Να μην ξαναμπούν σε “γύψο” οι δημοκρατικές κατακτήσεις και ελευθερίες του λαού.
Η επέτειος του Πολυτεχνείου, φέρνει ξανά το λαό αντιμέτωπο με μια πολύ σκληρή επίθεση του κεφαλαίου και της αστικής τάξης συνδυασμένη με έντονη καταστολή οποιασδήποτε φωνής αντίστασης.
Η κυβέρνηση της ΝΔ πατώντας στο δρόμο που έστρωσε ο ΣΥΡΙΖΑ, στη λογική του “νόμος είναι το δίκιο του κεφαλαίου και των επενδυτών”, μας φέρνει αντιμέτωπους με ένα συνεχές ξεπούλημα όλων των δημόσιων αγαθών, με συνεχείς ιδιωτικοποιήσεις, αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ αλλά και φοροελαφρύνσεις στους κεφαλαιούχους.
Παράλληλα, βλέπουμε την καταστροφή του περιβάλλοντος για συμφέροντα εταιρειών που σχετίζονται με την ενέργεια αλλά και τη συμμετοχή της χώρας μας, σε συνεργασία με τις ΗΠΑ, στα διάφορα ενεργειακά παιχνίδια που αφορούν το μοίρασμα των ΑΟΖ οξύνοντας τους ανταγωνισμούς στη Μεσόγειο. Βέβαια, το ποιος θα είναι αυτός που θα εκμεταλλευτεί τα κοιτάσματα δεν αφορά τον λαό αλλά τα κέρδη των επιχειρήσεων που διεκδικούν το μερίδιό τους.
Η κυβέρνηση για να πετύχει τους στόχους της επιβάλει την καταστολή στην πιο ακραία μορφή της. Έτσι μέσα στο τελευταίο διάστημα έχουμε δει βίαιες εκκενώσεις καταλήψεων, στοχοποιήσεις αγωνιστών/ριών, επιθέσεις της ΕΛΑΣ με χυδαία χρήση της εξουσίας της σε όποια φωνή θέλουν να φιμώσουν, καταστολή απεργιών και γενικότερα έντονη αστυνομοκρατία.
Αποκορύφωμα όλων αυτών είναι τα γεγονότα που έγιναν τη Δευτέρα 11/11 στην ΑΣΟΕΕ, όπου μετά την κατάργηση του ασύλου οι δυνάμεις των ΜΑΤ εισέβαλαν στο χώρο, ασκώντας βία στους φοιτητές και κάνοντας προσαγωγές, συλλήψεις και εντός του Πανεπιστημίου. Επιπλέον, ίδια σκηνικά προετοιμάζουν και για το ΑΠΘ αφού η πρυτανεία πήρε απόφαση για lock out του Πανεπιστημίου την ίδια στιγμή που οι σύλλογοι έχουν πάρει αγωνιστικές αποφάσεις για καταλήψεις τις ημέρες αυτές.
Σε μια εποχή σκληρής αστικής κυριαρχίας σε κάθε επίπεδο, η ιστορία των λαϊκών αγώνων τείνει να παραχαραχτεί και να νοηματοδοθεί σύμφωνα με τις κυρίαρχες επιταγές (όπως συνέβαινε σε κάθε τέτοια εποχή). Η εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν αποτελεί εξαίρεση, μπροστά σε αυτή την ιστορικών διαστάσεων επίθεση του κεφαλαίου για παραχάραξη της ιστορίας. Αστικά κόμματα, ΜΜΕ και εν γένει όλοι οι ιδεολογικοί μηχανισμοί του κράτους και του κεφαλαίου προσπαθούν να απογυμνώσουν την αντίσταση κατά της χούντας από τον πολιτικό και ταξικό της πυρήνα.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου όμως, δεν ήταν μια νομοτελειακή ούτε μια ανεπανάληπτη στιγμή, ήταν το αποκορύφωμα της λαϊκής οργής απέναντι στην τυραννία, που εγκυμονούνταν στην κοινωνία όπως και σήμερα. Ήταν πάλη ενάντια στην καταστολή και την βίαια καταπάτηση των λαϊκών ελευθεριών, πάλη για ψωμί και παιδεία, πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό.
Ωστόσο, δεν υφίσταται απλά ως μια ιστορική στιγμή, που έχει μπει στο μουσείο, καθώς τα αιτήματα της εξέγερσης παραμένουν ακόμα καίρια. Βλέπουμε σε ευρωπαϊκό αλλά και διεθνές επίπεδο την απάντηση που δίνουν οι λαοί στη συνεχόμενη επίθεση που δέχονται από το σύστημα προκειμένου αυτό να συνεχίσει συντηρείται. Όλες αυτές οι εξεγέρσεις είναι μόνο η αρχή για νέους αγώνες, που θα δικαιώσουν τα αιτήματά μας. Εμπρός για της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία!
Να βαδίσουμε ξανά τον δρόμο του Νοέμβρη, τον δρόμο του ανυποχώρητου αγώνα και της εξέγερσης, για τα πολυτεχνεία της γενιάς μας, για να δικαιωθεί τελικά ο αγώνας για ‘‘ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ’’
Συγκέντρωση-πορεία την Κυριακή 17/11, στις 17:00, στην Κεντρική Πλατεία Κοζάνης.
