Ευνοημένος από τα φυσικά χαρακτηριστικά της Ελλάδας, ο αγροτικός τομέας είναι ένας από τους βασικούς πυλώνες της οικονομίας. Συνεισφέρει 2,9% στο ΑΕΠ ενώ στις άλλες χώρες της Ευρώπης 1, 2% και 14% στην απασχόληση ενώ στις άλλες χώρες της Ευρώπης 5%.
Η διεθνής συγκυρία ήταν ευνοϊκή τα τελευταία 25 χρόνια με την παγκόσμια ζήτηση στα τρόφιμα να αυξάνεται κατά 9% και η Ευρώπη να καλύπτει το 40% της παγκόσμιας ζήτησης. Βεβαίως το αυξημένο κόστος παραγωγής και το χαμηλό ποσοστό τυποποίησης κράτησε την Ελλάδα σε πολύ χαμηλό επίπεδο στην αγορά και στη ζήτηση μέσα από την παγκόσμια αύξηση.
Το βέβαιο είναι ότι τα τρόφιμα, και πρωτίστως τα ποιοτικά αγροτικά προϊόντα, ολοένα και περισσότερο αποτελούν αντικείμενο ζήτησης. Κατά συνέπεια η αγροτική οικονομία στη χώρα μας έχει όλες τις προϋποθέσεις και να αναβαθμιστεί και να παίξει ένα πολύ σημαντικό ρόλο στην οικονομική μας ανάπτυξη.
Πρέπει ωστόσο να δούμε με δέουσα προσοχή και τους συντελεστές αυτής της οικονομική δραστηριότητας και να εντοπίσουμε τον διακριτό και καθοριστικό ρόλο στην αγροτική οικονομία της χώρας μας που έχει σήμερα η Γυναίκα εργαζόμενη είτε στις κτηνοτροφικές μονάδες είτε στην παραγωγή άλλων αγροτικών προϊόντων.
Παραδοσιακά μέσα στην οικονομική ιστορία της Ελλάδας η Γυναίκα, εκτός από την οργάνωση και διαχείριση του σπιτιού και της οικιακής οικονομίας, είχε σημαντικό ρόλο και στις αγροτικές εργασίες.
Σήμερα που το ποσοστό των άνεργων γυναικών αυξάνεται πολύ περισσότερο από εκείνο των ανδρών, στην αγροτική παραγωγή η γυναικεία συμμετοχή παραμένει ισχυρή.
Οι δραστηριότητες είναι: παραγωγή αγροτικών καλλιεργειών, μεταποίηση, φροντίδα ζώων και προετοιμασία τροφίμων, έμμισθη εργασία σε αγροτικές συγκομιδές. Φυσικά έχει και την ταυτόχρονη φροντίδα της οικογένειας, παιδιών, ηλικιωμένων και του νοικοκυριού.
Δεν μπορεί να θεωρούνται οι Γυναίκες συν-βοηθούντα μέλη, αλλά ενεργά μέλη. Βιολογική γεωργία, αγροτουρισμός, γυναικείοι συνεταιρισμοί, καινοτόμες καλλιέργειες όπως τα αρωματικά φυτά, μπορούν να αποτελέσουν με την εργασιακή δεινότητα της γυναίκας αγρότισσας εφαλτήρια ανάπτυξης.
Ταυτόχρονα οι γυναίκες παίρνουν πρωτοβουλίες με Γυναικείους Συνεταιρισμούς και προϊόντα χειροτεχνίας και οικοτεχνίας και οι τοπικές κοινωνίες και οι θεσμοί, μαζί με το περιφερειακό και κεντρικό κράτος θα πρέπει να τις στηρίξουν.
Είναι απαραίτητο ο ρόλος της να αναγνωρισθεί από κάθε άποψη και δεν πρέπει να μας ξεγελάει ότι το υψηλότερο ποσοστό ιδιοκτητριών γης στην Ευρώπη βρίσκεται στην Ελλάδα.
Είναι ανάγκη η Γυναίκα Αγρότισσα να έχει όλες εκείνες τις λεγόμενες αστικές προϋποθέσεις ζωής γύρω της ούτως ώστε να μην εργάζεται και ζει σε αναχρονιστικές συνθήκες. Η αγροτική οικονομία έχει την δυναμική εκείνου του αναπτυξιακού κλάδου που μπορεί να προσφέρει εισόδημα μέσα στην εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία που βιώνει ,για τους γνωστούς λόγους, όλος ο κόσμος και η Ευρώπη , μαζί και η χώρα μας.
Ύμνοι και ωδές για την Γυναίκα Αγρότισσα δεν αρκούν πια. Χρειάζεται η ιδιωτική πρωτοβουλία, θεσμοί και φορείς, αυτοδιοίκηση, περιφερειακό και κεντρικό κράτος, να χρησιμοποιήσουν όλα τα διαθέσιμα ευρωπαϊκά και εθνικά εργαλεία, ούτως ώστε ο αγροτικός χώρος να έχει όλες τις προϋποθέσεις, να γίνει ελκυστικός για τις νέες γυναίκες και να δουν μέσα από εκεί το ρόλο τους στη σύγχρονη οικονομία και τον σύγχρονο κόσμο.
Η μεγαλύτερη τιμή για την Γυναίκα Αγρότισσα θα είναι να αναγνωρισθεί και πρακτικά ο ρόλος σε όλη την κλίμακα της αγροτικής παραγωγής, της αγροτικής οικονομίας και της αγοράς.
Καλλιόπη Σεμερτζίδου
*Πολιτευτής Νέας Δημοκρατίας Νομού Κοζάνης
*Συντονίστρια Κοινοτικών Πόρων και Γυναικείας Αγροτικής Επιχειρηματικότητας
*Συντονίστρια Ηπείρου και Ιονίων Νήσων στην Γραμματεία Αγροτικών Φορέων ΝΔ