Ένας ερασιτέχνης με ανιχνευτή μετάλλων εντόπισε ένα εντυπωσιακό δαχτυλίδι του 18ου αιώνα σε αγρό του Norfolk της Αγγλίας.
Πώς έγινε η ανακάλυψη
Ο 53χρονος Malcolm Weale ανακάλυψε το κομμάτι κοντά στην πόλη Thetford, αφού εξερευνούσε την περιοχή τους τελευταίους 18 μήνες. Όπως περιέγραψε, όταν το φως του ήλιου έπεσε πάνω στο αντικείμενο και άστραψε, ένιωσε το σώμα του να τρέμει από ενθουσιασμό.
«Ήταν ξεκάθαρο ότι είχα βρει κάτι πολύ ξεχωριστό και δεν άντεξα – έκανα έναν μικρό χορό εκεί στη λάσπη», είπε στο BBC. «Το δαχτυλίδι ήταν έξι ίντσες (15 περίπου εκατοστά) κάτω από την επιφάνεια και λαμπερό σαν καινούριο.»
Το δαχτυλίδι χρονολογείται περίπου πριν από 300 χρόνια και, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι ένα «mourning ring» (δαχτυλίδι θρήνου), ένα είδος κοσμήματος που κατασκευαζόταν εκείνη την εποχή για να τιμήσει τη μνήμη ενός αποθανόντος. Το εξωτερικό του φέρει μια κοίλη παράσταση με σμάλτο, υλικό που δημιουργείται από λιωμένο γυαλί ή κεραμικό, σχηματίζοντας επάνω του ένα κρανίο με χαρακτηριστικά που παραπέμπουν σε νεκροκεφαλή, ενώ στο εσωτερικό του υπάρχει χαραγμένη η επιγραφή με την ημερομηνία θανάτου του Sir Bassingbourne Gawdy.
Ο Μalcolm Weale ξεκίνησε να ασχολείται με την ανίχνευση μετάλλων από την ηλικία των 7 ετών, και έχει στο ενεργητικό του πολλές σημαντικές ανακαλύψεις, όπως αρκετά ρωμαϊκά νομίσματα και άλλα χρυσά κοσμήματα.
Όπως εξηγεί: «Η περσινή χρονιά ήταν ιδιαίτερα ευνοϊκή για το χόμπι, λόγω των υψηλών επιπέδων υγρασίας στο έδαφος, τα οποία διευκολύνουν την ανίχνευση μετάλλων. Άλλες φορές μπορεί να ψάχνεις μέρες ή και μήνες χωρίς αποτέλεσμα – και άλλες φορές χρειάζεσαι μόλις 20 λεπτά για να κάνεις μια εκπληκτική ανακάλυψη. Αυτή η ημέρα ήταν μία από τις καλύτερες της ζωής μου».
Σε ποιον άνηκε – Η ιστορία πίσω από το πρόσωπο και η σύνδεση με τη βασιλική οικογένεια
Το δαχτυλίδι με το σκαλισμένο κρανίο και την επιγραφή είναι πλέον καταχωρημένο ως εθνικός θησαυρός και βρίσκεται υπό μελέτη από τους ειδικούς, οι οποίοι θα συνεχίσουν να διερευνούν την καταγωγή και την πορεία του στον χρόνο. Για τον Weale όμως, είναι ήδη μια ιστορία ζωής.
Η πλήρης επιγραφή γράφει: «B.G. Bart. ob: 10. Oct: 1723. aet: 56», δηλαδή: «Sir Bassingbourne Gawdy, Βαρωνέτος, απεβίωσε στις 10 Οκτωβρίου 1723, σε ηλικία 56 ετών». Η ταυτοποίηση του αντικειμένου έγινε από ειδικούς του Βρετανικού Μουσείου μέσω του προγράμματος Portable Antiquities Scheme και μόλις πρόσφατα κηρύχθηκε επισήμως ως «θησαυρός».
Ο δακτύλιος αποδίδεται στον Sir Bassingbourne Gawdy, τον 3ο Βαρωνέτο του Harling, έναν αριστοκράτη που πέθανε σε κυνηγετικό δυστύχημα το 1723. Ο Gawdy περιγράφεται σε ιστορικές πηγές ως «διακεκριμένος κυνηγός» με έφεση σε περιπετειώδεις, ακόμη και ριψοκίνδυνες δραστηριότητες. Παρότι δεν γνωρίζουμε ποιος ακριβώς ήταν ο κάτοχος του δαχτυλιδιού, το πιθανότερο είναι πως επρόκειτο για κάποιο στενό φίλο ή συγγενή, καθώς ο Sir Bassingbourne Gawdy πέθανε άγαμος και χωρίς απογόνους ,γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα την εξαφάνιση του τίτλου του.
Η ιστορία της οικογένειάς τους
Ο ίδιος καταγόταν από οικογένεια με ισχυρές πολιτικές και νομικές σχέσεις στην ανατολική Αγγλία. Ο πατέρας του, Sir John Gawdy (1639–1699), ήταν διάσημος ζωγράφος πορτραίτων, ο οποίος γεννήθηκε κωφός και άλαλος, όπως ακριβώς και ο αδελφός του, Framlingham. Οι δύο άνδρες έμειναν στην ιστορία ως οι πρώτοι καταγεγραμμένοι Βρετανοί που, αν και γεννήθηκαν με σοβαρή αναπηρία, μορφώθηκαν και έμαθαν να επικοινωνούν μέσω νοηματικής γλώσσας. Ο Sir John χαρακτηρίζεται από ιστορικές πηγές ως έξυπνος, με ωραία εμφάνιση και «αξιοσημείωτο ταλέντο στη ζωγραφική», ενώ η φήμη του ξεπέρασε τα σύνορα του Norfolk.
Ο γιος του, Sir Bassingbourne, δεν ασχολήθηκε με την τέχνη, αλλά παρέμεινε μια αξιοσημείωτη προσωπικότητα της εποχής του λόγω της κοινωνικής του θέσης και του τρόπου που πέθανε. Μετά τον θάνατό του σε ηλικία 56 ετών, στις 10 Οκτωβρίου 1723, δεν υπήρχε διάδοχος για να συνεχίσει τον τίτλο του, με αποτέλεσμα η βαρωνετία Harling να εκλείψει.
Η οικογένεια Gawdy ανάγεται στον Sir Brews Gawdey, έναν Γάλλο ιππότη που αιχμαλωτίστηκε από τους Άγγλους κατά τη διάρκεια του Εκατονταετούς Πολέμου (1337–1453). Ο Gawdey φυσικοποιήθηκε Άγγλος και εγκαταστάθηκε στο Suffolk. Η οικογένεια του έκτοτε άκμασε, χτίζοντας το Gawdy Hall στο Norfolk τον 16ο αιώνα κατοικία στην οποία λέγεται πως φιλοξενήθηκε η ίδια η βασίλισσα Ελισάβετ Α’ το 1578).