ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ… ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ 2 (μεταλλαγμένο). Περίπτωση μελέτης: Ο δήμος ΒΟΙΟΥ (και όχι μόνο), με το 27/μελές δημοτικό συμβούλιο
«Οδηγίες» προς … ναυτιλλόμενους και ναυαγούς στα ρηχά νερά της Τ.Α. πρώτου βαθμού.
Το άρθρο αυτό δεν είναι πολιτικό, αλλά τεχνοκρατικό και βαρετό για όσους δεν ενδιαφέρονται.
Αναφέρεται, μόνο στο τυπικό εκλογικό σύστημα και όχι σε άλλες (ίσως, πιο ουσιαστικές) διατάξεις του νόμου 4555/2018 – «Κλεισθένης 1», που για να τον διαβάσουμε, χρειάζεται, βασικά, ο «Καλλικράτης», με ορισμένες αλλαγές, που δεν ορίζονται ρητά και απαιτείται σχετική «μαντική», ικανότητα, για να επισημάνουμε ποιες διατάξεις διατηρούνται, καταργούνται ή τροποποιούνται, με τη δήθεν κυρίαρχη «ιδεολογία» της απλής αναλογικής, αλλά μόνον ως θεωρητική-επιθυμητή- ευχή.
Ελάχιστοι θα καταλάβουν το προβληματικό εκλογικό σύστημα, που έγινε καθεστώς, από το 2010.
Ο πρώτος μνημονιακός νόμος, ακόμα και πριν τα μνημόνια της τελευταίας οκταετίας, ήταν ο νόμος «Καλλικράτη», με τις συνενώσεις των δήμων, κυρίως για οικονομικούς λόγους.
Και για να κλείσει ο κύκλος, φαίνεται ότι θα είναι και ο τελευταίος μνημονιακός νόμος, με τον οποίο θα γίνουν και οι επόμενες εκλογές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Παραμένουν μετέωρα αρκετά κρίσιμα σημεία, τα οποία είχαμε επισημάνει, τότε, στον υπουργό κ. Ραγκούση (του ΠΑΣΟΚ, για τις εκλογές του 2010), αλλά δεν έγιναν δεκτά, γιατί βιάζονταν να δημοσιεύσει το δαιδαλώδη νόμο, επειδή ήδη είχε κατατεθεί το σχέδιο και θα είχε πολιτικό κόστος!
Ο επόμενος υπουργός, ο κ. Μιχελάκης (της Ν.Δ., για τις εκλογές του 2014), «άφησε» τον «Καλλικράτη», σχεδόν, ως είχε.
Το ίδιο συμβαίνει και τώρα, με υπουργό τον κ. Σκουρλέτη (του ΣΥΡΙΖΑ, για τις εκλογές του 2019), που, εκ του ασφαλούς, ακολούθησε την πεπατημένη, με το σκεπτικό ότι αφού λειτούργησε το ίδιο εκλογικό σύστημα για τις δύο προηγούμενες εκλογές και με διαφορετικά κόμματα, υπάρχει «σκόπιμη πολιτική συναίνεση» και παρά τις αντιπροτάσεις της διαβούλευσης, που δεν της έδωσε κανένας σημασία.
Εξήγγειλε αόριστα την απλή αναλογική, που στη συνέχεια δίστασε και υπαναχώρησε στην πράξη.
Έτσι, χάθηκε μία μεγάλη ευκαιρία, να αναδειχθεί η βασική αρχή της απλής αναλογικής και να προκύψει ο μεγάλος αναμορφωτής–μεταρρυθμιστής, της Τ. Α., που θα τη θεμελίωνε, αρχής γενομένης από τον πρώτο βαθμό της Τ.Α., για να επεκταθεί, στη συνέχεια, παντού.
Έχουμε κι εδώ ασάφειες, με συνεχείς και αόριστες παραπομπές, που αλλοιώνουν την αυθεντικότητα του Κλεισθένη, που ήταν υπέρμαχος της άμεσης δημοκρατίας και μάλιστα με εξοστρακισμό (και φυσικά με απόλυτα απλό αναλογικό σύστημα, για όλες τις τότε «φυλές»).
Εκτός, αν υιοθετήσουμε τις απόψεις του τυράννου παππού του, του Κλεισθένη της Συκεώνας.
Είναι παραδεκτό, από πολλούς, ότι η απλή αναλογική είναι πρωταρχικό κύτταρο της δημοκρατίας, με συνθέσεις απόψεων και συναινέσεις, για τη λήψη αποφάσεων, ειδικά για τα τοπικά ζητήματα, που είναι πράγματι κοινά και ενιαία, σχεδόν για όλους, ώστε να αναπτυχθεί, συγχρόνως και μία νέα κουλτούρα συνεργασιών.
Αυτή είναι και η φιλοσοφία της απλής αναλογικής, που θα σπάσει τα κατεστημένα των εγωιστικών αυτοδυναμιών, που πρέπει να αρχίσουμε, έστω, πειραματικά, από την Τ.Α., πρώτου βαθμού.
Θα ήταν και μία πρόβα τζενεράλε και για τις μεθεπόμενες εθνικές εκλογές.
Βέβαια, τον «Καλλικράτη» τον συνηθίσαμε πρακτικά και θα ήταν δύσκολο να τον αποχωριστούμε και αυτό είναι μία κατανοητή τεχνοκρατική και πρακτική άποψη, για να μην προκαλέσουμε αναστατώσεις.
Με την πρώτη, όμως, εξαγγελία της απλής αναλογικής, ευελπιστούσαμε διαφορετικά πράγματα:
Ο υποψήφιος δήμαρχος, να είχε αποδεσμευτεί από τους υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους, αλλά τελικά, δεσμεύεται, χωρίς λόγο, ακόμη και από τους υποψήφιους κοινοτικούς συμβούλους!
Έγινε η πρώτη απόπειρα για την αποδέσμευση των υποψήφιων προέδρων των μικρών κοινοτήτων, από τον υποψήφιο δήμαρχο, αλλά παραμένει μετέωρη και σχιζοφρενική η σχετική φιλοσοφία, αφού δεν επεκτείνεται στους υπόλοιπους υποψήφιους δημοτικούς και κοινοτικούς συμβούλους.
Οι κύριες μεταβολές που γίνονται στον «Καλλικράτη» είναι:
*Οι επόμενες δημ. εκλογές θα γίνουν με συνδυασμούς, συγχρόνως με τις ευρωεκλογές, 26 Μαΐου 2019
*Ο δήμαρχος δεν περιλαμβάνεται πια στους δημοτικούς συμβούλους και ούτε ψηφίζει στο δημοτικό συμβούλιο, αλλά μόνον συντονίζει (δηλαδή, πήγε ν’ αρχίσει το πρώτο βήμα, να είναι ο δήμαρχος ανεξάρτητος και ενωτικός οργανωτής των συνεργασιών, για όλους τους συμβούλους και εκτός συνδυασμών, αλλά σταμάτησε η πρόθεση, πριν αρχίσει, αφού ο δήμαρχος είναι, εξ υποθέσεως, προκατειλημμένος και επικεφαλής του δικού του συνδυασμού και της δικής του μόνον ομάδας)…
*Ο δήμος Βοΐου (με εγγεγραμμένο πληθυσμό 18.558 κατοίκους, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή του 2011) ανήκει στους μεσαίους ηπειρωτικούς δήμους, που έχουν πληθυσμό από 10.000 μέχρι 25.000 κατοίκους), με ανάλογη χρηματοδότηση, κατανομή αναπτυξιακών πόρων, αρμοδιότητες κλπ.
*Όλες οι σημερινές δημοτικές και τοπικές κοινότητες μετονομάζονται πλέον, απλά σε ομώνυμες κοινότητες, ανεξάρτητα από τον πληθυσμό τους και αν σε κάποια κοινότητα δεν υπάρχουν υποψήφιοι, τότε αυτή καταργείται και ενσωματώνεται στην πλησιέστερη κοινότητα.
*Ο αριθμός των εκλεγόμενων δημοτικών συμβούλων (εδρών) εκτός του δημάρχου, στον κεντρικό δήμο, κατά εκλογική ενότητα, είναι:
Σιάτιστας 9, Νεάπολης 6, Ασκίου 6, Τσοτιλίου 5, Πενταλόφου 1, σύνολο 27
Ο αριθμός των υποψηφίων, για κάθε συνδυασμό πρέπει να είναι, τουλάχιστον, ίσος με τον αριθμό των εδρών, δηλαδή 27, που μπορεί να είναι αυξημένος μέχρι και κατά 30%, δηλαδή να γίνει, το πολύ:
Σιάτιστας 12, Νεάπολης 8, Ασκίου 8, Τσοτιλίου 7, Πενταλόφου 2, σύνολο 37.
*Οι κοινότητες με πληθυσμό πάνω από 2000 κατοίκους (Σιάτιστα, Νεάπολη) θα έχουν 7/μελή! κοινοτικά συμβούλια, τα οποία θα εκλέγουν τον πρόεδρό τους, από τους επικεφαλής των δύο «πρώτων» συνδυασμών, με αριθμό υποψηφίων από 7 έως 9 και με σύνολο από 14 έως 18.
*Οι κοινότητες με πληθυσμό από 300 μέχρι 2000 κατοίκους (Γαλατινή, Τσοτίλι, Εράτυρα, Πεντάλοφος, Καλονέρι, Μικρόκαστρο, Παλαιόκαστρο), θα έχουν 5/μελή! κοινοτικά συμβούλια, τα οποία θα εκλέγουν τον πρόεδρό τους, από τους επικεφαλής των δύο «πρώτων» συνδυασμών.
Ο αριθμός των υποψηφίων θα είναι 5, ή 6, με σύνολο από 35 έως 42.
*Οι κοινότητες με πληθυσμό μέχρι 300 κατοίκους (50 κοινότητες, με 67 οικισμούς στο Βόιο), θα έχουν ως πρόεδρό τους, όποιον πλειοψηφήσει, από την ενιαία λίστα των υποψηφίων, όπου ο αριθμός των υποψηφίων είναι απεριόριστος, σε ενιαία αλφαβητική λίστα, εκτός συνδυασμών.
*Μεμονωμένοι υποψήφιοι, χωρίς συνδυασμό για οποιοδήποτε συμβούλιο, δεν επιτρέπονται!
**Υπάρχει πρόβλεψη για ουσιαστική αναβάθμιση όλων των οργάνων (των δημοτικών ή κοινοτικών συμβουλίων, καθώς και του προέδρου των μικρών κοινοτήτων), οπότε δεν είναι υποτιμητική η εκδήλωση ενδιαφέροντος για οποιοδήποτε μετερίζι προσφοράς. Ο δήμος δεν είναι να μας φτιάξει, αλλά να τον φτιάξουμε, δίνοντας τον εαυτό μας, για το κοινό συμφέρον.
*Σημείωση: Για τα 7/μελή ή 5/μελή κοινοτικά συμβούλια μπορεί να έχουμε υποψήφιους με δικό τους ανεξάρτητο συνδυασμό, (άλλο μεγάλο μπλέξιμο κι αυτό, για να δυσκολεύουμε τη ζωή μας), αλλά μπορεί αυτός να είναι κοινός με το συνδυασμό υποψήφιου δημάρχου, χωρίς να εξηγείται η σκοπιμότητα (από τη μία ανεξαρτητοποιείται ο δήμαρχος και από τη άλλη δεσμεύεται, περισσότερο!).
Άλλος υποψήφιος δήμαρχος θα το επιλέξει, άλλος όχι και θα έχουμε άνιση μεταχείριση και περαιτέρω διχασμό, αλλά θα προκύψει κι άλλο ερώτημα με την ποσόστωση, αν θα ισχύσει χωριστά ή συνολικά.
*Για τους υποψήφιους, δημάρχους μαζί με τους αντίστοιχους δημοτικούς τους συμβούλους του κεντρικού δήμου, ή τους επικεφαλής των κοινοτικών συμβουλίων μαζί με τους αντίστοιχους κοινοτικούς συμβούλους τους, ή τους ανεξάρτητους προέδρους κοινοτήτων, ισχύουν τα ξεχωριστά ψηφοδέλτια για κάθε κατηγορία υποψηφίων, για όλες τις ενότητες, όπου ο ψηφοφόρος θα σημειώνει, κατά τα γνωστά:
Μέχρι 3 σταυρούς (κακώς αποκλείεται η περίπτωση χωρίς σταυρό) στην οικεία ενότητά του και μέχρι έναν σταυρό, σε μία «ξένη» εκλογική ενότητα κλπ, για το δημοτικό συμβούλιο.
Μέχρι 2 σταυρούς για τα επταμελή κοινοτικά συμβούλια, μέχρι έναν σταυρό για τα πενταμελή και έναν μόνο σταυρό για τον πρόεδρο κοινότητας.
*Σε κάθε εκλογικό τμήμα, λοιπόν, θα «στήνονται» δύο κάλπες.
Στην πρώτη κάλπη, θα έχουμε τα ψηφοδέλτια για τους συνδυασμούς των υποψήφιων δημάρχων, μαζί με τους αντίστοιχους υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους τους, κατά εκλογική ενότητα και αλφαβητικά.
Στη δεύτερη κάλπη θα έχουμε, τα ψηφοδέλτια, είτε για τους συνδυασμούς του επταμελούς, ή του πενταμελούς κοινοτικού συμβουλίου, είτε για το ενιαίο ψηφοδέλτιο των υποψήφιων προέδρων της οικείας κοινότητας, ανάλογα με τον πληθυσμό των αντίστοιχων κοινοτήτων.
Ο αριθμός του είδους των ψηφοδελτίων, κατά περίπτωση, για την πρώτη κάλπη, θα είναι ίσος με τον αριθμό των συνδυασμών των υποψήφιων δημάρχων μαζί με τους συμβούλους τους και για τη δεύτερη κάλπη, θα είναι ίσος με τον αριθμό των συνδυασμών για τα κοινοτικά συμβούλια, ή το μοναδικό ενιαίο ψηφοδέλτιο για όλους τους υποψήφιους προέδρους, της οικείας κοινότητας.
Ο δήμαρχος και οι κεντρικοί δημοτικοί σύμβουλοι του δήμου, προκύπτουν, αποκλειστικά, από την πρώτη κάλπη και είναι άσκοπο (αλλά μάλλον θα γενικευτεί), ο ίδιος ο υποψήφιος δήμαρχος να έχει την ευθύνη και για τους υποψήφιους και των κοινοτικών συμβουλίων (αλλά όχι βέβαια για τους υποψήφιους προέδρους των κοινοτήτων με πληθυσμό μέχρι 300 κατοίκους).
*Το παράβολο καθορίζεται στα 200€ για τον υποψήφιο δήμαρχο, 50€ για τους υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους και 10€ για τους υπόλοιπους υποψήφιους..
Αριθμός υποψηφίων για κάθε συνδυασμό: Για το Δ.Σ.: Από 27, ως 37. Για τα Κ.Σ.: Από 49, ως 67.
Σύνολο: Από 78, ως 104, εκτός των υποψηφίων προέδρων των 50 μικρών κοινοτήτων ( > 100).
Με την αρχομανία που επικρατεί, μπορεί να έχουμε πολλούς συνδυασμούς, οπότε, κάθε υποψήφιος θα έχει τη μοναδική του «οικογένεια» για συμπλήρωση του ψηφοδελτίου! (κυρίως με γυναίκες).
*Καθορίζεται η αναχρονιστική, αναξιοκρατική, δεσμευτική και ρατσιστική ποσόστωση των δύο φύλων, τουλάχιστον στο 40%, του συνολικού αριθμού των υποψηφίων κάθε συνδυασμού, αλλά που πρέπει να εκλείψει, στο όνομα της ισοτιμίας των δύο φύλων και γνωρίζουμε τι αγώνας γίνεται για την αναγκαστική συμπλήρωση των ψηφοδελτίων.
Αν επιθυμούσε η φιλοσοφία του συντάκτη να δώσει κίνητρα στη συμμετοχή των γυναικών, μπορούσε να θέσει ποσόστωση στον αριθμό των εκλεγομένων και όχι των υποψηφίων.
Ο ελάχιστος αριθμός των υποψηφίων από κάθε φύλο, για το δημοτικό συμβούλιο ορίζεται στους 11 έως 15, ανάλογα με τον ελάχιστο (27) ή το μέγιστο (37) αριθμό των υποψηφίων.
Ο υποψήφιος δήμαρχος θα πρέπει να βρει, εικονικά βέβαια, τουλάχιστον 11, έως 15 γυναίκες!
Ο ελάχιστος αριθμός από κάθε φύλο για τα 7/μελή και 5/μελή κοινοτικά συμβούλια είναι, αντίστοιχα 3 και 2, περίπου ο μισός αριθμός, που μπορεί να φτάσει στους 4 και 3, αντίστοιχα.
Μεγάλο ατόπημα, χωρίς εξήγηση και αιτία, με τις άβουλες, αλλά και δυσεύρετες υποψηφιότητες.
Κατακαημένε υποψήφιε δήμαρχε, τι σούμελε να ψάχνεις για να πάθεις, χωρίς να μάθεις!
Το 2010 το κατάλαβαν και στην εγκύκλιο διευκρίνισαν ότι το ποσοστό, 30%, τότε, να ληφθεί ως προς τον αριθμό των εδρών (έστω, παράνομα) και όχι ως προς τον αριθμό των υποψηφίων.
Τώρα, όχι μόνο δεν εξομαλύνεται η κατάσταση αλλά αυξάνεται, τουλάχιστον στο 40%! των υποψηφίων. (Ακόμα και τα δεκαδικά ψηφία στρογγυλοποιούνται στην επόμενη ακέραια μονάδα!).
*Ο «Κλεισθένης», με την κατάργηση του μπόνους, του «επιτυχόντος» συνδυασμού, είναι, ας πούμε, σχεδόν «αξιόπιστος», ως προς την αναλογική, που αφορά στην κατανομή των εδρών σε κάθε συνδυασμό, σχεδόν ανάλογα με τα ποσοστά που έλαβε, συνολικά, καθώς ο αριθμός των εδρών ανταποκρίνεται αναλογικά, με προσέγγιση ±1 έδρα (μεσοβέζικη αναλογική).
Ακολουθεί, στη συνέχεια, η διανομή των εδρών, σε κάθε εκλογική ενότητα, που λόγω της πολλαπλής καραμπόλας, προκύπτουν πολλά παράξενα, όπως π.χ. να μην εκλεγούν οι καλύτεροι, ως προς τον αριθμό των ψήφων μέσα στην ίδια την ενότητα, αλλά και μέσα στον ίδιο το συνδυασμό.
Σε κάθε εκλογική ενότητα, ανατρέπεται η φιλοσοφία της απλής αναλογικής.
Μπορεί να αποκλειστούν οι καλύτεροι υποψήφιοι, με την έννοια της προτίμησης των δημοτών και να εκλεγούν άλλοι με ελάχιστες ψήφους, γιατί κάποιοι άλλοι συνυποψήφιοι, του ίδιου συνδυασμού είχαν επί πλέον ψήφους!.., που «μεταφέρονται» σ’ αυτούς!
Αντιγράφουμε το άδικο εκλογικό σύστημα, μέσα στις εκλογικές περιφέρειες και νομούς. Έτσι, έχουμε:
*Η κατανομή του αριθμού των 27 εδρών, σε κάθε συνδυασμό γίνεται, σχεδόν αναλογικά, ως εξής:
1.. Ορίζεται το εκλογικό μέτρο, ανά έδρα, ως το ακέραιο πηλίκο (αυξημένο κατά μία! ψήφο, χωρίς καμία λογική) του συνολικού αριθμού όλων των εγκύρων του δήμου, δια του αριθμού των συνολικών εδρών, που είναι 100:27≈3,7%.
2.. Κάθε συνδυασμός, στην πρώτη κατανομή, λαμβάνει τόσες έδρες, όσο είναι το ακέραιο πηλίκο των συνολικών έγκυρων (ψήφων, ή ποσοστού του), δια του εκλογικού μέτρου (ψήφων, ή ποσοστού).
3.. Αν παραμένει αδιάθετος αριθμός εδρών, τότε, αυτές κατανέμονται, στη δεύτερη κατανομή, ανά μία στους συνδυασμούς, κατά σειρά, με τα μεγαλύτερα υπόλοιπα της πρώτης κατανομής.
4.. Αν συνεχίζουν να παραμένουν αδιάθετες έδρες, τότε, αυτές αποδίδονται, ανά μία, κατά την τρίτη κατανομή, κατά σειρά στους συνδυασμούς, ανάλογα με το συνολικό αριθμό ψήφων στο δήμο, ειδάλλως γίνεται κλήρωση κλπ.
Με τα υπόλοιπα, μπορεί να λάβουν έδρα, με ελάχιστες ψήφους, οι τελευταίοι συνδυασμοί!
*Η διανομή, όμως, των εδρών, σε κάθε ενότητα και πρόσωπο, είναι πιο περίπλοκη και μη αναλογική:
1.. Στις μονοεδρικές (Πεντάλοφος), την έδρα την καταλαμβάνει ο συνδυασμός που πλειοψήφησε σε αυτήν την περιφέρεια. (ενώ για περισσότερες μονοεδρικές, που δεν μας αφορά, επικρατεί κομφούζιο).
Η έδρα, δεν κατοχυρώνεται, πλέον, στο συνδυασμό του Δημάρχου, ανεξάρτητα αν πλειοψήφησε ή όχι, με το παλαιό σκεπτικό ότι ο δήμαρχος πρέπει να εκπροσωπείται σε όλες τις περιφέρειες.
Μπορεί όμως, ο δημοτικός σύμβουλος, που θα εκλεγεί, να λάβει τις περισσότερες ψήφους στον συνδυασμό του, αλλά πολύ λιγότερες από υποψήφιο άλλου συνδυασμού!, της ίδιας μονοεδρικής.
Απλή αναλογική, πάντα στους συνδυασμούς (όπως στους κομματικούς) και όχι στα πρόσωπα!.
2.. Ορίζεται το διαφορετικό εκλογικό μέτρο και πάλι για κάθε συνδυασμό, ξεχωριστά, ως το ακέραιο πηλίκο (αυξημένο κατά μία! ψήφο), του αριθμού των συνολικών ψήφων του συνδυασμού σε όλο το δήμο, δια του συνολικού αριθμού των εδρών του συνδυασμού από την παραπάνω κατανομή.
Διαιρείται ο συνολικός αριθμός των ψήφων, κάθε συνδυασμού, σε κάθε εκλογική ενότητα, με το εκλογικό μέτρο του συνδυασμού και βρίσκεται ο αριθμός των εδρών, κάθε συνδυασμού σε αυτή την ενότητα, κατά την πρώτη διανομή.
Απ’ εκεί και κάτω επικρατεί … ο χαμός…
Μπορεί, ένας συνδυασμός να καταλάβει όλες τις έδρες μιας ενότητας!
Αν κάποιος συνδυασμός μετά την παραπάνω διαδικασία έχει λάβει περισσότερες έδρες από αυτές που δικαιούται από την κατανομή, τότε, αυτές αφαιρούνται ανά μία από την ενότητα που έλαβε τις λιγότερες ψήφους (εξαιρουμένων των μονοεδρικών) κ.ο.κ.
Αν μείνουν αδιάθετες έδρες, αυτές αποδίδονται, ανά μία, με την τρίτη διανομή, αρχίζοντας κατά αύξουσα σειρά, από το συνδυασμό με τις λιγότερες ψήφους σε όλο το δήμο… κλπ.
Αν, τέλος, συνεχίζουν να υπάρχουν αδιάθετες έδρες, τότε, αυτές μένουν κενές και το Δ.Σ. παραμένει κουτσουρεμένο, με λιγότερους δημοτικούς συμβούλους, ενώ υπάρχουν υποψήφιοι!!)
Δουλειά να βρισκόμαστε, μήπως μπορέσουμε και βγούμε από τα αδιέξοδα!
*Ο αριθμός των αντιδημάρχων (που ορίζονται από το δήμαρχο και από το συνδυασμό του), ανέρχεται, το πολύ στους 5, για θητεία, τουλάχιστον (τι χρειάζεται;), διετίας.
Μπορεί να ορισθεί, όμως, αντιδήμαρχος και από άλλο συνδυασμό, αλλά με τη σύμφωνη γνώμη της πλειοψηφίας αυτού του συνδυασμού (ύποπτο και αλλοπρόσαλλο σκεπτικό).
*Ο πρόεδρος του Δ.Σ. ορίζεται, από το συνδυασμό του δημάρχου, ο αντιπρόεδρος από το δεύτερο συνδυασμό, ο γραμματέας από τον τρίτο…
*Σε περίπτωση που κανένας συνδυασμός υποψήφιου δημάρχου δεν ξεπεράσει το όριο του 50% του αριθμού των συνολικών ψήφων, οι εκλογές επαναλαμβάνονται την επόμενη Κυριακή, μεταξύ των δύο πρώτων υποψηφίων, για την εκλογή μόνον του δημάρχου.
Υπάρχουν πάμπολλα παραδείγματα, όμως, όπου μπορεί ένας συνδυασμός να ξεπεράσει το 50% των ψήφων και να μην έχει πλειοψηφία των εδρών! Π.χ., για το 27/μελές Δ.Σ. του δήμου ΒΟΙΟΥ:
Έγκυρα 13.500, εκλογικό μέτρο 13.500:27=500 (Το +1, άνευ σημασίας).
Α΄ συνδυασμός: ψήφοι 6.777, ποσοστό 50,2 %, έδρες 13 (χωρίς πλειοψηφία).
Β΄ συνδυασμός: ψήφοι 6.440, ποσοστό 47,7 %, έδρες 13.
Γ΄ συνδυασμός: ψήφοι 283, ποσοστό 2,1 %, έδρες 1. (χωρίς να πιάσει το μέτρο).
Ή το αντίστροφο: Να υπάρχει αυτοδυναμία με μικρότερο ποσοστό του 50%.
Α΄ συνδυασμός: ψήφοι 6.709, ποσοστό 49,7%, έδρες 14. (αυτοδυναμία, χωρίς πλειοψηφία).
Β΄ συνδυασμός: ψήφοι 5.103, ποσοστό 37,8 %, έδρες 10.
Γ΄ συνδυασμός: ψήφοι 1.688, ποσοστό 12,5 %, έδρες .. 3.
Χρειάζεται δεύτερη Κυριακή, στις παραπάνω δύο περιπτώσεις;
(Διαχρονική προχειρότητα και αναξιοπιστία στο μεγαλείο τους, και των 2 νόμων!).
Τα ψηφοδέλτια τυπώνονται με έξοδα των υποψήφιων, για όλους τους συνδυασμούς, ή με δαπάνες του δήμου, για τα ενιαία ψηφοδέλτια των υποψηφίων προέδρων κοινοτήτων.
Επισήμανση: Η μέθοδος του +1 είναι «κλεμμένη» με άσχημο τρόπο, από παλαιότερα εκλογικά συστήματα, π.χ. για τις αλλεπάλληλες εκλογές του 1989, όπου προστέθηκε το +1 στον αριθμό των εδρών για μεγαλύτερη αναλογικότητα και αποφυγή των πολλών κατανομών, που κακοαντιγράφεται, ελλιπώς από το 2010. Ενδεικτικό παράδειγμα, για το δήμο ΒΟΙΟΥ (από το 2010 και στο εξής):
Έγκυρα 13.500, εκλογικό μέτρο 13500:27=500 (Το +1, άνευ σημασίας).
Α΄ συνδυασμός: ψήφοι 5.067, ποσοστό 37,53 %, έδρες 10.
Β΄ συνδυασμός: ψήφοι 3.569, ποσοστό 26,44 %, έδρες 7.
Γ΄ συνδυασμός: ψήφοι 2.571, ποσοστό 19,05 %, έδρες 5.
Δ΄ συνδυασμός: ψήφοι 1.073, ποσοστό 7,95 %, έδρες 2.
Ε΄ συνδυασμός: ψήφοι 573, ποσοστό 4,24 %, έδρες 1.
Ζ΄ συνδυασμός: ψήφοι 573, ποσοστό 4,24 %, έδρες 1.
Η΄ συνδυασμός: ψήφοι 74, ποσοστό 0,55 %, έδρες 1.!!!
ΣΥΝΟΛΟ: ψήφοι 13.500, ποσοστό 100 %, έδρες 27.
Μπορεί να εκλεγεί δημοτικός σύμβουλος με ελάχιστες ψήφους (θεωρητικά και με μία ψήφο!).
Ευχαριστώ
Τσολακόπουλος Ανδρέας
Ηλεκτρολόγος-Μηχανολόγος και μαθηματικός.
Ακολουθεί η συνέχεια, με το πολιτικό μέρος.
ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΡΟΣ
Δε μας εξηγεί κανείς, για την αναγκαιότητα της ύπαρξης των συνδυασμών, που διαχωρίζουν, εκ των προτέρων τους δημότες και υπονομεύουν, εξ υποθέσεως, τη συναίνεση, για την απρόσκοπτη μετέπειτα συνεργασία, μεταξύ «αντιπάλων».
Ήταν διαπιστωμένο ότι υπήρχε σχετική αυθαιρεσία, ή και αλαζονεία στους δήμους, εξαιτίας του μπόνους στον πρώτο συνδυασμό, αλλά και τώρα υποβόσκει η συναλλαγή, ή η ακυβερνησία.
Οι δημότες, σχεδόν ομόφωνα, καταδικάζουν οριστικά τα κομματικά ψηφοδέλτια και τα κομματικά χρίσματα και δίνουν το παράδειγμα, ιδίως στην Τ.Α. πρώτου βαθμού, με τις ευρύτερες συνεργασίες.
Υπάρχει πεδίον δόξης λαμπρό στις περιφερειακές, στις ευρωπαϊκές, ή στις εθνικές εκλογές να εκδηλώσει ο ψηφοφόρος την κομματική του προτίμηση και να εκτονωθεί.
Οι ετερόκλητες συμμαχίες έχουν την ιδιαίτερη αξία τους, στα δημοτικά δρώμενα…
Γιατί να είμαστε «προσκολλημένοι» στο κεντρικό εκλογικό σύστημα, που είναι κατ’ εξοχήν πολιτικό;
Γιατί παραβλέπουμε το γεγονός ότι εδώ και χρόνια, όλοι οι συνδυασμοί στους δήμους είναι υπερκομματικοί, ή έστω διακομματικοί, καθότι τα βασικά θέματα είναι κοινά και διαχρονικά για όλους:
Η πολιτική προστασία, η ύδρευση και καθαριότητα (διαχείριση), εστίες μόλυνσης, ασφάλεια, περιβάλλον, αλληλεγγύη σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, κοινωνική δικαιοσύνη, αυθαίρετα, αντιμετώπιση ακραίων καταστάσεων (σεισμοί, λιμοί, καταποντισμοί, χιόνια, παγωνιές πυρκαγιές)…
Ήδη, τα ρουσφέτια των διορισμών των συμβασιούχων εκλείπουν, μετά τις γενικές μονιμοποιήσεις..
Οι διαφορές στις πολιτικές ιδεολογίες, μεταξύ των πολιτών, έχουν, βέβαια, τη σημασία τους, αλλά μέχρι σε ένα σημείο και να μην το παραξηλώνουμε.
Υπάρχει πάντα η προοδευτική άποψη των πραγμάτων, αλλά και η συντηρητική.
Λίγο-πολύ είναι συγκεχυμένη η κατάσταση και πολλοί είμαστε, αρκετές φορές, άλλοτε συντηρητικοί και άλλοτε προοδευτικοί.
Απλά, υπάρχουν κάποιες διαφορετικές προσεγγίσεις, ή εκτιμήσεις, για θέματα αλληλεγγύης, κοινωνικής ευαισθησίας και δικαιοσύνης, καθώς και διαφορές στην οικονομική αντιμετώπιση, που αυτά μπορούν να συζητούνται ήρεμα και με επιχειρήματα και να καταλήγουμε δημοκρατικά πείθοντας ή πειθόμενοι, αλλά όχι να χανόμαστε στα βαθειά νερά…
Δεν μπορούμε π.χ. άμεσα να διαπληκτιζόμαστε σε γενικότερα εθνικά και άλλα θέματα, αν π.χ. θα παραμείνουμε στην Ε.Ε., πώς θα διαχειριστούμε την Α.Ο.Ζ., την υφαλοκρηπίδα κλπ.
Η αριστερή «ιδεολογία» της απλής αναλογικής, που υποστηρίχτηκε παλαιότερα για λόγους μικροκομματικούς, έγινε αντίστοιχα πεισματική δεξιά «αντί-ιδεολογία», ενώ, η αναλογική δεν ανήκει βασικά, ούτε στη συντηρητική ούτε στην προοδευτική άποψη, αλλά είναι εξόχως δημοκρατική.
Ελπίζουμε, να αναλάβει την πρωτοβουλία και ο δήμος Βοΐου (όπως συμβαίνει, ήδη, σε μερικούς δήμους), να συνεννοηθεί στην «κορυφή» και να κατεβάσει ενιαίο ψηφοδέλτιο, οπότε θα έχουμε πλήρη εφαρμογή της απλής αναλογικής, χωρίς αμφίβολους, άδικους και πολύπλοκους υπολογισμούς, αλλά σε κάθε ενότητα θα προκύψουν οι καλύτεροι, κατά σειρά.
Στην άδολη και απλή αναλογική δεν επιτρέπονται πλειοψηφίες και μειοψηφίες, εξ υποθέσεως και ούτε υπάρχει λόγος να διαχωρίζονται οι σύμβουλοι προκαταβολικά.
Θα κατατίθενται στο Δ.Σ., όλες οι απόψεις, χωρίς να θεωρούνται ότι υποβάλλονται από την προκατειλημμένη πλειοψηφία ή τη μειοψηφία.
Έτσι κι αλλιώς οι συμμαχίες, μπορούν να επιτευχθούν κάθε στιγμή, αφού θα θεωρούνται όλοι μία οικογένεια… και οι αποφάσεις θα παίρνονται δημοκρατικά κάθε φορά και εκ των ενόντων.
Οι δημότες θα παρακολουθούν και θα κρίνουν ποιοι ψηφίζουν και τι.
Δε χρειάζεται παραλληλισμός με την κεντρική πολιτική σκηνή που είναι διαφορετικά τα πράγματα.
Ο καλύτερος δήμαρχος θα τους ενώσει όλους, χωρίς προαπαιτούμενα.
ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ (έστω, μελλοντική, αλλά από τη διαβούλευση).
Χωρίς κατανομές και αχρείαστο εκλογικό μέτρο, με ενιαίο ψηφοδέλτιο τριών ξεχωριστών πινάκων:
*Του πίνακα Α των υποψήφιων δημάρχων με τους αναπληρωτές, στην ίδια σειρά.
*Του πίνακα Β των υποψήφιων δημοτικών συμβούλων σε όλες τις εκλογικές ενότητες και
*Του πίνακα Γ των υποψήφιων κοινοτικών συμβουλίων, ή προέδρων των κοινοτήτων.
Τονίστηκε η καθοριστική σημασία, που έχει η σωστή επιλογή του δημάρχου και των υπόλοιπων στελεχών, βέβαια, που πρέπει να κινούνται με εντιμότητα και αυταπάρνηση.
Καθοριστική σημασία για τις σωστές αποφάσεις της Τ.Α., πάντα μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες, έχει η «ποιότητα» των προσώπων, ως προς τις ικανότητές τους (η αναγκαία συνθήκη ειδικών προσόντων, όχι απαραίτητα στον αριθμό των πτυχίων, γιατί από όλους λείπουν πολύ περισσότερα), αλλά και ως προς τις δυνατότητές τους (η ικανή συνθήκη διαθέσιμου ελεύθερου χρόνου).
Μία θητεία, όμως, είναι αρκετή, γιατί επέρχεται η κόπωση, όταν προσφέρεις πραγματικά.
Στις τοπικές κοινωνίες, όλοι γνωριζόμαστε και μπορούμε να αξιολογήσουμε αντικειμενικά τις παραπάνω συνθήκες, ανεξάρτητα από κομματικές αποχρώσεις, να κρίνουμε και να συγκρίνουμε, εκτός από ακραίες περιπτώσεις αλαζονείας και αυταρχισμού ορισμένων φανατισμένων, που προκαλούν την κοινωνία, με μικροκομματικές σκοπιμότητες.
Ειδικά, ο δήμαρχος πρέπει να διαθέτει και το κοκαλάκι της νυχτερίδας.
Χρειάζεται ένας δήμαρχος, με σχετική διοικητική εμπειρία, σε διάφορους χώρους, που να είναι πράος κι εργατικός με ακέραιο χαρακτήρα, που θα συντονίζει τα του Δήμου, δυναμικά, αλλά με συνεννόηση και συνεργασία, με τον καλύτερο τρόπο, θεωρώντας όλα τα μέλη σαν δικά του παιδιά.
Τα ίδια ισχύουν, φυσικά και για τα υπόλοιπα στελέχη.
Η σωστή αξιολόγηση όλων των υποψήφιων, είναι εύκολη υπόθεση, ιδίως στις μικρές πόλεις και στα χωριά, που όλοι «γνωριζόμαστε» μεταξύ μας και μπορούμε να κρίνουμε και να συγκρίνουμε.
Από την πρακτική της καθημερινότητας διαφαίνεται η ποιότητα του χαρακτήρα καθενός, υποψήφιου, όπως, επίσης, διακρίνονται εύκολα και οι παραπάνω ιδιότητές του.
Τα πρόσωπα θα κρίνονται αυτοτελώς, αν μπορούν να συσπειρώσουν και να συντονίσουν όλους τους παράγοντες και αν παράγουν, συγχρόνως, και σχετική τοπική και γνήσια (αυθεντική) «ιδεολογία».
Οι Ο.Τ.Α., θέλουμε, δε θέλουμε είναι, κακώς, εξαρτημένοι (κυρίως οικονομικά) από την εκάστοτε κυβέρνηση, που καθορίζει τα γενικά πλάνα και περιορίζει τους βαθμούς ελευθερίας των δήμων και είναι αταίριαστη η έννοια της αυτοδιοίκησης (μάλλον ετεροδιοίκησης), όπως και η έννοια της τοπικής στους μεγάλους δήμους, που σωστά κατατμήθηκαν.
Εκτιμούμε ότι: Οι συνδυασμοί, για τις δημοτικές εκλογές είναι ό,τι χειρότερο:
1.. Υπάρχει η προσπάθεια, βέβαια, να αναπτυχθεί μία συλλογικότητα, με τις όποιες αρετές και σκοπιμότητές της, η οποία, όμως, μάλλον ατονεί, σ’ αυτή την περίπτωση, μετά τις εκλογές και αποδεικνύεται, εκ των πραγμάτων, υποκριτική και αλλοπρόσαλλη (συντροφικά μαχαιρώματα, αποχώρηση όταν λήξει η θητεία τους, ως αντιδημάρχων κλπ).
2.. Αλλοιώνεται το πνεύμα της αναλογικότητας με τα αδιάθετα υπόλοιπα και τις πολλές κατανομές (μέχρι 4!), είναι πολλά τα είδη των ψηφοδελτίων, στήνονται δύο κάλπες, από όπου μπορεί να προκύψουν και πολλά τραγελαφικά, όπως είδαμε.
Με τους πολύπλοκους υπολογισμούς γίνονται λάθη, ακόμα και από το πρωτοδικείο, στην ανακήρυξη των επιτυχόντων (όπως συνέβη, στις δύο τελευταίες αναμετρήσεις).
3.. Υπάρχει αναγκαστική πίεση στη συμπλήρωση των προσώπων, από την υποκειμενική επιλογή του ενός και επικεφαλής. για τη δημιουργία ομάδων, πολλές φορές με ταπεινά ελατήρια, όπου αναπτύσσονται αντιπαλότητες, καθόσον διαχωρίζονται οι δημότες, ντε φάκτο, σε δικούς μας και σε ξένους.
Ο δήμαρχος, όσο ικανός και να είναι, θα προσπαθεί να «διοικήσει» ή καλύτερα να συντονίσει, αλλά δεν θα τα καταφέρνει, γιατί οι σύμβουλοι του «δικού» συνδυασμού θα είναι λιγότεροι των «αντιπάλων»!
Αν, όμως, δεν υπάρχουν συνδυασμοί με «δέσμιους» συμβούλους, όλοι τους θα είναι ελεύθεροι να ψηφίζουν κατά συνείδηση και να αποφασίζουν άμεσα και δημοκρατικά, με τον ελεύθερο δήμαρχο να «κυβερνά», εξ ονόματος όλων…
Οι προτεραιότητες των δράσεων θα εξαρτώνται τώρα πλέον, από την πραγματική συλλογικότητα των μελών, της ίδιας και ενιαίας δημοτικής οικογένειας κι αυτό είναι μεταρρύθμιση.
Κατά τη δήλωση του πρωθυπουργού «Η απλή αναλογική δεν είναι μόνο ζήτημα αρχής, είναι όρος και χώρος για την σύμπραξη δυνάμεων και προγραμματικών συγκλίσεων, που στηρίζεται στις αξίες της κοινότητας και της συνεργασίας. Η Τ.Α. δεν είναι πεδίο αναπαραγωγής των παθογενειών του κεντρικού συστήματος, με διαπλεκόμενα και πελατειακά συμφέροντα, βαρόνους τοπικούς κομματάρχες και αγάδες.
Οφείλουμε να στηρίξουμε την ανάδειξη στελεχών -όχι μόνο με βάση την πολιτική τους συγκρότηση και κομματική τους ένταξη, αλλά και με βάση την ενεργοποίησή τους στην επίλυση των τοπικών προβλημάτων».
Κι αναρωτιέται κανείς, ποιοι συντάκτες εκθέτουν τον κ. πρωθυπουργό και δεν μπορεί να σπάσει αυγά;
Ποιος είναι ο ρόλος και πότε του «Κλεισθένη 2»;
Αν χρειάζεται ακόμα και κυβίστηση, ας την κάνει και ας προτείνει συνταγματική ρύθμιση, με τη συμφωνία όλων των κομμάτων, χωρίς εγωισμούς και αλαζονείες.
Προτροπή:
Τα κόμματα να μη συμμετέχουν σε αμιγή κομματικά ψηφοδέλτια στον Α΄ βαθμό της Τ.Α.
Ο πληθυσμός του ΒΟΙΟΥ συρρικνώνεται και η τάση φυγής, μαζί με την υπογεννητικότητα καλπάζουν.
Μείναμε ελάχιστοι και δεν περισσεύει κανένας.
Ο πιο πετυχημένος Δήμαρχος θα είναι εκείνος που θα μονιάσει, επιτέλους, τον κόσμο του ΒΟΙΟΥ.
Ευχαριστώ.Τσολακόπουλος Ανδρέας Ηλεκτρολόγος-Μηχανολόγος και μαθηματικός.
