“19 Αυγούστου του Έτους 2017”.Ενα Σχολείο ταξιδεύει στο χρόνο…Ιστορικό Γυμνάσιο-Λύκειο Τσοτυλίου…Συνάντηση Αποφοίτων 1964-1965.
Ηταν όλοι εκεί, στην τάξη,52 χρόνια μετά.
Μεγάλη και ιδιαίτερη τιμή για μένα υπηρετώντας αυτό το σπουδαίο Ίδρυμα,ως Διευθυντής σήμερα να τους υποδεχτώ, υποκλινόμενος ταπεινά στην πορεία ζωής τους, στο μεγάλο ενδιαφέρον για το Σχολείο και το προσκύνημα τους στον “Ναό της Σοφίας” όπως τον αποκαλούν οι ίδιοι γράφοντας στο Λεύκωμα Επισκεπτών.
Ηταν όλοι εκεί…πετυχημένοι απλοί άνθρωποι, αγρότες,επιχειρηματίες,διακεκριμένοι γιατροί και καθηγητές Πανεπιστημίων που διαπρέπουν,μηχανικοί,δημόσιοι υπάλληλοι,διευθυντές υπηρεσιών για χρόνια,πρόεδροι σωματείων και συλλόγων με προσφορά ,όλοι τους απο τα έρημα δυστυχώς σήμερα χωριά του Βοίου,απο Δαμασκηνιά,Αυγερινό,Κριμήνι,Δάφνη,Χρυσαυγή,Βουχωρίνα,Λουκόμι…απο παντού…συμπατριώτες που απο οποιοδήποτε μετερίζι στηρίζουν και σήμερα έμπρακτα το Σχολείο μας και νοιάζονται για το μέλλον του.
Αναπόλησαν και αφηγήθηκαν περιστατικά στο χώρο που φοίτησαν,επισκέφτηκαν τους χώρους του Σχολείου σήμερα, εκδηλώνοντας ιδιαίτερο ενδιαφέρον να συνεισφέρουν για ότι καλύτερο και αργά το μεσημέρι γλέντησαν με τους ήχους και την λεβεντιά του Βοίου,αφού πρώτα επισκέφθηκαν την Αγία Μαρίνα.
Τους ευχαριστούμε απο καρδιάς.Η γνώση σε βάθος της Ιστορίας και της προσφοράς αυτού του Ιδρύματος σε δύσκολες ώρες προκαλεί θαυμασμό.
Έγραψε ο Γεράσσιμος Δώσσας στο Λεύκωμα επισκεπτών…”Παραφράζοντας τον Θουκυδίδη,μπορεί άφοβα να πει,”ερρύη μέγας” απ’ τα εκπαιδευτήρια Τσοτυλίου ο ποταμός των Εθνικών και πνευματικών ναμάτων,με τα οποία καταρδεύτηκε ο μακεδονικός ελληνισμός στα δύσκολα χρόνια της Τουρκοκρατίας και στα κατοπινά”
και ο Αλέξανδρος Μπακα’ί’μης..”Εις την Τσοτύλιον Σχολήν εκαλλιεργούντο τα γράμματα αλλά, παραλλήλως,και η ιδέα της Ελευθερίας.Τοιουτοτρόπως…η περιώνυμος Τσοτύλιος Σχολή της Μακεδονικής Φιλεκπαιδευτικής Αδελφότητος απέβει Τέμενος της Παιδείας και εν ταυτώ Ναός της Ελευθερίας”…
Επιφορτισμένοι με το βάρος αυτής της μεγάλης Ιστορίας και προσφοράς του Σχολείου,αλλά πατώντας πλέον και στα κελεύσματα του παρόντος και του μέλλοντος όλοι μας, εκπαιδευτικό προσωπικό,μαθητές,γονείς,συνεχίζουμε προσπαθώντας να κρατάμε πάντα το Σχολείο ψηλά….”
Καί ή προσωπική μου έμπειρία μού δείχνει πώς τό πράγμα πού μέ βοήθησε,περισσότερο άπό κάθε άλλο,δέν ήταν οί άφηρημένοι στοχασμοί ένός διανοούμενου, άλλά ή πίστη καί ή προσήλωση μου σ’ έναν κόσμο ζωντανών καί περασμένων ανθρώπων στά έργα τους,στίς φωνές τους,στό ρυθμό τους,στή δροσιά τους” “Γιώργος Σεφέρης”…
Συγχαρητήρια ιδιαίτερα στον αγαπητό φίλο και εξαίρετο επιστήμονα κ. Κώστα Κοκόλη που πρωτοστάτησε στην επιτροπή που οργάνωσε άψογα αυτήν την όμορφη συνάντηση.
Νίκος Κατσαούνης