Ταξική Πρωτομαγιά
Συγκέντρωση Παρασκευή 1 Μάη στις 11 στην κεντρική πλατεία Κοζάνης
Τηρώντας, όλα τα αναγκαία μέτρα προφύλαξης, με τήρηση αποστάσεων και μέτρα ατομικής προστασίας.
Τα δικαιώματα μας δεν μπαίνουν σε καραντίνα!
Αναμέτρηση με κυβέρνηση-ΕΕ-εργοδοσία για την υπεράσπιση της δημόσιας υγείας και των εργαζομένων
Στην σύγχρονη ιστορία γεγονότα και καταστάσεις με τα οποία η αστική πολιτική δεν μπορεί να συγκρουστεί μαζί τους είτε εντέχνως τα απέκρυπτε, είτε προσπαθούσε να αλλάξει την σημασία τους. Χαρακτηριστικό ιστορικό παράδειγμα αποτελεί και η ταξική πρωτομαγιά, η εξέγερση των εργατών στο Σικάγο. Τα σύγχρονα ιστορικά πρότυπα έχουν αναδείξει την εργατική πρωτομαγιά περισσότερο σαν την ημέρα των λουλουδιών, μια αργία που κλείνουν σχολεία και οι εργαζόμενοι δεν δουλεύουν και πάνε εκδρομές στην εξοχή για να χαρούν την άνοιξη, παρά σαν μια μέρα σκληρής ταξικής σύγκρουσης και αμφισβήτησης της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων. Η κυβέρνηση της ΝΔ με την σειρά της με μία προκλητική απόφαση να μεταφέρει τον εορτασμό της το Σάββατο 9 Μάϊου, με πρόσχημα την προφύλαξη από τον κορονοϊό, όταν στις 4 Μαϊου η ίδια άρει τα περιοριστικά μέτρα. Η Εργατική Πρωτομαγιά όμως δεν είναι κρατική γιορτή για να αποφασίζει η κυβέρνηση πότε θα πραγματοποιηθεί. Είναι απεργία, είναι παγκόσμια μέρα τιμής και αγώνα της εργατικής τάξης, κατακτήθηκε με αγώνες και αίμα και δεν μπορεί καμία κυβέρνηση να την «ετεροχρονίσει».
Πριν από 134 χρόνια, το 1886 στο Σικάγο θυσιάστηκαν εργάτες στην προσπάθεια τους να κάνουν πράξη το αίτημα τους για 8 ώρες δουλειά – 8 ώρες ανάπαυση – 8 ώρες ζωή. Μετά από τόσα χρόνια από την αιματοβαμμένη εργατική πρωτομαγιά του Σικάγο η εργατική τάξη όλου του κόσμου αντιμετωπίζει τη νέα φάση αντιδραστικής εκστρατείας του κεφαλαίου. Η φτώχεια, ο ολοκληρωτισμός, οι πόλεμοι και ο φασισμός αυξάνονται απειλητικά για τους λαούς. Ακόμα ένα παράδειγμα που αποδεικνύει την τάση αυτή είναι πως στην πανδημία από τον κορονοϊό που βρίσκεται σε εξέλιξη, προσπαθούν να φορτώσουν την χασούρα από τα κέρδη του κεφαλαίου στις πλάτες των εργαζομένων, εξαθλιώνοντας περαιτέρω την θέση τους. Το σύστημα που ζούμε δείχνει για άλλη μια φορά πως δεν ενδιαφέρεται για την ανθρώπινη ζωή, παρά μόνο για τα ποσοστά του κέρδους του κεφαλαίου.
Προσπαθούν μέσω της «ατομικής ευθύνης» να μας φορτώσουν τις ανεπάρκειες στο σύστημα υγείας και να κρύψουν την ξεκάθαρη επιλογή τους να μην στηρίξουν το δημόσιο σύστημα υγείας, μιας και ούτε προσλήψεις έγιναν στον βαθμό που είναι απαραίτητες, ούτε όσες ΜΕΘ είναι απαραίτητες άνοιξαν, ούτε καν μάσκες και υγειονομικό υλικό δεν δόθηκε στον βαθμό που χρειάζεται στα νοσοκομεία. Ταυτόχρονα δίνονται εκατομμύρια από τις τσέπες όλων μας σε προπαγανδιστικές καμπάνιες, σε ιδιωτικές κλινικές και σε πρόχειρα προγράμματα κατάρτησης επιστημόνων. Ακόμα, προσπαθούν με ψίχουλα (800 ευρώ) να κρύψουν τους χιλιάδες ανέργους που δημιουργήθηκαν και θα δημιουργηθούν, το κλείσιμο πολλών ατομικών και μικρών επιχειρήσεων και τις εργασιακές σχέσεις που γίνονται ακόμα πιο ελαστικές.
Η Πρωτομαγιά του 1886 έγινε το σύμβολο μιας νέας εποχής στη ζωή και τον αγώνα των εργατών ενάντια στην αστική τάξη, για το δικαίωμα στη δουλειά, την κατάργηση της εκμετάλλευσης, των ιμπεριαλιστικών πολέμων, την κοινωνική απελευθέρωση από τα δεσμά του κεφαλαίου. Έδειξε ότι ο εχθρός δεν είναι ανίκητος. Το εργατικό κίνημα, η νεολαία και οι αγώνες τους μπορούν να αλλάζουν τα πράγματα, να αντιστέκονται, να δημιουργούν ρήγματα στην κυριαρχία τους. Από αυτή την σκοπιά οφείλουμε να δούμε και τα νοήματα που έχει η Πρωτομαγιά και γενικότερα η ταξική πάλη στο σήμερα.
Σήμερα υπάρχουν όλες οι δυνατότητες να απολαμβάνει ο λαός τον πλούτο που παράγει. Τα επιτεύγματα της ανθρωπότητας στην επιστήμη και στην τεχνολογία δίνουν την δυνατότητα στους εργαζομένους του σήμερα να δουλεύουν σε καλύτερες συνθήκες, με λιγότερες ώρες εργασίας και με εργασιακό εισόδημα και κοινωνικές υπηρεσίες που θα του εξασφαλίζουν ένα πολύ καλύτερο επίπεδο ζωής. Σήμερα υπάρχουν οι δυνατότητες για τον εργαζόμενο να έχει μόνιμη και σταθερή δουλειά, με σύγχρονα δικαιώματα, κόντρα στο δουλεμπόριο της ανεργίας και της επισφάλειας. Σήμερα έχουν την δυνατότητα οι εργαζόμενοι να απολαμβάνουν σύγχρονες υπηρεσίες Υγείας, Κοινωνικής Φροντίδας, Περίθαλψης, Παιδείας, με προστασία της μητρότητας, των παιδιών και των ηλικιωμένων, ελεύθερο χρόνο και υποδομές δημιουργικής αξιοποίησής του.
Η 1η Μάη αποτελεί μέρα ταξικής μνήμης ότι η αστική τάξη δεν είναι ανίκητη και έμπνευση και οδηγός για το εργατικό κίνημα που πρέπει να χτίσουμε για να αντεπιτεθούμε απέναντι στη σύγχρονη εργασιακή σκλαβιά που βιώνουμε. Σε αυτή την περίοδο του ασύλληπτου κοινωνικού πλούτου, των τεράστιων παραγωγικών δυνατοτήτων αλλά και της όξυνσης της καπιταλιστικής κρίσης σε παγκόσμιο επίπεδο και της πανδημίας του κορονοϊού, οι κυβερνήσεις αστικής διαχείρισης που είναι υποταγμένες σε όλες τις διεθνής συμβάσεις και στην ΕΕ όπως η κυβέρνηση της ΝΔ, ακολουθούν την ίδια, αντεργατική πολιτική της άγριας λιτότητας της συντριβής των συλλογικών δικαιωμάτων των εργατών – παραγωγών του πλούτου και υπερασπίζονται με κάθε τρόπο τον «ιερό νόμο» της κερδοφορίας και του ανταγωνισμού του κεφαλαίου. Αυτή είναι άλλωστε η προσπάθεια επιβολής ενός «μόνιμου μνημονίου» στους εργαζόμενους, αλλά και η πολιτική της Ε.Ε., του ΔΝΤ και όλων των υπερεθνικών οργανισμών και οι όποιες διαφοροποιήσεις χρησιμοποιούνται σαν «αναισθητικά» για την ακόμη πιο αποφασιστική λεηλασία των εργατικών δικαιωμάτων.
Ήρθε η ώρα ενός νέου εργατικού κινήματος που θα συγκροτήσει αντίπαλο δέος στα σχέδια εργοδοσίας – κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ. Ήρθε η ώρα να απομονωθεί ο υποταγμένος συνδικαλισμός και η γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Για μια συνολική αντεπίθεση και ένα νέο γύρο αντιπαράθεσης του εργατικού κινήματος. Με ένα εργατικό κίνημα που θα βάζει μπροστά τις ανάγκες των εργαζομένων και των ανέργων, κόντρα στις ανάγκες του κεφαλαίου.
Η Εργατική Λέσχη Κοζάνης καλεί σε συγκέντρωση την Παρασκευή 1 Μάη στις 11 στην κεντρική πλατεία Κοζάνης. φυσικά τηρώντας, όλα τα αναγκαία μέτρα προφύλαξης, με τήρηση αποστάσεων και μέτρα ατομικής προστασίας.
