ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
Σε πρόσφατο δελτίο τύπου ο κ. Themis Moumoulidis, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ της ΠΕ Κοζάνης, (https://vouliwatch.gr/press-releases/article/krisimes-oi-epiloges-tis-epitropis-akadimaikon-gia-to-panepistimio-dytikis-makedonias-apo-ton-septemvrio-arhizei-i-leitoyrgia-ton-proto) αναφέρεται στο μέλλον του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας στο πλαίσιο της προωθούμενης πολιτικής του Υπουργείου Παιδείας για την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Θα επιχειρήσω μερικές επισημάνσεις, από τη θέση του αιρετού της τοπικής αυτοδιοίκησης, για το λόγο αυτό αναφέρομαι μόνο στην Πολυτεχνική Σχολή της Κοζάνης.
Φυσικά δεν είναι τώρα (only) η ώρα του Πανεπιστημίου ΔΜ, ήταν και όταν :
- Πρωτοϊδρύθηκε η σχολή Ενεργειακών Μηχανικών, σαν παράρτημα τη Πολυτεχνικής του ΑΠΘ
- Ιδρύθηκε το Πανεπιστήμιο ΔΜ
- Απέκτησε οικόπεδο για τις κτιριακές του εγκαταστάσεις, σε πείσμα των πολέμιών του
- Άντεξε και ενισχύθηκε στην λαίλαπα του σχεδίου ΑΘΗΝΑ, παρά τις μνημονιακές επιταγές και τις επιθυμίες των καλοθελητών που απεργάζονταν άλλα σχέδια που οδηγούσαν στην κατάργησή του
Σήμερα ήδη κατασκευάζονται οι κτιριακές του υποδομές, έχει πλέον ένα αξιόλογο επιστημονικό και ερευνητικό έργο ενώ δεκάδες δράσεις το διασυνδέουν με την τοπική κοινωνία.
Όλα αυτά επιτεύχθηκαν με την αμέριστη στήριξη και διεκδίκηση των τοπικών φορέων, κυρίως της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας αυτοδιοίκησης
Η κατάληξη του διαλόγου και οι τελικές αποφάσεις είναι έν τέλει της Κυβέρνησης. Είναι όμως ιδιαίτερα ανησυχητικές ορισμένες αναφορές του Βουλευτή στο δελτίου τύπου :
“…κυρίως όμως σχέδιο για την δημιουργία ενός βιώσιμου Πανεπιστημιακού Ιδρύματος που θα αναβαθμίζει θεαματικά την λειτουργία του …Το μέλλον η βιωσιμότητα και η ουσιαστική σύνδεση του Πανεπιστημίου με την περιοχή είναι προϋποθέσεις… …Οι συνενώσεις σχολών δημιουργούν οικονομία κλίμακας και είναι αναπόφευκτες. Η ρεαλιστική αντιμετώπιση προβληματικών σχολών είναι υποχρέωση των ακαδημαϊκών εκπροσώπων...”
Μήπως παραπέμπουν σε δεύτερο σχέδιο Αθηνά ; Θα το δούμε με το τέλος του διαλόγου και τις Κυβερνητικές αποφάσεις.
Επειδή το θέμα συσχετίζεται με το νεοϊδρυθέν Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής θέλω να σημειώσω, χωρίς να μπω στην ουσία του θέματος, ότι το νέο εκπαιδευτικό ίδρυμα προέκυψε από συνένωση δύο ομοίων ιδρυμάτων.
Θεωρώ όμως αναγκαίο επειδή συνεχίζουμε να διανύουμε μνημονιακή περίοδο, περίοδο ισχνών αγελάδων, και χωρίς να εμβαθύνω στα θέματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης για τα οποία έχει ασκηθεί έντονη κριτική στην Κυβερνητική πολιτική, να σημειώσω ένα πράγμα.
Η χώρα μας έχει“υπερπαραγωγή” πτυχιούχων, όλοι μας βιώνουμε την ανεργία που τους μαστίζει, με πόνο τους βλέπουμε να μεταναστεύουν μαζικά. Είναι λοιπόν αναγκαία η ίδρυση νέων πανεπιστημίων, σχολών ή τμημάτων ; Είναι αυτός ο μόνος τρόπος να ενισχυθεί ένα περιφερειακό ΑΕΙ, όπως το δικό μας, χωρίς να συνδυαστεί με ανακατάταξη όλου του εκπαιδευτικού δυναμικού της χώρας ; Είναι ορατά έξ´ άλλου τα φαινόμενα των μαζικών μεταγραφών, αλλά και της αδυναμίας φοίτησης, λόγω της οικονομικής κρίσης, που μαστίζουν τα περιφερειακά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα.
Μήπως πρέπει να αναζητήσουμε άλλες διεξόδους ;
Ας εξετάσουμε το παράδειγμα της Κύπρου που σε διάστημα λίγων ετών έγινε εκπαιδευτικός προορισμός και ας ενισχύσουμε και εμείς επιτέλους την εξωστρέφειά μας.
Την ανάπτυξη αναζητούμε στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στη Δυτική Μακεδονία.
Να μη το ξεχνάμε, ας το τολμήσουμε.
Λ. Μαλούτας Δημοτικός Σύμβουλος Κοζάνης
