Η νιτρορύπανση, όπως ονομάζεται η υπερβολική χρήση λιπασμάτων με μεγάλη περιεκτικότητα σε νιτρικά ιόντα, έχει εντοπιστεί ως ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα επιβάρυνσης των υδάτων, ήδη από τη δεκαετία του 1980. Η Ε.Ε. έχει προβλέψει από το 1991 με ειδική Κοινοτική Οδηγία την ανάγκη περιορισμού της χρήσης λιπασμάτων, τον προσδιορισμό των πιο ευάλωτων ζωνών στις χώρες-μέλη και την υλοποίηση προγραμμάτων απονιτροποίησης για τις επιβαρυμένες περιοχές. Παρότι έχουν περάσει 29 χρόνια από τότε, η Ελλάδα έχει αποτύχει να εφαρμόσει πλήρως τη σχετική Κοινοτική Οδηγία. Αποτέλεσμα είναι να υπάρχουν περιοχές, από τον Εβρο μέχρι και την Κρήτη, οι οποίες αντιστοιχούν στο 70% των συνολικών αγροτικών εκτάσεων της χώρας, όπου το αρδευτικό νερό κρίνεται προβληματικό ως προς τη χρήση του. Πρόκειται για περιοχές οι οποίες θεσπίστηκαν μόλις τον Μάιο του 2019 και μετά από καθυστέρηση πολλών ετών ως «Ζώνες ευπρόσβλητες σε νιτρορύπανση», καθώς τα στοιχεία δείχνουν ότι μπορούν να προσεγγίσουν ή και να υπερβούν το προβλεπόμενο όριο ασφαλείας των 50 mg νιτρικών ιόντων ανά λίτρο αρδευτικού νερού. Οι περιοχές αυτές είναι το βόρειο τμήμα του ποταμού Εβρου, το νότιο τμήμα του ποταμού Εβρου, η πεδιάδα ανατολικά και δυτικά της λίμνης Βιστωνίδας, η λεκάνη του ποταμού Αγγίτη, η λεκάνη Στρυμόνα, ο κάμπος Θεσσαλονίκης-Πέλλας-Ημαθίας, η Επανομή και τα Μουδανιά Χαλκιδικής, η Πτολεμαΐδα Κοζάνης, η πεδιάδα Αρτας-Πρέβεζας, το Θεσσαλικό Πεδίο, ο Αλμυρός Μαγνησίας, η Αρτάκη Ευβοίας, ο Σπερχειός Φθιώτιδας, η Αταλάντη Φθιώτιδας, το Κωπαϊδικό Πεδίο, η λεκάνη Ασωπού Βοιωτίας, ο ποταμός Λαρισσός Αχαΐας, η λεκάνη Πηνειού Ηλείας, η βόρεια Κορίνθια, το Αργολικό Πεδίο, το Αστρος και ο Αγ. Ανδρέας Αρκαδίας, το Λεωνίδιο Αρκαδίας, το Οροπέδιο Τρίπολης, ο Πάμισος Μεσσηνίας, τα Φιλιατρά Κυπαρισσίας, ο Μαραθώνας Αττικής, η Μεσογαία Αττικής, η περιοχή Μεγάρων και Αλεποχωρίου Αττικής, η Τροιζηνία και η περιοχή ΓεροποτάμουΜεσσαράς Κρήτης.
Διαβάστε αναλυτικά το δημοσίευμα της Realnews:
