Η αργοπορημένη έναρξη της έκφρασης λόγου σε νήπια θεωρείται παράγοντας «επικινδυνότητας» διότι μπορεί να αποφέρει μακρόχρονα γλωσσικά ελλείμματα, μαθησιακές δυσκολίες και ακαδημαϊκή αποτυχία.
Σε γενικές γραμμές, εάν ένα παιδί ηλικίας 28 μηνών παρουσιάζει αργοπορία στον λόγο, η ανάκαμψης της γλωσσικής του αυτής αργοπορίας στην ηλικία των 36 μηνών δεν είναι αναμενόμενη, κυρίως εάν το παιδί αυτό παρουσιάζει προβλήματα αντίληψης του λόγου, παράγει ελάχιστα φωνήματα και λέξεις της γλώσσας και παρουσιάζει θετικό οικογενειακό ιστορικό.
Σύμφωνα με τον παιδίατρο κ. Ανδρέου οι γονείς θα πρέπει να ανησυχούν όταν το παιδί φτάσει 2 χρονών και δεν έχει πει μέχρι και δύο λέξεις.
Θα πρέπει λοιπόν πρώτα να γίνει οπωσδήποτε εκτίμηση ακοής και μετά να πραγματοποιηθεί αναπτυξιακή και λόγοθεραπευτική εκτίμηση.
Με αυτά τα 3 πράγματα βλέπουμε σε τι κατάσταση είναι το παιδί.
Στέλνοντας φυσικά το παιδί στο παιδικό σταθμό τα πράγματα λύνονται.
Τέλος σημαντικό ρόλο παίζει και το οικογειακό ιστορικό, το πότε δηλαδή είπαν τις πρώτες τους λέξεις η μαμά και ο μπαμπάς.
Περιμένουμε βάση του ιστορικού της οικογένειας το παιδί να μιλήσει στην ηλικία την οποία μίλησαν και οι γονείς.
Πηγή: dikaiologitika.gr
