Οι αλλαγές που προτίθεται να φέρει η Κυβέρνηση στα Πανεπιστήμια είναι σημαντικές και έντονα αμφιλεγόμενες.
Ο κατεξοχήν χώρος του πνεύματος και των ιδεών είναι ασύμβατος με τη βία εξίσου όμως και με την αστυνόμευση.
Η φύλαξη των πανεπιστημίων από εκπαιδευμένο μόνιμο προσωπικό και χρήση της τεχνολογίας είναι μια σύγχρονη λύση.
-Η καθιέρωση ελάχιστης βάσης εισαγωγής είναι επιβεβλημένη, αλλά αντιφάσκει με την εξίσωση των κολεγιακών πτυχίων με τα πανεπιστημιακά.
Ακατάλληλοι για τα πανεπιστήμια με ισότιμα όμως πτυχία επί πληρωμή δε γίνεται.
-Η προχειρότητα του Γαβρόγλου δεν θεραπεύεται με τον κυνισμό της Κεραμέως η οποία παραβιάζει κάθε έννοια συνέχειας που χαρακτηρίζει τη συντεταγμένη πολιτεία. Ο πρώτος καλλιέργησε φρούδες ελπίδες και η δεύτερη μαζί με τα ξερά καίει και τα χλωρά.
-Η επικέντρωση του διαλόγου στα Πανεπιστήμια για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια καθιστά εκκωφαντική τη σιωπή για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια δημόσια εκπαίδευση την ίδια περίοδο.
Αντί προβληματισμού από τις χαμηλές επιδόσεις στις εισαγωγικές και σοβαρών πρωτοβουλιών παρακολουθούμε την υπουργό σε ρόλο σχολιαστή.
Οι αντιφάσεις πολλές, όπως στην περίπτωση του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας όπου η απειλή δραματικής συρρίκνωσης έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ανάγκη ενίσχυσης του που είναι ζωτικής σημασίας για την επόμενη μέρα της περιοχής.
Η περίφημη ρήτρα απολιγνιτοποίησης χωρίς καμία υπερβολή αποδεικνύεται στην πράξη σε ποινή για τον τόπο που κράτησε όρθια ενεργειακά τη χώρα για 60 τουλάχιστον χρόνια.
Πως αλλιώς χαρακτηρίζεται η παντελής αγνόηση του Πανεπιστημίου μας στην πρόσφατη έγκριση πρόσληψης 250 τακτικών καθηγητών πανεπιστημίου σε όλη τη χώρα εκτός από εδώ…
Η γενναία ενίσχυση των κονδυλίων έρευνας και η άμεση κάλυψη των τεράστιων κενών διδακτικού προσωπικού σε συνδυασμό με την αποφασιστική προώθηση αγγλόφωνων τμημάτων και μεταπτυχιακών συγκροτούν ένα τρίπτυχο επιλογών που αναβαθμίζει το Πανεπιστήμιο και το θωρακίζει ενόψει των επερχόμενων αλλαγών.
Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο, αρκεί να στηριχτούμε και να μας δοθεί ο ελάχιστος χρόνος προσαρμογής.
Η εφαρμογή των αλλαγών στον τρόπο εισαγωγής που τελικά θα αποφασιστούν πρέπει να ξεκινήσει το 2022.
Λόγοι παιδαγωγικού χαρακτήρα επιβάλουν μια τέτοια επιλογή για όλη τη χώρα, αλλά για τη Δυτική Μακεδονία υπάρχει ένας επιπρόσθετος λόγος.
Αυτό που η κυβέρνηση αρνείται πεισματικά να δώσει στην περιοχή είναι ο απαραίτητος χρόνος για μια δίκαιη μετάβαση και δεν έχει δικαίωμα να μας τον στερήσει και τώρα, όταν μάλιστα πρόκειται για χρόνο που μας έκλεψε με τις ακατανόητες επιλογές της κυρίας Υπουργού.
Ο χρόνος είναι μοναδικό αγαθό γιατί δεν μπορούμε να τον παράξουμε παρα μόνο να αξιοποιήσουμε αυτόν που μας δίνεται. Μπορούμε να δημιουργήσουμε πλούτο και χρήμα, αλλά όχι περισσότερο χρόνο.
Ο χρόνος είναι η ζωή μας η ίδια και στην κυβέρνηση έχουν μια ευκαιρία να αποδείξουν ότι αντιλαμβάνονται τα στοιχειώδη.
