Αγαπημένοι, -ες τελειόφοιτοι μαθητές και μαθήτριες της Γ΄ Λυκείου,
Ο δεύτερος εγκλεισμός μας, ως συνέπεια της πανδημικής κρίσης, είναι αναμφίβολα, δύσκολος για όλους μας, αφού βιώνουμε πρωτόγνωρες συνθήκες κρίσης και προκλήσεις στον τομέα της υγείας, της οικονομίας και της παιδείας και καλούμαστε να διαχειριστούμε δύσκολες καταστάσεις σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινής μας ζωής.
Ιδιαίτερα όμως, όταν πρόκειται για την απόλυτη στέρηση των θεμελιωδών μας δικαιωμάτων, της προσωπικής μας ελευθερίας, της ελεύθερης διακίνησης και της ανάγκης μας για κοινωνικοποίηση, εκεί είναι που δοκιμάζονται οι ψυχικές αντοχές του κάθε ανθρώπου!
Πόσο μάλλον όταν είσαι έφηβος και τελειόφοιτος της Γ΄ Λυκείου, εκεί τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα! Είναι αλήθεια πως για εσάς τους φετινούς μας τελειόφοιτους μαθητές της Γ΄ Λυκείου που καθώς είστε γεμάτοι με τη δική σας αγωνία για το μέλλον σας, τις Πανελλαδικές εξετάσεις και την εξασφάλιση μιας θέσης στο πανεπιστήμιο, σας προστέθηκε και μια άνευ προηγουμένου αβεβαιότητα από την έναρξη της σχολικής χρονιάς για το μέλλον και για τον επαγγελματικό σας προσανατολισμό.
Σας παρατηρούσα καθημερινά να δίνετε τον αγώνα σας από το δωμάτιό σας που μετατράπηκε σε ένα μοναχικό σχολείο για τον καθένα από εσάς! Μέσα από τα μάτια γονέα τελειόφοιτου μαθητή ( που ήμουν πριν χρόνια ), όντας συνάμα εκπαιδευτικός και Διευθυντής σας ομολογώ πως η πανδημική κρίση πλήγωσε τη νιότη σας και τη σχολική σας ζωή!
Υποκλίνομαι, ωστόσο, στην ωριμότητα με την οποία αντιμετωπίζετε αυτόν τον εγκλεισμό της δικής σας χρονιάς, ως τελειόφοιτοι.
Υποκλίνομαι στον πολύωρο και επίπονο αγώνα που δίνατε καθημερινά μπροστά από την οθόνη σας για να συνεχίσετε την μόρφωσή σας μακριά από τον φυσικό χώρο του σχολείου, μακριά από τους φίλους και συμμαθητές σας.
Έβλεπα στα μάτια σας, καθημερινά, την κούραση από τις ατέλειωτες ώρες μπροστά από μία οθόνη μέσα από την οποία μια ομάδα υπεύθυνων και ακούραστων εκπαιδευτικών σάς μεταδίδουν την γνώση κι εσείς, σκυμμένοι εκεί, με σωρούς βιβλία γύρω σας, να απορροφάτε, κάθε στιγμή, τα όσα σας δίδασκαν.
Νιώθω την αγωνία σας για το αβέβαιο μέλλον μιας πανδημίας που στιγμάτισε τη νιότη σας και την τελευταία χρονιά στο στίβο της μαθητικής σας ζωής που τόσο περιμένατε να την τερματίσετε με αποφοιτήσεις, γιορτές, χειροκρότημα, μουσική και τραγούδι.
Ακούω την ψυχή σας να κλαίει κάθε φορά που νοσταλγείτε την παρέα σας και τις ανέμελες εξόδους με τους φίλους ή όταν σκέφτεστε μια σχολική μπάντα που δεν πρόλαβε φέτος ν΄ ανεβεί στη σκηνή και για όλα τα όμορφα που τόσο άδικα στερείστε στα 17 σας χρόνια.
Αφουγκράζομαι τη λαχτάρα σας να νιώσετε ένα χάδι από ένα αγαπημένο πρόσωπο, να γευτείτε τη νιότη και την ομορφιά της εφηβικής σας ζωής, να γελάσετε, να χορέψετε, να τραγουδήσετε, να απολαύσετε κάθε στιγμή της τελευταίας σας χρονιάς στο Λύκειο. Σας βλέπω με την εφηβική λάμψη στα μάτια να αδημονείτε να ανοίξετε τα φτερά σας, να ονειρευτείτε το μέλλον σας! Ναι, είναι δικαίωμα σας μαζί και ψυχική ανάγκη!
Θλίβομαι όμως, γιατί λες και βάλαμε τη ζωή μας όλοι σε αναμονή, τα πάντα αναβάλλονται για αργότερα….Μια αναμονή που για εσάς είναι ιδιαίτερα σκληρή. Αλήθεια, λυπάμαι βαθιά για όλα αυτά τα όμορφα που σας επέβαλαν να στερηθείτε! Τις σχολικές σας εκδρομές, τις γιορτές, τις εκδηλώσεις, τα πάρτι γενεθλίων που αναβάλλονται, τις κιθάρες σας που παρέμειναν βουβές στη γωνιά του δωματίου σας, τα πειράγματα με τους συμμαθητές σας, τους εφηβικούς σας έρωτες, τις φιλοσοφικές σας συζητήσεις και αναζητήσεις!
Όλοι εμείς που βρισκόμαστε γύρω σας (Καθηγητές και Γονείς) παρακολουθούμε με πόνο ψυχής αυτό τον αγώνα σας και υποκλινόμαστε! Είμαστε όλοι μαζί, οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί δίπλα σας και μαζί θα τα καταφέρουμε! Αρκεί να πιστέψουμε πως μέσα από κάθε δυσκολία θα γίνουμε πιο σοφοί, πιο δυνατοί. Στο σκοτάδι απαντάμε με φως, στην απελπισία απαντάμε με την ελπίδα, στον φόβο απαντάμε με τη δύναμη της θετικής μας σκέψης! Μέσα από την κρίση όσο κι αν δεν το συνειδητοποιείτε αποκτάτε καινούριες δεξιότητες, όπως η ευελιξία, η προσαρμοστικότητα και η ανθεκτικότητα. Η μάθηση σας πρέπει να προχωρήσει με τα νέα δεδομένα για να είστε έτοιμοι σε λίγες μέρες να ριχτείτε στη μεγάλη μάχη των Πανελλαδικών.
Οπλιστείτε λοιπόν, αγαπημένοι μας έφηβοι τελειόφοιτοι, με υπομονή, ελπίδα, πίστη, πάθος για μόρφωση, αγάπη και πιστέψτε στο όνειρό σας! Η ζωή μας θα ξαναβρεί το φως και τη χαρά και όλα όσα αγαπήσαμε θα ομορφύνουν πάλι τις μέρες μας! Το φωτεινό σας μονοπάτι είναι εκεί και σας περιμένει, αρκεί να πιστέψετε στον εαυτό σας και στα όνειρά σας και να παραμείνετε στοχοπροσηλωμένοι! Οι κόποι σας θα ανταμειφθούν και όπως εύστοχα έχει ειπωθεί «Πήγαινε με σιγουριά προς την κατεύθυνση των ονείρων σου, ζήσε τη ζωή που έχεις φανταστεί!»
Αναμφίβολα, εδώ οφείλω να τονίσω το χρέος της πολιτείας να στηρίξει τον αγώνα σας και να σταθεί δίπλα σας μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, προβαίνοντας σε μια αναθεώρηση αποφάσεων , ώστε να σας αποφορτίσει από το άγχος που σας ταλαιπωρεί από την έναρξη αυτής της σχολικής χρόνιας με τη συνεχιζόμενη, εδώ και ένα χρόνο, πανδημία! Αυτό αποτελεί αδήριτη ανάγκη και πρέπει όλοι μας, γονείς και εκπαιδευτικοί, να το απαιτήσουμε για το καλό των τελειόφοιτων μας.
Το σημαντικό όμως για τον καθένα από εσάς, αγαπημένοι έφηβοί μας είναι να κρατηθείτε δυνατοί, γεμάτοι ανθρωπιά και ευαισθησία, θάρρος και ελπίδα και να παλέψετε για έναν κόσμο καλύτερο από αυτόν που σας παραδίδουμε!
Ολοκληρώνοντας, θυμίζω στον καθένα από εσάς τα όμορφα λόγια του Νίκου Καζαντζάκη: «Έχεις τα χρώματα, έχεις τα πινέλα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα!”.
Ο Διευθυντής του ΓΕΛ Νεάπολης
Εμμανουηλίδης Κωνσταντίνος