Αδιαμφισβήτητα σου δημιουργεί ευχάριστα συναισθήματα, όταν νοητικά περπατάς στην ιστορία της Σιάτιστας, για να επιλέξεις και να μοιραστείς με άλλους στιγμές του παρελθόντος της.
Επανέρχεσαι στο τώρα και περπατάς στα στενά της Σιάτιστας, δυστυχώς το κλίμα αλλάζει. Η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί είναι στενάχωρη. Τα στενοσόκακα της, είναι σε άθλια κατάσταση, αποτέλεσμα των προβλημάτων που έχουν συσσωρευτεί με αποκορύφωμα το έργο της ύδρευσης και την «αποκατάσταση του» οδοστρώματος. Αλλά αυτά είναι από τα προβλήματα τα οποία σιγά – σιγά θα αποκατασταθούν.
Το μεγάλο πρόβλημα είναι άλλο. Ας κάνουμε μια βόλτα. Ξεκινάμε πίσω από το τρίγωνο του Αγίου Δημητρίου, πηγαίνουμε προς το Ιωαννίδειο Νηπιαγωγείο, κατεβαίνουμε στο ξυλουργείο του Νίκου Τσιάρτα και ανηφορίζοντας από εκεί που ήταν ο φούρνος του παππού μου, καταλήγουμε στην παλιά δημοτική αφορά. Διασχίσαμε την καρδιά της περιοχής στη Χώρα που περιβάλλεται από το όριο του ιστορικού οικισμού. Είναι σχεδόν έρημο. Γειτονιές που έσφυζαν από ζωή, από παιδιά που έπαιζαν ποδόσφαιρό, κρυφτό, μηλάκια. Πόσα σπίτια είναι αφημένα στην εγκατάλειψη; Οι στέγες πεσμένες, οι τοιχοποιίες περιμένουν με την σειρά τους, το τέλος. Αλλά και πόσα σπίτια χτισμένα μετά την δεκαετία του εξήντα, του εβδομήντα, του ογδόντα είναι εγκαταλελειμμένα; Πόσα περιμένουν αγοραστή;
Η Ελλάδα εδώ και δέκα χρόνια βιώνει μια αδιέξοδη οικονομική κρίση. Η Σιάτιστα, η γύρω περιοχή έμεινε στα πρώτα στάδια της κρίσης ανεπηρέαστη λόγω της δημιουργίας των μονάδων εκτροφής γουνοφόρων ζώων. Ήταν όμως μια αναλαμπή. Τα αποτελέσματα είναι πλέον ορατά σε όλους. Η Καστοριά έχει ερημώσει, στο Βόιο τα χωριά άρχισαν να αδειάζουν εδώ και χρόνια, η Νεάπολη, το Τσοτύλι, η Γαλατινή ακολούθησαν. Μοιραία ακολουθεί και η Σιάτιστα. Δεν υπάρχει άνθρωπος, που να μην έχει έναν τουλάχιστον συγγενή, φίλο, γνωστό που αναζήτησε αλλού ένα καλύτερο μέλλον. Που όταν φύγει έχει αποκλείσει την επιλογή της επιστροφής.
Η Σιάτιστα βίωσε δύο κύματα μετανάστευσης, μετά την απελευθέρωση και μετά την Κατοχή που επέφεραν την συρρίκνωση της. Η ανάπτυξη της γούνας είχε θετικά και αρνητικά αποτελέσματα. Οικονομική άνθηση της περιοχής όπου πολλοί από τα γύρω χωριά εγκαταστάθηκαν στην Σιάτιστα. Αλλά πολλοί παραγωγικοί κλάδοι εγκαταλείφθηκαν. Αγνοήθηκαν προκλητικά, ευκαιρίες που εμφανίστηκαν για την περίφημη τουριστική ανάπτυξη. Επιμέναμε στην ίδια τακτική ακόμα και όταν έγινε αντιλητπό ότι το εμπόριο της γούνας είχε σκαμπανεβάσματα.
Οπότε μέσα στο γενικότερο περιβάλλον απαισιοδοξίας, όλοι αναρωτιούνται. Μήπως η οικονομική αυτή κρίση θα είναι και η μοιραία για την Σιάτιστα; Υπάρχει κάποια ελπίδα;
Λάζαρος Γ. Κώτσικας