Ο ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ 1 (δόθηκε, σήμερα, 27/4/2018. για διαβούλευση)/
Μελέτη περίπτωσης: Δήμος ΒΟΙΟΥ
Το άρθρο αυτό δεν είναι πολιτικό, αλλά τεχνοκρατικό.
Ο πρώτος μνημονιακός νόμος, ακόμα και πριν τα μνημόνια ήταν ο Ν. 3852/10 του «Καλλικράτη», με τις συνενώσεις που έγιναν στην Τ.Α., κυρίως για οικονομικούς λόγους.
Και για να κλείσει ο κύκλος, φαίνεται ότι θα είναι και ο τελευταίος μνημονιακός νόμος, με τον οποίο θα γίνουν και οι επόμενες εκλογές στην Τ.Α. Σήμερα, ο παραπάνω νόμος δεν καταργείται, αλλά τροποποιείται, «ας πούμε» προς το αναλογικότερο και μετονομάζεται σε Κλεισθένη 1.
Παρά την κατάργηση ορισμένων προβληματικών άρθρων, εντούτοις, παραμένουν μερικά κρίσιμα σημεία, τα οποία είχαμε επισημάνει, τότε, στον κ. Ραγκούση, αλλά ελάχιστα μας άκουσε, γιατί βιάζονταν να δημοσιεύσει το δαιδαλώδη νόμο (του αρχιτέκτονα Καλλικράτη), χωρίς να δώσει σημασία σε μερικές άλλες καθοριστικές λεπτομέρειες, επειδή, θα χρειάζονταν αρκετές μέρες για να προσαρμόσει αρκετά άρθρα και δεν το έκανε.
Το ίδιο φαίνεται να συμβαίνει και τώρα, αν δεν το προσέξει ο κ. υπουργός, ως οικονομολόγος, αλλά κυρίως ο κ. γενικός, που ασχολείται πολύ καιρό με το θέμα, καθόσον τυχαίνει να είναι και μαθηματικός.
Και ο Καλλικράτης καλά κρατεί τη νομικίστικη πρακτική του, για να μην μπορείς να τον διαβάσεις, αλλά χρειάζεται να έχεις δίπλα-δίπλα και τους δύο νόμους.
Έχουμε κι εδώ συνεχείς και αόριστες παραπομπές και «χάνεται» η αυθεντικότητα του «Κλεισθένη», που ήταν υπέρμαχος της άμεσης δημοκρατίας και μάλιστα με εξοστρακισμό.
Είχανε οριστεί, τότε, με το Ν. 3852/10, πολλοί ειδικοί να δίνουν διευκρινίσεις και μάλλον θα γίνει το ίδιο και τώρα, που εύχομαι να μην είναι τα ίδια πρόσωπα, που δεν θα δίνουν σημασία σε καμία κριτική και προτεινόμενη διόρθωση, ιδιαίτερα μέσα από τη διαβούλευση, η οποία πρέπει να παραταθεί, χρονικά, με πολλές συζητήσεις…
Έτσι, υπομείναμε δύο εκλογικές αναμετρήσεις (2010 και 2014) με πολλά παρατράγουδα και αδικίες, που ελάχιστοι μπορεί να τα κατάλαβαν, και ευτυχώς που καταργήθηκαν αρκετά επίμαχα άρθρα και οι διορθώσεις που απόμειναν είναι λίγες, αλλά να γίνουν!
Υποθέσαμε και περιμέναμε απλές και σταράτες διατάξεις (δεν θα χρειάζονταν ούτε 20 σελίδες), όταν εξαγγέλλονταν η απλή αναλογική, η αποδέσμευση του υποψήφιου δημάρχου από τους συνδυασμούς και τους άλλους υποψήφιους και η κατάργηση της Β΄ Κυριακής, που μπορεί να προκαλέσει ανακολουθίες και δυσαρμονίες, αλλά ήρθε η απογοήτευση, παρά τις όποιες βελτιώσεις, σε άλλους τομείς.
Βέβαια, τον «Καλλικράτη» τον συνηθίσαμε πρακτικά και ήταν δύσκολο να τον αποχωριστούμε και αυτό είναι μία κατανοητή τεχνοκρατική και πρακτική άποψη, να μην προκαλέσουμε αναστατώσεις.
Δεν θα σταθούμε σε άλλες ουσιαστικές τροποποιήσεις που γίνονται σήμερα και που μπορεί να είναι άριστες (ΦΟΣΔΑ, ιθαγένεια, ασυμβίβαστα, κατανομή ΚΑΠ, ελεγκτικοί μηχανισμοί, συντελεστές φορολογίας και τελών κλπ), αλλά θα μείνουμε μόνο στις εκλογικές διαδικασίες και μάλιστα μόνο στον Α΄ βαθμό της Τ.Α., καθότι, ανάλογα ισχύουν και για το Β΄ βαθμό (των περιφερειών).
Οι εκλογικές, κυρίως, τροποποιήσεις που γίνονται στον «Καλλικράτη» είναι:
*Οι επόμενες εκλογές θα γίνουν 13/10/2019 (2η Κυριακή του Οκτωβρίου) και η θητεία είναι τετραετής (αντί πενταετής), με έναρξη την 1η Ιανουαρίου…
*Ο δήμος Βοΐου (με πληθυσμό 18.558 κατοίκους, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή του 2011) ανήκει στους μεσαίους ηπειρωτικούς δήμους, που έχουν πληθυσμό από 10.000 μέχρι 25.000 κατοίκους), με ανάλογη χρηματοδότηση, κατανομή αναπτυξιακών πόρων, αρμοδιότητες κλπ.
*Όλες οι δημοτικές και τοπικές κοινότητες ονομάζονται πλέον, απλά κοινότητες, ανεξάρτητα από τον πληθυσμό τους και αν σε κάποια δεν υπάρχουν υποψήφιοι, τότε αυτή καταργείται και ενσωματώνεται στην πλησιέστερη…
*Αποδεσμεύεται ο υποψήφιος δήμαρχος (το μόνο ορθότατο) πλήρως, από τους υποψήφιους των κοινοτήτων και μόνον από αυτούς, με πληθυσμό μέχρι 500 κατοίκους, οι οποίοι «κατεβαίνουν» με ενιαίο ψηφοδέλτιο, ως ανεξάρτητοι και εκτός συνδυασμών, από όπου εκλέγεται πρόεδρος κοινότητας, όποιος πλειοψηφήσει.
*Οι κοινότητες με πληθυσμό πάνω από 2000 κατοίκους (Σιάτιστα, Νεάπολη), θα έχουν πενταμελή κοινοτικά συμβούλια, ή με πληθυσμό από 500 μέχρι 2000 (Γαλατινή, Τσοτίλι, Εράτυρα), θα έχουν τριμελή κοινοτικά συμβούλια, από τα οποία, το καθένα εκλέγει και τον πρόεδρό του.
Για τα κοινοτικά συμβούλια μπορεί να έχουμε υποψήφιους με δικό τους ανεξάρτητο συνδυασμό, (άλλο μεγάλο μπλέξιμο με τα αδιάθετα υπόλοιπα κλπ, για να δυσκολεύουμε τη ζωή μας), αλλά μπορεί αυτός να είναι και κοινός (κι εξαρτημένος), με το συνδυασμό κάποιου υποψήφιου δημάρχου (κακώς, αλλά θα προτιμηθεί)..
*Για τους υποψήφιους δημάρχους και τους υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους του κεντρικού δήμου, ισχύουν τα γνωστά, δηλαδή, τα ξεχωριστά ψηφοδέλτια για κάθε υποψήφιο δήμαρχο με τους δικούς του υποψήφιους, για όλες τις εκλογικές ενότητες, όπου ο ψηφοφόρος σημειώνει μέχρι 3 σταυρούς στην οικεία ενότητά του και μέχρι έναν σταυρό, σε μία «ξένη» εκλογική ενότητα κλπ, κατά τα γνωστά.
*Σε κάθε εκλογικό τμήμα θα «στήνονται» δύο κάλπες (λάθος), γι αυτό διαχωρίζονται οι ημερομηνίες με τις ευρωεκλογές, που μάλλον, θα συμπέσουν με τις εθνικές, για άλλους ευνόητους πολιτικούς λόγους.
Στη μία κάλπη, λοιπόν, θα έχουμε τα ψηφοδέλτια για τους συνδυασμούς των υποψήφιων δημάρχων και στην άλλη κάλπη θα έχουμε, τα ψηφοδέλτια, είτε για τους συνδυασμούς των πενταμελών (Σιάτιστα, Νεάπολη) ή των τριμελών (Γαλατινή, Τσοτίλι, Εράτυρα) κοινοτικών συμβουλίων, είτε για το ενιαίο ψηφοδέλτιο των υποψήφιων προέδρων της οικείας κοινότητας, ανάλογα με τον πληθυσμό των αντίστοιχων κοινοτήτων.
Ο αριθμός του είδους των ψηφοδελτίων, κατά περίπτωση, για την πρώτη κάλπη, θα είναι ίσος με τον αριθμό των συνδυασμών και για τη δεύτερη κάλπη θα είναι ίσος με τον αριθμό των αντίστοιχων συνδυασμών για τα κοινοτικά συμβούλια, ή αν είναι σε κοινότητα με κατοίκους μέχρι 500 (σχεδόν παντού, εκτός των παραπάνω 5 κοινοτήτων), ένα μόνον ενιαίο ψηφοδέλτιο για όλους τους υποψήφιους.
*Το παράβολο καθορίζεται στα 200€ για τον υποψήφιο δήμαρχο, 50€ για τους υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους και 10€ για τους υπόλοιπους υποψήφιους..
*Ο αριθμός των δημοτικών συμβούλων που εκλέγονται, κατά ενότητα, είναι:
Σιάτιστας 9, Νεάπολης 6, Τσοτιλίου 5, Ασκίου 6 , Πενταλόφου 1 και ο αριθμός των υποψηφίων, για κάθε συνδυασμό πρέπει να είναι ίσος με τον αριθμό των εδρών, που μπορεί να είναι αυξημένος κατά ένα.
*Καθορίζεται η ποσόστωση των δύο φύλων (βασικά των γυναικών), τουλάχιστον στο 40%, (δηλ. με στρογγυλοποίηση προς τα πάνω), του συνολικού αριθμού των υποψηφίων κάθε συνδυασμού, που κάποτε πρέπει να εκλείψει, στο όνομα της ισοτιμίας και γνωρίζουμε τι αγώνας γίνεται για την αναγκαστική συμπλήρωση των ψηφοδελτίων (ίσως, να γίνεται σκόπιμα για να δημιουργηθεί και μία σχετική δυναμική;).
*Ο αριθμός των αντιδημάρχων (που ορίζονται από το δήμαρχο, ανεξαρτήτως συνδυασμού) ανέρχεται στους 4.
*Ο πρόεδρος του Δ.Σ. ορίζεται κι αυτός από το Δήμαρχο, αλλά, αποκλειστικά, από το συνδυασμό του.
*Τυπικό εκλογικό μέτρο: Για Δ.Σ. 3,5% (περίπου 500 ψήφοι), για Κ.Σ. τριμελές 25%, πενταμελές 16,7%, για τον πρόεδρο κοινότητας 50% των έγκυρων ψήφων.
*Σε περίπτωση που κανένας συνδυασμός υποψήφιου δημάρχου δεν ξεπεράσει το όριο του 50% των συνολικών ψήφων, οι εκλογές επαναλαμβάνονται την επόμενη Κυριακή, μεταξύ των δύο πρώτων υποψηφίων, για την εκλογή μόνον του δημάρχου. (τα υπόλοιπα προκύπτουν από την πρώτη Κυριακή).
*Τα ψηφοδέλτια τυπώνονται από τους υποψήφιους των συνδυασμών, ή από το δήμο για τα ενιαία ψηφοδέλτια των υποψηφίων προέδρων κοινοτήτων. Πρώτες (διαχρονικές επισημάνσεις):
Άρθρο 27 (παλαιό 32): Για τον ορισμό του εκλογικού μέτρου, λαμβάνεται το πηλίκο, αυξανόμενου κατά 1, του αριθμού των έγκυρων, δια του αριθμού των εδρών.
Αλλά, το +1 στο πηλίκο, μπορεί να είναι και κλάσμα της μιας ψήφου και δεν παίζει κανένα ρόλο!!, ενώ το ορθό είναι το πηλίκο των έγκυρων δια του αριθμού των εδρών αυξημένου κατά 1, ώστε να μεγαλώσει ο διαιρέτης, να μικρύνει το μέτρο και να μην έχουμε πολλά αδιάθετα υπόλοιπα κλπ.
Η μέθοδος του +1 είναι «κλεμμένη» με άσχημο τρόπο, από τα εκλογικά συστήματα της αναλογικής κλπ, που κακοαντιγράφεται και τώρα, αλλά πιστεύω να πεισθούν οι αρμόδιοι, αυτή τη φορά και δράσουν..
Το ίδιο λάθος επαναλαμβάνεται και στο επόμενο άρθρο και διορθώνεται στο άρθρο 32 (παλαιό 37)!
Περιμένουμε, με αγωνία, να γνωρίσουμε και τον Κλεισθένη 2.
Ενδεικτικά παραδείγματα, με το νέο Ν.,για το δήμο ΒΟΙΟΥ, με ελαφρά «πειραγμένα» ποσοστά, αλλά πιθανά:
Εκλογές 2010: Έγκυρα 13.500, εκλογικό μέτρο 13500:27=500 (Το +1, άνευ σημασίας και παραλείπεται).
Α΄ συνδυασμός:37% ποσοστό 4.995 ψήφοι 9 έδρες Α΄ κατανομή 1 έδρα Β΄ κατανομή 10 Σύνολο εδρών.
Β΄ συνδυασμός:31,5% ποσοστό 4.252 ψήφοι 8 έδρες Α΄ κατανομή 0 έδρα Β΄ κατανομή 8 Σύνολο εδρών.
Γ΄ συνδυασμός:29,5% ποσοστό 3.983 ψήφοι 7 έδρες Α΄ κατανομή 1 έδρα Β΄ κατανομή 8 Σύνολο εδρών.
Δ΄ συνδυασμός:02% ποσοστό 270 ψήφοι 0 έδρες Α΄ κατανομή 1 έδρα Β΄ κατανομή 1 Σύνολο εδρών.
ΣΥΝΟΛΟ :100 % ποσοστό 13.500 ψήφοι 24 έδρες Α΄ κατανομή 3 έδρες Β΄ κατανομή 27 Σύνολο εδρών.
Ο Δ΄ συνδυασμός, χωρίς να «πιάσει» το μέτρο εκλέγει σύμβουλο με βάση τη γνήσια απλή αναλογική!!(άρθρο 32).
Εκλογές 2014: Έγκυρα 13.500, εκλογικό μέτρο 13500:27=500 (Το +1, άνευ σημασίας και παραλείπεται).
Α΄ συνδυασμός:48,2% ποσοστό 6.507 ψήφοι 13 έδρες Α΄ κατανομή 0 έδρα Β΄ κατανομή 13 Σύνολο εδρών.
Β΄ συνδυασμός:37,0% ποσοστό 4.995 ψήφοι 9 έδρες Α΄ κατανομή 1 έδρα Β΄ κατανομή 10 Σύνολο εδρών.
Γ΄ συνδυασμός:14,8% ποσοστό 1.998 ψήφοι 3 έδρες Α΄ κατανομή 1 έδρα Β΄ κατανομή 4 Σύνολο εδρών.
ΣΥΝΟΛΟ :100 % ποσοστό 13.500 ψήφοι 25 έδρες Α΄ κατανομή 2 έδρες Β΄ κατανομή 27 Σύνολο εδρών.
Τη Β΄ Κυριακή κερδίζει ο Β΄ συνδυασμός, ενώ ο Α έχει σχεδόν την πλειοψηφία των εδρών!
Αυτά έχει η «νοθευμένη» απλή αναλογική!!!
Ο Καλλικράτης, εκτός των παραπάνω, είχε πάμπολλα παρατράγουδα!, αλλά και τότε, φωνή βοώντος εν τη ερήμω.
ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ Α΄ ΒΑΘΜΟΥ
(χωρίς δαιδαλώδεις περιπλανήσεις) ΠΟΥ ΑΝΑΤΡΕΠΕΙ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΟ ΤΟΠΙΟ
Πόσο απλά είναι τα πράγματα στην απλή αναλογική!
ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ (περίληψη, από όσα υποβλήθηκαν στους αρμοδίους).
Στα δύο πρώτα μέρη, αναφερθήκαμε στη δομή του Δήμου ΒΟΙΟΥ και στην αναγκαιότητα ενιαίου ψηφοδελτίου με τρεις ξεχωριστούς πίνακες:
*Του πίνακα Α των υποψήφιων δημάρχων με τους αναπληρωτές τους, στην ίδια σειρά,,
*Του πίνακα Β των υποψήφιων δημοτικών συμβούλων σε όλες τις ενότητες και
*Του πίνακα Γ των υποψήφιων προέδρων των κοινοτήτων.
Τονίστηκε η σημασία της απλής αναλογικής, που απαιτεί συνεχή διαβούλευση, μεταξύ όλων των συμμέτοχων και φυσικά στην καθοριστική σημασία, που έχει η σωστή επιλογή του δημάρχου και των υπόλοιπων στελεχών, βέβαια, που πρέπει να κινούνται με εντιμότητα και αυταπάρνηση.
Ο αναπληρωτής δήμαρχος είναι απαραίτητος, για κάθε ενδεχόμενο αναπλήρωσης.
Επιμένουμε στις πολλαπλές ιδιότητες (ικανότητες και δυνατότητες) του προσώπου του δημάρχου, που, εκτός των άλλων, πρέπει να διαθέτει και το κοκαλάκι της νυχτερίδας.
Δεν έχει και τόση σημασία αν θα έχει ένα ή περισσότερα πτυχία (αφού του λείπουν πολύ περισσότερα, από άλλες ειδικότητες).
Η σωστή αξιολόγηση όλων των υποψήφιων, θα ήταν εύκολη υπόθεση, ιδίως στις μικρές πόλεις και στα χωριά, που όλοι «γνωριζόμαστε» μεταξύ μας και μπορούμε να κρίνουμε και να συγκρίνουμε.
Και ένα παιδάκι της πρώτης τάξης του δημοτικού, αν το ρωτήσεις ποιος είναι ο καλύτερος της τάξης, αμέσως θα σου απαντήσει:
Πρώτος είναι ο Κώστας, δεύτερη η Ελένη και τρίτος είμαι εγώ…
Από την πρακτική της καθημερινότητας διαφαίνεται η ποιότητα του χαρακτήρα καθενός, υποψήφιου, όπως, επίσης, διακρίνονται εύκολα και οι παραπάνω ιδιότητές του.
Αν είναι υπερόπτης, εριστικός, αλαζόνας, ή αν δρα με υστεροβουλία κλπ.
Αν προκαλεί, κυρίως κομματικά, τους συμπολίτες με τις ενέργειές του και από άλλες χαρακτηριστικές λεπτομέρειες.
Παράδειγμα: Αν κόβει, ή αν ζητά αποδείξεις κλπ.
Αν είναι αγρότης και δηλώνει ψέματα για να πάρει επιδοτήσεις κλπ. Αν τα πηγαίνει καλά με την οικογένειά του.
Αν δεν χρωστά στην αγορά κλπ, αν είναι απατεώνας, αν είναι τεμπέλης κλπ, πράγματα που φαίνονται δια γυμνού οφθαλμού.
Χρειάζεται ένας δήμαρχος, που να είναι πράος κι εργατικός με ακέραιο χαρακτήρα, που θα συντονίζει τα του Δήμου, δυναμικά, αλλά με συνεννόηση και συνεργασία, κατά τον καλύτερο τρόπο, θεωρώντας όλα τα δημοτικά μέλη σαν δικά του παιδιά.
Τα ίδια ισχύουν, φυσικά και για τα υπόλοιπα στελέχη.
Εδώ, βέβαια, υπεισέρχονται (κακώς) και «ανθρώπινοι» παράγοντες και αδυναμίες, που μπορούν να παραπλανήσουν τους δημότες που υποκύπτουν στις πιέσεις, του γνωστού, του φίλου, του συγγενή, στου δανειστή κλπ…
Άλλος εκλιπαρεί την ψήφο για να ξοφλήσει τα χρέη του, άλλος να βρει μία καλή νύφη, άλλος για να εξελιχθεί στην κεντρική πολιτική σκηνή, άλλος για να διορίσει τα παιδιά του κλπ.
Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου κι έχουμε δρόμο ακόμη.
Για την απλή αναλογική εκτιμούμε ότι με αυτήν λειτουργεί πιο σωστά η δημοκρατία, μακριά από αυταρχικές διαθέσεις και παραγοντισμούς και είναι γνωστά τα πλεονεκτήματά της (αλλά, κι εδώ υπάρχει ανηφόρα).
Δεν εξηγείται, όμως, από τους εισηγητές η ύπαρξη ξεχωριστού συνδυασμού, για κάθε υποψήφιο δήμαρχο, όπου συνοδεύεται από τους «δικούς» του υποψήφιους συμβούλους.
Εμείς, εκτιμούμε ότι: Οι συνδυασμοί, ίσως δείχνουν συλλογικότητα, αλλά στην τοπική αυτοδιοίκηση είναι ό,τι χειρότερο, γιατί:
*Διαχωρίζονται οι δημότες, εκ προοιμίου, στους δικούς μας και στους άλλους και προδιαθέτουν αντιπαλότητες, οπότε, η δήθεν συλλογικότητα ατονεί και δεν εξασφαλίζει την πλειοψηφία στη λήψη των αποφάσεων, αφού αυτές, σε κάθε περίπτωση, θα λαμβάνονται με αναλογική συνεννόηση, αλλά όπου οι υπόλοιποι θα θεωρούνται ντε φάκτο (λόγω των συνδυασμών) ξένοι κι αντίπαλοι.
*Δεσμεύεται η τοπική αυτοδιοίκηση, με άτομα της προσωπικής επιλογής του εκάστοτε υποψήφιου δημάρχου, με ταπεινά, πολλές φορές ελατήρια (γνωριμίες, οικονομική επιφάνεια, συγγενολόι κλπ) και με τη δημιουργία κλίκας και βλέπουμε, σήμερα, λόγω κομματικής επιρροής, μερικοί να παρουσιάζονται ως ποιμένες πειθήνιων υπηκόων, κατεστημένο που πρέπει να σπάσει.
Θα κατατίθενται, στο δημοτικό συμβούλιο, όλες οι απόψεις, χωρίς να θεωρούνται ότι υποβάλλονται από την προκατειλημμένη πλειοψηφία ή τη μειοψηφία.
Στην απλή αναλογική δεν επιτρέπονται πλειοψηφίες και μειοψηφίες, εκ των προτέρων.
Έτσι κι αλλιώς οι συμμαχίες, μπορούν να επιτευχθούν κάθε στιγμή, αφού θα θεωρούνται όλοι μία οικογένεια… και οι αποφάσεις θα παίρνονται δημοκρατικά κάθε φορά και εκ των ενόντων.
Οι όποιες αποφάσεις, βέβαια, θα έχουν πάντα και πολιτική χροιά, αλλά είναι ανεπίτρεπτο να προτείνονται κομματικά χρίσματα, που μερικοί θα προσπαθήσουν να τα περάσουν (και μπορεί να το «πετύχουν»).
Οι δημότες θα παρακολουθούν και θα κρίνουν ποιοι ψηφίζουν και τι.
Επίσης, μπορεί να πει κανείς, η απλή αναλογική δεν ταιριάζει με την ύπαρξη συνδυασμών, όπου, εκτός των άλλων, δημιουργούνται και όρια ποσοστών συμμετοχής στην Α΄, Β΄ Γ΄ και Δ΄ κατανομή των εδρών, αδιάθετα υπόλοιπα και άλλα παρατράγουδα, που στέλνει περίπατο την αναλογική.
Εξάλλου, δεν υπάρχει λόγος ύπαρξης της επαναληπτικής Κυριακής, που μπορεί να προκαλέσει και δυσαρμονία, όπου ο δεύτερος θα έχει περισσότερες έδρες κλπ.
Δεν υπάρχει λόγος να χωριστούν οι σύμβουλοι προκαταβολικά.
Ο καλύτερος δήμαρχος θα τους ενώσει όλους.
Ο δήμαρχος, όπως τονίστηκε στο προηγούμενο σημείωμα, θα ορίζει τους μισούς αντιδημάρχους κάθε φορά, αφού οι υπόλοιποι θα προκαθορίζονται, νωρίτερα, από την πλειοψηφία, για να υπάρχει μεγαλύτερη ευελιξία στον δήμαρχο.
Σήμερα, ορίζονται όλοι από το Δήμαρχο και υποκρύπτει, βέβαια, κάποια συναλλαγή…
Ο καθένας θα είναι δυνάμει αντιδήμαρχος, θα παραμένει ενεργός και θα περιμένει την επιλογή από το δήμαρχο, ή από την πλειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου.
Δε χρειάζεται παραλληλισμός με την κεντρική πολιτική σκηνή που είναι διαφορετικά τα πράγματα.
Τελικά, αφού το ομολογούν οι πάντες ότι τα πράγματα στην τοπική αυτοδιοίκηση δεν πάνε καλά και δεν είναι κανένας ευχαριστημένος, γιατί δε γίνεται ανατροπή του κατεστημένου;
Οι Ο.Τ.Α., θέλουμε, δε θέλουμε είναι, κακώς, εξαρτημένοι (κυρίως οικονομικά) από την εκάστοτε κυβέρνηση, που καθορίζει τα γενικά πλάνα και περιορίζει τους βαθμούς ελευθερίας των δήμων και είναι αταίριαστη η έννοια της αυτοδιοίκησης (μάλλον ετεροδιοίκησης), όπως και η έννοια της τοπικής στους μεγάλους δήμους, που πρέπει να διαχωριστούν.
Τα προγράμματα, οι προτάσεις και τα οράματα είναι αντικειμενικά και κοινά από όλους τους υποψήφιους, αλλά τελικά, η διαφοροποίηση των εκάστοτε συνδυασμών (είτε στην κεντρική πολιτική σκηνή, είτε στην τοπική), έγκειται στις προτεραιότητες που θέτουν για μια συντηρητική ή προοδευτική διακυβέρνηση, κάθε φορά.
Τόσο απλά, και… τόσο δεσμευμένα, από άλλες «λογικές»..
Αναφέρουμε, ενδεικτικά, διάφορες προγραμματικές δηλώσεις-προτάσεις-υποσχέσεις, οράματα, όλα κοινά για όλους, γιατί είναι λογικά, αλλά που (όπως τονίστηκε) δεν υλοποιούνται, λόγω των οικονομικών και των διαφόρων προτεραιοτήτων.
Η κοινοποίηση του πίνακα (6 σελίδες) αναβάλλεται, αλλά θα επανέλθει για να παρατηρήσουμε πόσα ελάχιστα μπορούν να πραγματοποιηθούν, αλλά εμείς ετοιμαζόμαστε να τα ξαναπροτείνουμε, υποσχόμενοι τα ίδια και στις επόμενες εκλογές, αφού παραμένουν διαχρονικά.
Παλαιότερα μας έλεγαν ότι θα μας κάνουν και παιδεία κι εμείς απορούσαμε πώς.
Σήμερα, είναι επίκαιρο το θέμα, που ολοένα και λιγοστεύουμε:
Παιδεία μπορεί να έχουμε, αλλά μας λείπουν τα παιδία!!!
Επιγραμματικά, εμείς παραμένουμε στο μικροκλίμα μας και τη μεγάλη εικόνα την αφήνουμε στους άλλους (ηττοπάθεια)!
Για τις προτεινόμενες αλλαγές δεν χρειάζεται και πολύς κόπος. Είναι αρκετό να «πειραχτούν» ελάχιστα άρθρα.
Α, ρε κατακαημένο Βόιο (κι όχι μόνο αυτό), τι σούμελε να πάθεις..
Σας ευχαριστώ
Τσολακόπουλος Ανδρέας
Ηλεκτρολόγος-μηχανολόγος και μαθηματικός.
Υ.Γ. Ερωτήσεις και σχόλια για όσους δε διάβασαν τα προηγούμενα μέρη στο mail:
