Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε την περασμένη Τετάρτη 29/6 στη Σιάτιστα, η εκδήλωση της ΤΕ Καστοριάς – Βοΐου του ΚΚΕ με τίτλο: «Οι εξελίξεις στον κλάδο της γούνας και οι Θέσεις του ΚΚΕ».
Στην εκδήλωση μίλησαν ο Κώστας Παπαδάκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ευρωβουλευτής του Κόμματος και η Τίνα Κουζιάκη, μέλος του ΓΠ Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.
Ακολούθησαν παρεμβάσεις από τον Μιχάλη Καραμπατζιά, μέλος της ΤΕ Καστοριάς – Βοΐου του ΚΚΕ και από τη Σούλα Καφάση, γραμματέα του Σωματείου Γουνεργατών Σιάτιστας. Στο τέλος των παρεμβάσεων δόθηκε χρόνος για ερωτήσεις και συζήτηση.
Μέσα από την εκδήλωση αναδείχθηκε το διαχρονικό ενδιαφέρον προς τους εργαζόμενους και μικρούς επαγγελματίες του κλάδου και έγινε πλατύ κάλεσμα συμπόρευσης με το ΚΚΕ.
Παρατίθενται αναφορές από τις ομιλίες και τις παρεμβάσεις της εκδήλωσης:
Ο Κ. Παπαδάκης στην ομιλία του μεταξύ άλλων τόνισε: «Εδώ στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας τα εργατικά – λαϊκά στρώματα ζουν στο πετσί τους τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής, διαπιστώνοντας ότι και η εσωτερική πολιτική και η εξωτερική της διάσταση τους πλήττει εξίσου…απολιγνιτοποίηση, εντεινόμενα πλήγματα στο κλάδο της γούνας από την “πράσινη” μετάβαση και τις κυρώσεις ενάντια στη Ρωσία».
Για την αντιλαϊκή πολιτική που διαχρονικά ακολούθησαν όλες οι κυβερνήσεις τόνισε: «Στην Ελλάδα οι διαδοχικές κυβερνήσεις ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ μαζί με την “τρόικα” (τους θεσμούς όπως την ονόμασε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για να εξωραΐσει την ΕΕ, την τράπεζά της και το ΔΝΤ) επέβαλαν 3 μνημόνια βάναυσων αντιλαϊκών μέτρων που σάρωσαν τα μισθολογικά, κοινωνικά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, οδήγησαν στη μαζική χρεωκοπία αυτοπασχολούμενους, κάτω από το βάρος της φορολεηλασίας, της συσσώρευσης χρεών σε τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία κλπ. Οι αντεργατικοί – αντιλαϊκοί αυτοί όροι δεν αντιστράφηκαν από το γεγονός ότι ιδιαίτερα τα πρώτα χρόνια των μνημονίων στον κλάδο της γούνας καταγραφόταν ανάπτυξη. Ίσα ίσα, αυτή με όχημα τις ευρωενωσιακές και κρατικές επιδοτήσεις απέδειξε ότι το χρήμα που ρέει στο κεφάλαιο συμπαρασύρει και ξηλώνει εργατικά δικαιώματα παρότι η μεγαλοεργοδοσία θησαυρίζει και γίνεται ισχυρή, πρώτα από όλα σε βάρος των εργαζομένων της και με τους όρους που επιβάλει στους οικοτέχνες – βιοτέχνες».
Σε σχέση με τα μέτρα της κυβέρνησης ανέφερε τα εξής: «Οι θριαμβολογίες κυβέρνησης και γουνοβιομήχανων για την άρση του φόρου πολυτελείας αφορούν τους ίδιους και τα συμβόλαιά τους και όχι τους εργαζόμενους του κλάδου της γουνοποιίας ούτε τις γυναίκες που εργάζονται στη ραφή της γούνας στο σπίτι, με άτυπη εργασία, χωρίς κανένα εργασιακό δικαίωμα, δώρα και επιδόματα. Δεν αφορούν ούτε τους αυτοαπασχολούμενους που βλέπουν να επιδεινώνεται δραματικά και διαρκώς το εισόδημά τους και να γιγαντώνονται τα χρέη τους μετά και από την πανδημία, στη διάρκεια της οποίας δεν έλαβαν καμία στήριξη από την κυβέρνηση».
Σε σχέση με τις κυρώσεις της ΕΕ που πλήττουν τον κλάδο χαρακτηριστικά ανέφερε: «Η έκταση του πλήγματος για τον κλάδο φαίνεται από το γεγονός ότι τα γουνοδέρματα κατέχουν τη δεύτερη μεγαλύτερη συμμετοχή στην αξία των ελληνικών εξαγωγών προς τη Ρωσία με ποσοστό 7%, ενώ συνολικά οι πωλήσεις στη Ρωσία και την Ουκρανία από τις επιχειρήσεις γουνοποιίας αντιστοιχούν σε πάνω από 50% των συνολικών πωλήσεων. Να γιατί ο λαός της Δ. Μακεδονίας και όλος ο λαός μας, έχει έναν ακόμα πρόσθετο λόγο να συνταχθεί με την απαίτηση του ΚΚΕ να σταματήσει αμέσως η πολεμική εμπλοκή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, να αποσυρθεί η χώρα από τις κυρώσεις της ΕΕ απέναντι στη Ρωσία που πληρώνει ακριβά ο εργαζόμενος λαός».
Για την πολιτική της ΕΕ στον κλάδο της γούνας τόνισε μεταξύ άλλων: «Πάνω σ’ αυτό το έδαφος και για το μοίρασμα της τεράστιας “πίτας” στους ομίλους εκτυλίσσεται ένα σφοδρός πόλεμος συμφερόντων ανάμεσα σε τμήματα του κεφαλαίου, σε επιχειρηματικούς ομίλους. Για τον κλάδο της γουνοποιίας μια πλευρά αυτής της αντιπαράθεσης είναι και αυτή με τον κλάδο της παραγωγής συνθετικής γούνας. Στο πλαίσιο της στρατηγικής της ΕΕ και των κυβερνήσεων να κατευθύνουν τα διάφορα κονδύλια από το Ταμείο Ανάπτυξης, τα “Ταμεία Συνοχής”, τα ΕΣΠΑ και την ΚΑΠ, την ΕΤΕΠ και την Ευρωπαϊκή τράπεζα ανασυγκρότησης σε “πράσινες” επενδύσεις, η γούνα αποκλείεται από την ευρωενωσιακή χρηματοδότηση. Επίσης, μια σειρά κράτη-μέλη της ΕΕ έχουν απαγορεύσει ή πρόκειται να απαγορεύσουν την εκτροφή γουνοφόρων ζώων με βάση τους σχεδιασμούς τους και τις προτεραιότητες της οικονομίας που επιλέγουν οι αστικές τους τάξεις.
…Ο ανταγωνισμός αυτός δεν έχει κριτήριό του ούτε την προστασία του περιβάλλοντος ούτε τα ζώα, αλλά μερίδες κεφαλαίου σε σύγκρουση για τον έλεγχο της αγοράς και της κερδοφορίας με τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους στον ίδιο τον κλάδο και συνολικά να πληρώνουν το λογαριασμό».
Η Τίνα Κουζιάκη στην ομιλία της χαρακτηριστικά ανέφερε τα εξής: «Να καταρρεύσουν διάφοροι μύθοι που στήνει η αστική τάξη, διαχρονικά οι κυβερνήσεις πως δήθεν η ανάπτυξη μπορεί να είναι ουδέτερη και για όλους, εργαζόμενους και εργοδοσία, ότι η λεγόμενη “εξωστρέφεια” της οικονομίας και του κλάδου αποτελεί δήθεν πλεονέκτημα, φτάνοντας μέχρι και σήμερα που λένε ότι η πρόσδεση της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς μπορεί να έχει δήθεν οφέλη για τον ελληνικό λαό».
Για τις ζωές των εργαζομένων πότε σε περίοδο κρίσης και πότε σε περίοδο ανάπτυξης ανέφερε: «Είναι πολύ χαρακτηριστική η περίοδος των πρώτων μνημονίων, δηλαδή την περίοδο της βαθιάς οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, που ο κλάδος βρισκόταν σε ανοδική πορεία ανάπτυξης. Σύμφωνα με στοιχεία εκείνης της εποχής, η ελληνική γουνοποιία μέσα στο 2012 – 2013 αγόρασε και μεταποίησε το 7% της παγκόσμιας παραγωγής γουνοδερμάτων και διακίνησε το 10% του έτοιμου ενδύματος. Όλοι καταλαβαίνουμε για τι κέρδη μιλάμε. Είδαν μήπως κάτι θετικό οι εργαζόμενοι; Τη στιγμή που οι μεγάλοι θησαύριζαν η ανεργία στον κλάδο ξεπέρασε το 60%. Οι μισθοί κατρακύλισαν, γενικεύτηκαν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, μεγάλωσε η ανασφάλιστη εργασία, κυριάρχησαν οι ατομικές συμβάσεις εργασίας, καταργήθηκε ο σταθερός χρόνος εργασίας. Για αυτό και εκτιμάμε και σήμερα ότι η επιδότηση και στήριξη του κλάδου όπως εξαγγέλλει η κυβέρνηση και οι τοπικοί βουλευτές, χωρίς να συνδυαστεί με σκληρό αγώνα από την πλευρά των πραγματικών αναγκών των εργαζόμενων και των μικρών επαγγελματιών, δεν θα οδηγήσει αυτόματα σε βελτίωση των συνθηκών εργασίας, σε αύξηση των μισθών».
Απηύθυνε κάλεσμα συμπόρευσης με το ΚΚΕ παντού: «Σας καλούμε σήμερα, συμπορευόμενοι με το ΚΚΕ, να “κάψουμε” όλα τα αντιλαϊκά σενάρια της επόμενης μέρας. Ήδη, οι επόμενοι δήθεν σωτήρες του λαού έχουν ξεκινήσει να ετοιμάζονται για μετεκλογικές συνεργασίες, για να εξασφαλίσουν πλειοψηφίες για να προχωρήσουν το αντιλαϊκό τους έργο. Ανεξάρτητα τελικά ποιος θα κάτσει στο κυβερνητικό τραπέζι, το μενού είναι ήδη έτοιμο. Αφορά έναν προς έναν τους στρατηγικούς στόχους του κεφαλαίου, που πέρα από τις αναγκαίες διαφορές τους, στο τέλος όλοι στέλνουν το λογαριασμό στο λαό».
Τέλος, ανέπτυξε τις Θέσεις του ΚΚΕ: «Μόνο η προοπτική που δίνει το ΚΚΕ μπορεί να αξιοποιήσει όλες τις παραγωγικές δυνατότητες της περιοχής σας. Η κοινωνική ιδιοκτησία είναι το πραγματικά νέο ώστε να πάψει η οικονομία να λειτουργεί με κριτήριο το κέρδος. Πάνω σε αυτό το έδαφος μπορεί να αξιοποιηθεί και ο κλάδος της γούνας σε μια ολοκληρωμένη οργάνωση της παραγωγής στον ευρύτερο τομέα κλωστοϋφαντουργίας, ένδυσης, δέρματος και άλλων ανάλογων προϊόντων ατομικής κατανάλωσης. Με κριτήριο τις ανάγκες και τις δυνατότητες και όχι το κέρδος, μόνο έτσι μπορεί να παίρνει όλα τα μέτρα προστασίας για το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον.
Μπορεί να οργανώνει ένα ευρύ εσωτερικό δίκτυο πωλήσεων που θα ικανοποιεί τις συνολικές ανάγκες και δυνατότητες της οικονομίας, αξιοποιώντας και τον τουρισμό προς όφελος του λαού και των εργαζομένων. Παράλληλα, μπορεί να αξιοποιήσει τις διεθνείς ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, να επιδιώξει συνεργασία με κράτη και λαούς, που θα εξασφαλίζουν διεθνείς συμφωνίες για την εξαγωγή των προϊόντων της γούνας».
Η Σούλα Καφάση απηύθυνε πλατύ κάλεσμα συσπείρωσης στο Σωματείο Γουνεργατών/-ριών: «Δαπανήθηκαν τεράστια ποσά για δημόσιες σχέσεις, εκθέσεις, εγκαταστάσεις, άνοιγμα σε νέες αγορές αλλά το μεροκάματο και στις εποχές της κρίσης και στης ανάπτυξης ήταν σταθερά καθηλωμένο. Σε επίπεδο τέτοιο που να μην καλύπτονται οι ανάγκες της ζωής. Από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι συνάδελφοι γουνεργάτες και γουνεργάτριες ήταν οι επαγγελματικές ασθένειες. 8 με 10 ώρες δουλειάς σε μικρά εργαστήρια χωρίς εξαερισμούς ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, με τα χημικά και τοξικά που χρησιμοποιούνταν για τη δέψη των δερμάτων, τους χρωματισμούς και τις βαφές, αναφέρονταν προβλήματα αναπνευστικά, όρασης, δερματοπάθειες, αυξημένα κρούσματα καρκίνου.
Από στοιχεία του ΙΚΑ της περιοχής μας, ιδιαίτερα για τις εργαζόμενες γουνεργάτριες και από στοιχεία του σωματείου μας προκύπτει ότι μέχρι το 2000 πήραν σύνταξη 17 γυναίκες γουνεργάτριες. Μέχρι και σήμερα ο αριθμός δεν ξεπερνά τις 50 γυναίκες….
Διεκδικούμε:
- Την υπογραφή ΣΣΕ στον κλάδο της γούνας, για αξιοπρεπείς μισθούς που να ανταποκρίνονται στο σημερινό κόστος ζωής, τη μείωση του χρόνου εργασίας, την κατοχύρωση ουσιαστικών αυξήσεων στους μισθούς, την κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, τη διασφάλιση μόνιμης δουλειάς, με σταθερό ωράριο που να αντιστοιχεί στις δυνατότητες της εποχής.
- Την ένταξη του κλάδου στα ΒΑΕ, την υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση για όλους, τη μείωση των εισφορών των εργαζομένων, την κατάργηση των εισφορών για υγεία και πρόνοια.
- Υγεία και πρόνοια αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν για όλους. Την προστασία της ζωής και της υγείας του λαού. Αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν και υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υγείας.
- Την υπεράσπιση των εργατικών – λαϊκών δικαιωμάτων ενάντια στην κρατική καταστολή και τις απαγορεύσεις, ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία και ασυδοσία, την κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που θέλουν τη συνδικαλιστική δράση στο γύψο, που περιορίζουν το απεργιακό δικαίωμα και τις διαδηλώσεις.
- Το δικαίωμα στην αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία σε όλες τις βαθμίδες. Την ανάπτυξη του ελεύθερου χρόνου και στην πρόσβαση του λαού στον πολιτισμό και αθλητισμό».
Ο Μιχάλης Καραμπατζιάς στην παρέμβασή του τόνισε: «Υπερασπιζόμαστε τον κλάδο από την πλευρά των συμφερόντων των εργαζομένων, της εργατικής τάξης, των α/α και μικρών γουνοποιών που έχουν έως τώρα επιβιώσει. Αλλά και του κλάδου, ως κλάδου παραγωγής προϊόντων χρήσιμων για τις λαϊκές ανάγκες όχι ως είδος πολυτελείας αλλά ως είδος ένδυσης, ως εξαγωγικού προϊόντος για την οικονομία της χώρας στη διάθεση της λαϊκής εξουσίας ως συναλλαγματοφόρου κλάδου που όπως έλεγαν κάποτε, έδινε όσο το 15% του ναυτιλιακού συναλλάγματος της χώρας.
Σε σχέση με τα στοιχεία που δίνουν σήμερα, λένε ψέματα, αποκρύπτουν τζίρους και φυσικά κερδοφορία. Με τη μορφή των υποτιμολογήσεων και το καθεστώς της ενεργητικής και παθητικής τελειοποίησης. Ακόμα να πούμε ότι την περίοδο της ανάπτυξης του κλάδου όταν μιλούσαν για εξαγωγές ύψους 500 εκατ. ευρώ, ο πραγματικός ετήσιος τζίρος άγγιζε τα 1.5 έως 2 δισ. ευρώ. Ενώ, σήμερα ο κλάδος είναι σε απόλυτη μονοπωλιακή μορφή ελεγχόμενος από τη ΜΑΒΙΖ, ολόκληρη παραγωγή στην Ελλάδα, πάνω από 2 έως 3 εκατ. Δέρματα. (…)
Για αυτό καλούμε σε συμπόρευση με το ΚΚΕ. Καλούμε τους εργάτες, τους αυτοαπασχολούμενους για αγώνα, για βαθύτερες αλλαγές σε επίπεδο οικονομίας και εξουσίας. Για κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, κεντρικό σχεδιασμό και κοινωνική ιδιοκτησία».
