμένη και καταγεγραμμένη.
Η ιδιοκτησία του ΒΙΟ-ΠΑ, νομίζω ότι ανήκει τώρα στο Δήμο Βοΐου, ύστερα από παραχώρηση. Την διαχείριση όμως δεν την έχουν πλέον οι παραπάνω πέντε (5) προαναφερθέντες εταίροι, αλλά αποκλειστικά αυτός ο δήμος.
Το ΒΙΟ-ΠΑ (Διοικητήριο-στρατηγείο και εκθεσιακός χώρος μόνο!), εγκαινιάσθηκε το 1999 και η αστική εκείνη συσταθείσα εταιρία άρχισε την λειτουργία της με βάση των προβλεπομένων από το καταστατικό και τις αποφάσεις, που από τα διοικητικά μέλη της εταιρίας λαμβάνονταν, περί του τρόπου δηλαδή της εκμετάλλευσης του.
Σήμερα αυτή η εταιρία νομίζω ότι δεν υφίσταται.
Το έτος 1997, πριν δηλαδή από το έτος της λειτουργίας του Διοικητηρίου- εκθετηρίου , όταν αυτό βρισκόταν στο στάδιο της προετοιμασίας , δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως ο Νόμος 2545/Δεκ. 1997/ Τόμος ΚΘ αριθμ. Φύλλου 12/ Φ.Ε.Κ 254Α της 15-12-97.
Ο Νόμος αυτός αφορά τις Βιομ. & Επιχ/κες Περιοχές για την ανάπτυξη και οικονομική πρόοδο της χώρας και αυτές ονομάζονται Β.Ε.ΠΕ.
Στις Β.Ε.ΠΕ μπορούν να εντάσσονται τέσσερες επιχειρηματικές δραστηριότητες. Εξ αυτών η τρίτη, κατά σειρά, αφορά τα ΒΙΟ-ΠΑ. Είναι δε ο χώρος, ο οποίος καθορίζεται, οριοθετείται και οργανώνεται, προκειμένου να λειτουργήσει ως χώρος υποδοχής κάθε βιομηχανικής δραστηριότητας χαμηλής όχλησης και επαγγελματικών εργαστηρίων, εφόσον πολεοδομηθεί παράλληλα (άρθρ.1 παρ 2γ).
Οι δύο πρώτες εξ αυτών, επιχειρηματικές δραστηριότητες, είναι οι ΒΙ-ΠΕ και τα ΒΙ- ΠΑ. Τέταρτη είναι η Τεχνόπολη.
Στις Β.Ε.ΠΕ επιτρέπεται και η μετεγκατάσταση βιομ & βιοτ. δραστηριοτήτων από τον αστικό ιστό πόλεων (αρθρ. 2 παρ. 2β) εφόσον δεν υπάρχει ΒΙΠΕ ή ΒΙΠΑ στο Νομό ή δεν υπάρχει ελεύθερος χώρος σ αυτά ή έχει προηγουμένως εγκριθεί μελέτη περιβαλλοντολογικών επιπτώσεων για την προτεινόμενη νέα θέση.
Ο καθορισμός της Β.Ε.ΠΕ , ο φορέας Β.Ε.ΠΕ και η μελέτη περιβαλλοντολογικών επιπτώσεων, εγκρίνονται με κοινή απόφαση των Υπ. Ανάπτυξης και ΠΕΧΩΔΕ, τότε, που δημοσιεύεται στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ύστερα από γνώμη του Νομαρχ. Συμβουλίου (άρθρ.5) ( και τώρα Περιφέρειας ).
Έτσι, μετά την έγκριση του καθορισμού τους, με το εν λόγω άρθρ.5, οι Β.Ε.ΠΕ πολεοδομούνται.
Η πολεοδομική μελέτη εγκρίνεται με απόφαση του Περιφερειάρχη, ύστερα από γνώμη του Περιφ. Συμβουλίου Χωροταξίας Οικισμού και περιβάλλοντος, τότε.
Η εφαρμογή της πολεοδομικής μελέτης πραγματοποιείται με την κατάρτιση από τον φορέα Β.Ε.ΠΕ πράξης εφαρμογής που εγκρίνεται με απόφαση και πάλι του Περιφερειάρχη.
Οι ιδιοκτήτες των ακινήτων (οικοπέδων, αγροτεμαχίων κ.λπ.) που τυχόν βρίσκονται μέσα στα όρια της Β.Ε.ΠΕ και εντάσσονται στο πολεοδομικό σχέδιο, οφείλουν να συμμετέχουν στις δαπάνες για τη δημιουργία κοινόχρηστων χώρων και των έργων υποδομής με εισφορές σε γη και χρήμα.
Μόλις ο φορέας Β.Ε.ΠΕ καταρτίσει την πολεοδομική μελέτη και την πράξη εφαρμογής, τότε έχει υποχρέωση να τις δημοσιοποιήσει.
Ακολουθούν οι εκτελέσεις έργων υποδομής και άλλων οικοδομικών έργων κλπ. ( τα παραπάνω αναφερόμενα φαίνονται στο άρθρ. 7 αυτού του Νόμου).
Στη συνέχεια ακολουθεί η εγκατάσταση των επιχειρήσεων (ως στο άρθρ. 10 αναφέρεται).
Τώρα υπεισέρχεται η διαδικασία ορισμού φορέα διοίκησης και διαχείρισης της Β.Ε.ΠΕ ,που διαπραγματεύεται το άρθρ. 11.
Όμως, το ενδιαφέρον για το όλο θέμα είναι η χρηματοδότηση των Β.Ε.ΠΕ όπου συγκαταλέγονται σ αυτή και τα ΒΙΟ-ΠΑ, όπως είπαμε στην αρχή.
Αυτό θα το δούμε στο άρθρ.17 του Νόμου, με τις λεπτομέρειες του.
Σε υφιστάμενα ΒΙΟ-ΠΑ, στα οποία έχει αρχίσει η οριοθέτηση και η πολεοδόμηση, συνεχίζεται με τις διαδικασίες που έχει αρχίσει, εγκρίνεται όμως από τα όργανα και με τις διαδικασίες του αναφερομένου Νόμου 2545/97 αρθρ. 19 παρ.3 και με απόφαση του Περιφερειάρχη.
Άρα, εδώ στη Σιάτιστα έχουμε ήδη ένα ΒΙΟ-ΠΑ(!), που δεν θεωρείται υφιστάμενο, λόγω του παραπάνω Νόμου . Για να ενταχθεί στις διατάξεις αυτού του Νόμου πρέπει πρώτα να αρχίσουν οι διαδικασίες ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗΣ ή ΠΟΛΕΟΔΟΜΗΣΗΣ, εκτός αν έγιναν, αλλιώς δεν εντάσσεται στις ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΕΙΣ αυτού του Νόμου και ενώ υπάρχει μεγάλη ανάγκη ύπαρξης του, δεν αναγνωρίζεται και δεν μπορεί αλλιώς να συντηρηθεί από το Δήμο Βοΐου, ας πούμε, γιατί δεν είναι δυνατή απ αυτόν η συνεχής χρηματοδότηση « άνευ λόγου!!!». Και μια τέτοια ενέργεια, συντήρησης, ελέγχεται βέβαια.
Συνεπώς, μόνο με τα προαναφερόμενα είναι δυνατόν να έχουμε ΒΙΟ-ΠΑ και ενταγμένο μάλιστα σ αυτό το Νόμο. Διαφορετικά και αυτό το κτίριο που έγινε (το εκθετήριο-διοικητήριο) θα «πέσει!» γιατί κανείς δεν μπορεί να το φροντίζει συνεχώς, παρά τη θέλησή του, ούτε για την συντήρηση ούτε και για την διαχείριση του, με τον τρόπο που χρειάζεται βέβαια, και ιδιαίτερα σήμερα που οι γουνοποιοί απέχουν απ αυτό , αν και γι αυτούς έγινε και για συγκεκριμένο σκοπό.
Παρ όλα αυτά, με πρωτοβουλία της Περιφέρειας Δ. Μακεδονίας, διετέθησαν, πριν από χρόνια, διακόσιες είκοσι χιλιάδες (220.000,00) ευρώ για την συντήρηση του και είχε γίνει η ανάθεση του έργου. Μπορούμε και τώρα να δώσουμε συγχαρητήρια στους τότε αρμοδίους και απ αυτές τις γραμμές.
Ο συγκεκριμένος σκοπός είναι αυτός που στους υπό διάθεση εδαφικούς χώρους (οικόπεδα!), της κλειστής αυτής περιοχής του ΒΙΟ-ΠΑ, πρέπει να μετεγκατασταθούν διάφορες επιχειρήσεις χαμηλής όχλησης .
Προκειμένου λοιπόν να υπάρξει το ΒΙΟ-ΠΑ και να λειτουργεί χρηματοδοτούμενο, απαιτείται, πρωτίστως, να πραγματοποιηθούν οι προαναφερόμενες διαδικασίες αλλιώς είναι δύσκολη έως αδύνατη η λειτουργία και η συντήρηση του υπάρχοντος κτιρίου, όπως προείπαμε. Η ύπαρξη μόνο του Διοικητηρίου-Εκθετηρίου, νόμιμα, δεν μπορεί να επιφέρει τα αναμενόμενα αποτελέσματα που θα θέλαμε. Γι αυτό και το συνεχές πρόβλημα.
Και νομίζω ότι το ΒΙΟ-ΠΑ Σιάτιστας δεν εντάχθηκε ακόμα σε διαδικασίες Β.Ε.ΠΕ για να τύχει των ευεργετημάτων των σύγχρονων ΒΙΟ-ΠΑ αφού στις 29/1/1998 η τότε Νομαρχ. Αυτοδιοίκηση με το υπ αριθ.234 έγγραφο του τμήματος της Πολεοδομίας της, προς την ΑΝΚΟ και με κοινοποίηση προς το ΥΠΕΧΩΔΕ , την Περιφέρεια και το Δήμο τότε Σιάτιστας, ζήτησε να πολεοδομηθεί ο χώρος αυτός του ΒΙΟ-ΠΑ για οργανωμένη ανάπτυξη επιχειρήσεων γουνοποιίας στη Σιάτιστα και με τα σχετικά ευεργετήματα, εξ αιτίας αυτού, με βάση το Ν.2545/97,περί ου η παρούσα αναφορά.
Στην σκέψη αυτή της Πολεοδομικής Υπηρεσίας, το τότε ΥΠΕΧΩΔΕ, με έγγραφό του, υπ αριθ.3740/1239/17-9-98, απήντησε ότι συμφωνεί απόλυτα με το παραπάνω έγγραφο της Πολεοδομίας Κοζάνης, παίρνοντας την πρωτοβουλία της απάντησης, παρά του ότι απλά του είχε κοινοποιηθεί μόνο ( του ΥΠΕΧΩΔΕ ) η σκέψη της παραπάνω υπηρεσίας.
Απ ότι είμαι σε θέση να γνωρίζω, στη συνέχεια, δεν έγινε προσέγγιση στις διατάξεις αυτού του Νόμου περί Β.Ε.ΠΕ και ΒΙΟ-ΠΑ.
Αργότερα μου έγινε γνωστό, ύστερα από το προσωπικό ενδιαφέρον, ότι η Πολεοδομία της τότε Νομ. Αυτοδ/σης Κοζάνης , προς τιμήν της, πράγματι ανακαίνισε το θέμα, απευθυνόμενη στο ΥΠΕΧΩΔΕ και το Υπουργείο απήντησε με κοινοποίηση βέβαια και στον τότε Δήμο της Σιάτιστας.
Η απάντηση περιείχε προτάσεις για διευκρινήσεις και σχετικές ενέργειες, όπως και συμβουλές προς περαιτέρω κινήσεις, εννοώντας, «το νερό να μπεί στο αυλάκι!!!».
Ασφαλώς υπάρχουν δυσκολίες και γι αυτές πρέπει να παλεύουμε μέχρι την πλήρη τακτοποίηση. Τα εύκολα τα ξέρουν όλοι. Εμάς τα δύσκολα μας νοιάζουν.
Δεν γνωρίζω, επί των ανωτέρω προτάσεων του Υπουργείου, αν έγιναν σοβαρές περαιτέρω ενέργειες, αλλά όπως δείχνουν τα πράγματα δεν έγιναν ή και αν έγιναν δεν προχώρησαν καθοριστικά. Αυτό άλλωστε φαίνεται.
Το ΒΙΟ-ΠΑ (!), λεγόμενο, της Σιάτιστας, κατασκευάσθηκε από το κράτος (ΕΟΜΜΕΧ), αλλά μόνο το κτίριο, ως εκθεσιακός χώρος, όπου και το Διοικητήριο. Τίποτα άλλο, όπως προαναφέραμε. Όλη η οικοπεδική και κοινόχρηστη του περιοχή, στην οποία θα μπορούσαν να κατασκευαστούν για να μετεγκατασταθούν εκεί βιοτεχνίες γουνοποιίας, δεν έχει έγκριση ΒΙΟ-ΠΑ και έμεινε ανεκμετάλλευτη χωρίς να γίνει τίποτα περισσότερο. Και βεβαίως δεν είναι δυνατόν ούτε και αυτό το Διοικητήριο και ο εκθεσιακός χώρος του κτιρίου, του λεγόμενου ΒΙΟ-ΠΑ, να χρηματοδοτείται για την λειτουργία και συντήρηση . Από ποιόν άλλωστε να γίνει αυτό ; Από τον Δήμο, την Περιφέρεια , τους γουνοποιούς; Μεμονωμένα είναι δύσκολα γιατί χρειάζεται απολογία για την νομιμότητα της δαπάνης. Και πάλι καλά που οι δύο, τότε, εταίροι (Δήμος και Νομαρχία) ενίοτε συνέβαλλαν οικονομικά μαζί και με το ΕΒΕ, εξευρίσκοντας τρόπους.
Δεν γνωρίζω αν άλλοι φορείς ή επιχειρήσεις έχουν την νομιμότητα για τέτοια ενέργεια, αλλά εδώ μιλάμε για σοβαρότερα πράγματα που αφορούν επιχειρηματικούς κλάδους της περιοχής, με την συμπαράσταση του κράτους.
Πέρασαν πολλά χρόνια από την αρχική διάθεση δημιουργίας ολοκληρωμένου ΒΙΟ-ΠΑ των εμπλεκομένων, με μόνη ενέργεια την ανέγερση του Διοικητηρίου – εκθετηρίου αυτού , θα το λέμε και θα το ξαναλέμε. Όμως και αυτό ακόμα, το κτίριο, δεν μπορεί να λειτουργήσει, να συντηρηθεί , όπως προείπαμε, και να αποτελέσει πόλο έλξης, ο εκθεσιακός του χώρος, αφού οι άμεσα ενδιαφερόμενοι(!) γουνοποιοί δεν νοιάζονται γι αυτό, επειδή προφανώς, δεν έχουν λόγους συμφερόντων .
Ακόμα, δεν νοιάζονται να στήσουν τις βιοτεχνίες των στον πέριξ αδιάθετο και μη νομοθετημένο χώρο ( οριοθέτηση- πολεοδόμηση), όπως προαναφέρθηκα και αυτό δείχνουν οι ενέργειες και οι διαθέσεις των. Βασικός λόγος, για τον κλάδο αυτόν, είναι το μεγάλο πρόβλημα της γουνοποιϊας όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς.
Παλαιότερα όμως , γεννήθηκε κάποιο ενδιαφέρον από γουνοποιούς για να εγκατασταθούν εκεί, στο ΒΙΟ-ΠΑ. Είχε γίνει σχετική πρόταση στο αρμόδιο Υπουργείο από την ΑΝΚΟ, για λογαριασμό της τότε Νομ/κης Αυτοδ/σης, ώστε να προχωρήσουν οι σχετικές μελέτες ένταξης, λαμβανομένων των παρατηρήσεων αυτού του Υπουργείου, που παραπάνω αναφέρθηκα. Αυτό ήταν πολύ ενθαρρυντικό, αλλά!!!
Όμως χρειάζεται κινητοποίηση όλων των αρμοδίων ώστε στο ΒΙΟ-ΠΑ να γίνει αυτό που δεν έγινε. Μάλιστα τώρα και με πρόσχημα την επικείμενη απολιγνιτοποίηση της Δυτ. Μακεδονίας, αλλά και τις συνέπειες του covid-19, πιστεύω ότι πιο εύκολα θα τύχουμε των ευεργετημάτων και βοηθημάτων εκείνων προς διευκόλυνση της τακτοποίησης του θέματος και στα πλαίσια της ανάπτυξης της περιοχής.
Έτσι λοιπόν ή ακολουθούνται οι προαναφερόμενες διαδικασίες από την αρχή, με έντονο ρυθμό και απαίτηση ή το σημερινό λεγόμενο ΒΙΟ-ΠΑ (το κτίριο δηλαδή) σίγουρα θα εγκαταλειφθεί εντελώς και τίποτα σ αυτό δεν θα μπορεί να γίνει από επαγγελματικούς κλάδους .
Αλλά και να γίνει κάτι προσωρινό το πρόβλημα της συντήρησης του θα είναι άλυτο με τις υπάρχουσες συνθήκες που επικρατούν , γι αυτό και η επιμονή μας, για το κάτι άλλο, το καλύτερο. ‘Όμως, δεν είναι σωστό, νομίζω, να αναφερόμαστε σε άλλη χρήση, εκτός αυτής της γουνοποιϊας.
Πάντως, το ζητούμενο δεν είναι η όποια λειτουργία και συντήρηση του κτιρίου αλλά η ολοκλήρωση της διαδικασίας για να ενταχθεί στα ΒΙΟ-ΠΑ , όπως αναφέρθηκα.
Και εάν οι γουνοποιοί δεν ενδιαφέρονται, όσο θα έπρεπε, για πολλούς και διαφόρους λόγους ή υπάρχει σήμερα πρόβλημα ύπαρξης του κλάδου των, στο επιθυμητό επίπεδο , είναι δυνατόν το ΒΙΟ-ΠΑ να καταστεί βιοτεχνικό πάρκο πολλαπλών χρήσεων. Νομίζω ότι παλιά έτσι είχε χαρακτηρισθεί αρμοδίως, αν θυμάμαι καλά. Τόσες βιοτεχνίες μπορεί να θέλουν για να εγκατασταθούν σε ένα τέτοιο χώρο με τέτοιες συνθήκες, που από το Νόμο προβλέπονται και να δημιουργήσουν βιοτεχνική περιοχή εμβέλειας Δυτ. Μακεδονίας. Πόσες βιοτεχνίες, χαμηλής όχλησης, της περιοχής του δήμου Κοζάνης, τουλάχιστον, δεν θα αποφάσιζαν για κάτι τέτοιο, όταν και το κόστος του νέου κτιρίου τους θα ήταν πολύ ελάχιστο, μπαίνοντας σε κάποιο πρόγραμμα, δημιουργώντας παράλληλα και μια περιουσία γι αυτούς και τα παιδιά τους ; Τι τους ενοχλεί άλλωστε; Δέκα πέντε λεπτά δρόμο από την πρωτεύουσα του Νομού θα απέχουν οι κατοικίες των. Θα μου πείτε ότι η εποχή δεν είναι τώρα για τέτοια. Όμως αυτό δεν είναι λόγος αδράνειας. Υπήρξαν και καλύτερες μέρες, αλλά!!!
Με τα παραπάνω εκτεθέντα, ασφαλώς δεν εννοούμε μετεγκατάσταση μέσα στον εκθεσιακό χώρο του ΒΙΟ-ΠΑ , όπως έγινε αντιληπτό, αλλά στα οικόπεδα τα πέριξ του Διοικητηρίου υπάρχοντα ( περίπου τριάντα επτά (37) τον αριθμό ), για δημιουργία σ αυτά βιοτεχνιών κάθε μορφής, που αναφερθήκαμε. Όλο αυτό λοιπόν δεν θα δημιουργήσει για κάποια χρόνια μια ανάπτυξη στην πόλη και την περιφέρεια της; Ασφαλώς ναι.
Είναι μεγάλη υπόθεση για τη Σιάτιστα η μετεγκατάσταση εκεί τριάντα επτά (37) διαφόρων βιοτεχνών, πρώτα από την πόλη, αλλά και ύστερα από όλον τον Δήμο ή τον Νομό. Μεγάλη υπόθεση. Κάποιοι πρέπει να το επιχειρήσουν και την σκέψη να την κάνουν πράξη. Να ένας αναπτυξιακός πόλος που μπορεί να πάρει σάρκα και οστά στη Σιάτιστα και το Βόϊο.
Με βάση πρόσφατα γεγονότα, για μελλοντικές επιχειρηματικές εξελίξεις, θα ήθελα να μεγαλώσω την αναγκαιότητα ύπαρξης ΒΙΟ-ΠΑ στη Σιάτιστα.
Τα παραπάνω, που αφορούν τη Σιάτιστα , αφού η θέση της είναι σε κομβικό σημείο κάθε είδους δικτύου ( οδικών, εμπορικών, πολιτιστικών, τουριστικών κ.ά.), πρέπει να ληφθούν επιτέλους σοβαρά υπόψη από τους παράγοντες της πόλης της Σιάτιστας και όλου του Βοίου φυσικά, μιας ολόκληρης επαρχίας του Νομού και να επιδιώξουμε επίμονα για τα παραπάνω, περί του ΒΙΟ-ΠΑ δηλαδή. Όλα αυτά αποτελούν κρίκο ανάπτυξης και προόδου, όπως είπαμε
Τελευταία έγινε λόγος, ότι σύντομα θα ολοκληρωθεί και ο οδικός άξονας Ε65 που συνδέει τα Γρεβενά (Κηπουριό) και Ηγουμενίτσα, δια της Εγνατίας, με Τρίκαλα- Λαμία- Αθήνα . Η Σιάτιστα μπορεί να γίνει κόμβος- σταθμός διεκπεραίωσης.
Θέμα γεννήθηκε επίσης και για την σιδηροδρομική κατασκευή και σύνδεση Κοζάνης- Καλαμπάκας, μέσω Μπάρας Σιάτιστας.
Η Σιάτιστα έχει μια άλλη ευκαιρία ανάπτυξης, που της προσφέρεται, βάση των εκτεθέντων. Ακόμα και στον τουρισμό, στον οποίο πρέπει να ελπίζει η Σιάτιστα και το Βόϊο. Ας μη πάει και αυτή η ευκαιρία χαμένη. Κάποτε πρέπει να κινητοποιηθεί αυτή η πόλη στα πολύ σοβαρά.
Όλα τα παραπάνω που παρουσίασα , για άλλη μια φορά τα περισσότερα, και σε όσα άλλα κατά καιρούς αναφέρθηκα, περί του ΒΙΟ-ΠΑ, είναι για να ληφθούν υπόψη και όσα από αυτά είναι δυνατόν να εκτελεσθούν, κάποια στιγμή, αυτό να πραγματοποιηθεί. Πρέπει όμως να γίνουν ενέργειες για τον σκοπό αυτόν. Η ολιγωρία τόσων ετών δεν επέφερε κάτι το θετικό.
