Αναγκαίες αλλά όχι περιττές επεκτάσεις, για όσους ενδιαφέρονται
Οι ομαδικότητες και οι συλλογικότητες σε μία κοινωνία, προκύπτουν ως μία μορφή συσπείρωσης αλληλεγγύης και ενίσχυσης, για κοινούς στόχους και δράσεις, μεταξύ των ανθρώπων, με κοινωνική ή πολιτική χροιά και συνήθως με καλοπροαίρετα κίνητρα, χωρίς κερδοσκοπικό χαρακτήρα, με δημοκρατικό και όχι αυθαίρετο τρόπο, επειδή αισθάνονται τα μέλη τους ότι πρέπει να αναπληρώσουν κάποιο κενό, ή να αποδυναμώσουν κάποια αδυναμία τους.
Οι συλλογικότητες, γενικά, δημιουργούνται για να αντικαταστήσουν το εγώ με το εμείς, αλλά να μην το παρακάνουμε κιόλας, με το να συσκεπτόμαστε χωρίς να σκεπτόμαστε, όπως λένε μερικοί, με χιούμορ, ότι ο ιπποπόταμος προέκυψε από επιτροπή που ήθελε να δημιουργήσει το .. άλογο.
Μπορούμε να διακρίνουμε δύο βασικές κατηγορίες συλλογικοτήτων:
Α). –Για την κατανομή των αρμοδιοτήτων μέσα στην οικογένεια ή σε μία σχέση (χωρίς συσχετίσεις), για τον καταμερισμό των καθηκόντων στους τοπικούς πολιτιστικούς συλλόγους, με τις διάφορες ιδιαιτερότητες, για την προώθηση τοπικών προϊόντων, ή για την προβολή και διάδοση εθίμων της λαϊκής παράδοσης.
–Για την ενεργοποίηση άλλων «μικρότερων» συλλογικοτήτων (αιμοδοτών, φιλόπτωχων, προστασίας παιδιών, σκακιστών, ιεροψαλτών, κυνηγών, ζωόφιλων, ορειβατών, φυσιολατρών, γουνοποιών, ποντίων, μικρασιατών, μακεδονομάχων, μοτοσικλετιστών, ιππικών και άλλων ομίλων, ή επιτροπών κλπ).
-Για τη σύσφιξη των σχέσεων και την αναπόληση των αναμνήσεων, μεταξύ ετεροδημοτών, που ζουν μακριά από τον τόπο τους, είτε στο εσωτερικό, είτε στο εξωτερικό.
–Για την πρόοδο επιστημονικών κλάδων κλπ.
–Για την υποστήριξη του λεγόμενου «ασθενούς» φύλου, με τις ενώσεις γυναικών, που νιώθουν… αδικημένες, αλλά όπου υπονοείται, όμως, εξ υποθέσεως, με τις διάφορες προτεινόμενες αναγκαστικές ποσοστώσεις, η αυτοδίκαιη ακύρωση της ισοτιμίας τους, ως ατόμων.
Β). –Για την υποστήριξη των μεγάλων επαγγελματικών συνδικάτων, για την οργάνωση και ανάπτυξη των ευρύτερων περιφερειών, του δεύτερου βαθμού της Τ.Α. και της ευρωβουλής, καθώς και για τις ιδεολογίες των κομμάτων, για την προώθηση άλλων πολλαπλών παγκοσμίων θεμάτων κλπ. κλπ.
Εννοείται, φυσικά, ότι τα ίδια πρόσωπα της πρώτης κατηγορίας μπορεί να συμμετέχουν και στις ευρύτερες συλλογικότητες της δεύτερης κατηγορίας, για να διαχειριστούν μείζονα ζητήματα, όπως το μεσανατολικό, το κυπριακό, το μακεδονικό, το εκκλησιαστικό, την υφαλοκρηπίδα και άλλα…
Δεν αποκλείονται βέβαια και άλλες, ας πούμε, «διφορούμενες» συλλογικότητες, όπως:
-Για τους πλειστηριασμούς, για τις καταλήψεις, για το κίνημα δεν πληρώνω, για το Ρουβίκωνα και για άλλες διεκδικήσεις αναρχικών οργανώσεων κλπ.
1..*Για τις πρώτες συλλογικότητες, που είναι, συνήθως, καθαρά τοπικές και με κοινά θέματα, η εκπροσώπηση της διοίκησής τους εκλέγεται από ενιαίο ψηφοδέλτιο, ή ορίζεται διά βοής, αυταπόδεικτα, πάντα χωρίς ξεχωριστούς συνδυασμούς, επειδή εμπεριέχουν, ως δεδομένη, την ομοψυχία.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση πρώτου βαθμού, π.χ. στο δήμο Βοΐου και ιδιαίτερα στους μικρότερους δήμους και μέσα σε μικρότερες εκλογικές ενότητες, όπου τα τοπικά προβλήματα είναι τα ίδια για όλους, ανήκει, εξ ορισμού, στην πρώτη κατηγορία συλλογικότητας και η ύπαρξη των συνδυασμών, είναι ότι χειρότερο, για να διαταραχθεί το τοπικό μικροκλίμα, να αναστατώσει τους δημότες και να ενσπείρει, ακόμα και μεταξύ συγγενών και φίλων, τον αχρείαστο διχασμό.
Η Ελλάδα δεν είναι μόνον η Αθήνα, με τον υπερπλήρη δήμο, για να κρίνουμε και να γενικεύουμε.
2..*Για τις δεύτερες συλλογικότητες, που ελέγχονται, κυρίως από κομματικές υστεροβουλίες, οι συνδυασμοί είναι κύριο χαρακτηριστικό τους, με όλα τα μειονεκτήματα, όπως:
Αποκλεισμός ανεξάρτητων υποψήφιων, επειδή δεν συμπληρώνουν τον αναγκαστικό συνδυασμό, οι απαράδεκτες ποσοστώσεις των φύλων, που ισχύουν ως προς τον αριθμό των υποψηφίων και όχι ως προς τον αριθμό των εκλεγόμενων! και τελικά, η άδικη διανομή των εδρών ανά εκλογική ενότητα, με τις διάφορες καραμπόλες, παρά τη φαινόμενη απλή αναλογική ως προς την κατανομή των εδρών, ανά συνδυασμό κλπ).
Η ύπαρξη των συνδυασμών (κυρίως των κομμάτων) είναι αναγκαίο κακό σε όλα τα εκλογικά συστήματα στον κόσμο, γι αυτό δεν βρέθηκε το ένα και μοναδικό ιδανικό σύστημα.
Από τη μία, το, μη δημοκρατικό πλέον, πλειοψηφικό σύστημα και από την άλλη το πολυμορφικό αναλογικό! (της απλής ή της ενισχυμένης αναλογικής κλπ).
Στις εθνικές εκλογές, εκτός από το απαράδεκτο μπόνους των 50 εδρών (που δίνει αυτοδυναμία στο πρώτο κόμμα με πολύ χαμηλό ποσοστό, αλλά που καταργείται από τις μεθεπόμενες), παραμένουν, διεθνώς, άλλα δύο «αγκάθια», που υποβαθμίζουν την απλή αναλογική, όπως εξηγήθηκε, αναλυτικά, σε προηγούμενο σημείωμα (είτε ισχύσει ο σημερινός νόμος, είτε ο νέος της απλής αναλογικής):
α).-Το όριο (πλαφόν), του 3%, που αποκλείει από τη βουλή τα κόμματα που δεν το υπερβαίνουν, έχει σαν συνέπεια να επαυξάνει τις έδρες όλων των υπολοίπων και να προσθέτει ένα άδηλο μπόνους, στο πρώτο κόμμα, που αποκτά αυτοδυναμία με χαμηλό ποσοστό, κάτω του 50%, σε κάθε περίπτωση.
Π.χ.: Για τις εκλογές του Μαΐου 2012, παρόλο που προέκυψε επτακομματική βουλή το ποσοστό των κομμάτων που έμειναν εκτός βουλής ήταν περίπου 20%, οπότε, ακόμα και με το νέο νόμο της απλής αναλογικής των μεθεπόμενων εκλογών, η αυτοδυναμία θα επιτυχαίνονταν με 40%!, ενώ με το σημερινό μπόνους θα επιτυχαίνονταν μόνο με 32%!
Βέβαια, το πλαφόν είναι αναγκαίο κακό, διεθνώς, για εθνικούς λόγους (στη Γαλλία είναι 5%, στην Τουρκία 10% κλπ), όπως εξηγήθηκε παλαιότερα.
β).-Η ύπαρξη των διακριτών συνδυασμών, μπορεί, ακόμα και με την απλή αναλογική, να κατανέμει τις έδρες αναλογικά στα κόμματα, αλλά όμως, λόγω των αδιάθετων υπολοίπων μπορεί να προκύψουν πολλά τραγελαφικά και εντελώς τυχαία αποτελέσματα, εσωτερικά, σε κάθε συνδυασμό.
Π.χ. στην Κοζάνη, ο ΣΥΡΙΖΑ κατέλαβε τις 4 από τις 5 έδρες, με ποσοστό 33,8% , κι αυτό οφείλεται στην ύπαρξη των συνδυασμών, που θα αναπληρώσουν το φαινόμενο σε άλλη περιφέρεια με αντίστροφο φαινόμενο, που φυσικά θα είναι ηπιότερο με την απλή αναλογική.
Το παραπάνω εξομαλύνεται με το +1 στον αριθμό των εδρών για τον καθορισμό του εκλογικού μέτρου, αλλά δεν είναι του παρόντος και θα επανέλθουμε.
Τελικά: Στις δημοτικές εκλογές είναι ευκαιρία να αναδειχθούν οι αρετές της απλής αναλογικής, επειδή:
Δεν υφίσταται το μπόνους των 50 εδρών, ούτε το όριο (3% του πλαφόν), οπότε, με την κατάργηση και των συνδυασμών, δεν θα έχουμε καμία παρεκτροπή (ούτε στην κατανομή, ούτε στη διανομή των εδρών και είναι ευκαιρία να εφαρμοστεί πλήρως η ανόθευτη αναλογική και στο σύνολο του συνδυασμού, αλλά και σε κάθε ενότητα, όπου θα εκλέγονται οι καλύτεροι.
Αντί αυτού θεσπίσαμε τους συνδυασμούς και στα κοινοτικά συμβούλια, εκτός από τα κεντρικά δημοτικά, προσθέτοντας, συγχρόνως και δεύτερη αχρείαστη κάλπη!
Προσπαθήστε να διαβάσετε το άρθρο 34 του Καλλικράτη, ή το άρθρο 30 του Κλεισθένη, που είναι πιστή αντιγραφή, παρά τη θέσπιση της απλής αναλογικής, για να διαπιστώσετε τα αδιέξοδα, τις αδικίες και τις αλχημείες, λόγω της ύπαρξης των συνδυασμών, που με τις καραμπόλες προκύπτουν πολλά τραγελαφικά, όπως συνέβη στις προηγούμενες εκλογές, όπου δεν εκλέχτηκε ούτε καν δημοτικός σύμβουλος, υποψήφιος, π.χ. του δήμου Βοΐου, παρόλο που είχε λάβει τις περισσότερες ψήφους-ρεκόρ- από όλους τους υπόλοιπους υποψήφιους!, που μεταφέρεται από τον Καλλικράτη στον Κλεισθένη.
Ας εξετάσουμε, πιο συγκεκριμένα, τα δικά μας «χάλια», με παρόμοια φαινόμενα που συμβαίνουν σε όλους σχεδόν τους δήμους κι αναρωτιέται κανείς πώς διέφυγε της προσοχής των αρμοδίων.
Για το δήμο Βοΐου, τα υπόλοιπα εκλεγόμενα στελέχη, εκτός του δημάρχου και των προέδρων των 50 μικρών κοινοτήτων, ανέρχονται στον «υποχρεωτικό» αριθμό 76. (27 δημοτικοί και 49 κοινοτικοί σύμβουλοι), με αντίστοιχους υποψήφιους μέχρι 104 (37+67).
Τόσοι υποψήφιοι που να διαθέτουν τις ανάλογες ικανότητες (με εμπειρία κλπ), αλλά και τις δυνατότητες (με τον αναγκαίο ελεύθερο χρόνο) δεν υπάρχουν ούτε για έναν μόνο συνδυασμό.
Κι όμως, μέχρι στιγμής, στο Βόιο, ανακοίνωσαν τη συμμετοχή τους 4 υποψήφιοι δήμαρχοι, για να βγάλουν τα μάτια μεταξύ τους, ως επικεφαλής ισάριθμων συνδυασμών (όλοι τους στελέχη της Ν.Δ., καθόλου τυχαίο, αλλά εξεταστέο), που συμπεριλαμβάνουν υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους και από άλλους «χώρους», για το άλλοθι του δήθεν υπερκομματικού ψηφοδελτίου, αλλά με πολλά ελλιπή ψηφοδέλτια, παρά τους αναγκαστικούς και άβουλους υποψήφιους και κυρίως των γυναικών.
Και φυσικά και ο 5ος συνδυασμός του Κ.Κ.Ε.
Από την πρώτη Κυριακή, αφού εκλεγούν οι σύμβουλοι και κανένας συνδυασμός δεν θα εξασφαλίζει αυτοδυναμία, θα «ταπεινωθούν» σίγουρα οι 3 και από τη δεύτερη Κυριακή θα αποκλεισθεί και ο τέταρτος, χωρίς να παραβλέπεται και το ενδεχόμενο ότι μπορεί (λόγω διάσπασης της Ν.Δ.) να παρεμβληθεί, για τη δεύτερη Κυριακή ο υποψήφιος του Κ.Κ.Ε., οπότε υπάρχει περίπτωση να προτιμηθεί, ακόμη και για δήμαρχος ο υποψήφιός του (γιατί θα αντιδράσουν περίεργα και ίσως σωστά, οι απορριπτόμενοι), οπότε, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον κι αυτή η εκδοχή..
Ανεξάρτητα, όμως, από το πρόσωπο του δημάρχου, σε κάθε περίπτωση, το αποτέλεσμα θα είναι τραγικό.
Εκτός από τον προεκλογικό διχασμό, θα έχουμε και μετεκλογική διχόνοια και διαβουλεύσεις, για την εξασφάλιση της επίπλαστης πλειοψηφίας, με τη διανομή των θέσεων.
Ο δήμαρχος έχει το ρόλο του συντονιστή (ούτε καν ψηφίζει), αλλά, κυρίως, έχει το αποκλειστικό προσωπικό προνόμιο να διαμοιράζει θέσεις «εξουσίας», που είναι περισσότερες από τις έδρες που θα καταλάβει ο συνδυασμός του, οπότε, αφού κανένας δεν θα έχει τη σχετική αυτοδυναμία, θα αρχίσει τις συναλλαγές και τα ρουσφέτια, για να κάνει τις προσωπικές του επιλογές, που σε καμία περίπτωση δε θα είναι αναλογικές.
Όλο το ουσιαστικό έργο παράγεται από τους δημοτικούς και κοινοτικούς συμβούλους και υπάρχουν πολλά μετερίζια και νευραλγικές θέσεις ευθύνης για όλους!
Λόγω, όμως, της άκρατης και αχαλίνωτης αρχομανίας!, θα είναι όλοι ζημιωμένοι, με πρώτο το δήμο και τους δημότες, αφού θα αποκλειστούν, πλην ενός, οι επικεφαλής, που κατά τεκμήριο ξεχωρίζουν ότι είναι καλύτεροι και ότι μπορούν να προσφέρουν περισσότερα.
Από όσα καταλαβαίνουμε, τα πραγματικά ικανά και ενεργά στελέχη θα ατονήσουν, μετεκλογικά (γιατί, συνήθως αποσύρονται από το προσκήνιο της ενεργού δράσης) και θα απομείνουν οι υποψήφιοι που στην πλειοψηφία τους πιέστηκαν, χωρίς να το θέλουν να συμμετέχουν στο ψηφοδέλτιο του δημάρχου.
Ήδη, το πρόβλημα περιπλέκεται με την εμφάνιση και άλλων τριών «αρχηγών», σύνολο 8:
Από το ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ, και ενός ανεξάρτητου, οπότε, αναμένεται χαμός και αυτοκαταστροφή.
Αντί να ρισκάρετε κύριοι, την προσφορά σας με τη ματαιοδοξία σας και να ψάχνεστε μετά τις εκλογές, συνεννοηθείτε προεκλογικά, για να προσφέρετε επί της ουσίας.
Οι σύμβουλοι δεν πρέπει να διαχωρίζονται σε όσους ανήκουν στο ψηφοδέλτιο του δημάρχου, ή σε ξένους!
Ήδη γνωρίζετε τις ικανότητες και τις δυνατότητες των «δικών» σας.
Μαζευτείτε οι 5-10 επικεφαλής, επιλέξτε, (ή με κλήρωση) τον υποψήφιο δήμαρχο, προτείνετε μέχρι 104 υποψήφιους, που πραγματικά το θέλουν (σιγά, να μην τους βρείτε εύκολα) και οι δημότες να εκλέξουν τους 76 καλύτερους, οι οποίοι θα αποφασίζουν δημοκρατικά και ελεύθερα, χωρίς δεσμεύσεις, για κάθε θέμα, που θα προκύπτει. Αυτή είναι η αγνή αναλογική της άμεσης δημοκρατίας.
Βέβαια, τα παραπάνω, είναι περιττά με την κατάργηση των συνδυασμών και άλλες αλλαγές, που υποσχέθηκε ο κ. υπουργός και προσδοκούμε, ομόφωνα όλοι μας και προπαντός οι μικροί δήμοι.
Μία κάλπη και ένα ψηφοδέλτιο με τρεις πίνακες υποψηφίων: α) δημάρχων, β) δημοτικών συμβούλων κατά ενότητα και γ) κοινοτικών συμβούλων ή προέδρων, αναλόγως του πληθυσμού.
Έχει υποβληθεί ανάλογη πρόταση με απλή νομοτεχνική τροπολογία 5 σειρών..
Έτσι, εκλέγονται ξεκάθαρα και απ’ ευθείας, οι καλύτεροι δήμαρχοι, αλλά και οι σύμβουλοι κατά σειρά, σε κάθε ενότητα, σαν μία οικογένεια!
Ο Κλεισθένης1 προϋποθέτει και τον Κλεισθένη 2, που περιμένουμε και δεν είναι αιφνιδιασμός.
Οι εκλογές του 2010 έγιναν μόλις 5 μήνες μετά το νόμο Καλλικράτη.
Θυμάμαι πριν από 30 και πλέον έτη, όταν συμμετείχαμε στο υπουργείο παιδείας, σε μία επιτροπή για τις εντάξεις των εκπαιδευτικών, υποβλήθηκε από έναν συνάδελφο μία πρόταση για τα κριτήρια και ο υπουργός, αφού τον συνεχάρη για τη φαεινή ιδέα, παρατήρησε ότι πράγματι είναι σωστή, αλλά είναι παράνομη, οπότε, ο συνάδελφος του απάντησε:
Κύριε υπουργέ, να αλλάξουμε το νόμο.
Κόκαλο ο υπουργός. Την ίδια μέρα κατατέθηκε η τροπολογία:
Ήταν δίκαιο και έγινε πράξη!
Ευχαριστώ.
Τσολακόπουλος Ανδρέας Ηλεκτρολόγος-μηχανολόγος-μαθηματικός.
Χρόνια πολλά, με υγεία, αγάπη, ειρήνη, ευτυχία και χαρά. Καλή φώτιση, εκατέρωθεν..
