Η Ταξική Ενότητα, τα ταξικά σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, δώσαμε τη μάχη με όλες τις δυνάμεις μας, με αποφασιστικότητα και δυναμικότητα, ώστε να μην εκφυλιστεί το ΕΚΝΚ και οι διαδικασίες του.
Παλέψαμε για να μην περάσει η εξόφθαλμη και απαράδεκτη νοθεία και οι μεθοδεύσεις από τις παρατάξεις του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού ΔΑΚΕ – ΑΚΕ – ΠΑΣΚΕ, που στόχο έχουν να κρατάν το κίνημα με σκυμμένο το κεφάλι.
Αναδείξαμε την ανάγκη ύπαρξης ισχυρών, μαχητικών, ταξικά προσανατολισμένων σωματείων, για να μην δένεται ο εργαζόμενος πίσω από το άρμα της εργοδοσίας.
Βρεθήκαμε στην πρώτη γραμμή, με κάθε τρόπο και μορφή αγώνα, με αιτήματα και θέσεις που να ανταποκρίνονται στις άμεσες διεκδικήσεις στους χώρους δουλειάς, στις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων.
Μετά και από τη διεξαγωγή του επαναληπτικού 35ου συνεδρίου του ΕΚΝΚ και τις εκλογές της 1ης Απρίλη, οι αρνητικοί συσχετισμοί για το εργατικό κίνημα και την εργατική τάξη της πόλης μας, remain.
Οι ταξικές δυνάμεις θα συνεχίσουμε να δίνουμε τη μάχη απέναντι στην επίθεση της εργοδοσίας, της κυβέρνησης αλλά και της σαπίλας του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, σε όλους τους κλάδους , στην ενέργεια, στις κατασκευές, αλλά και τους κλάδους του εμπορίου, των υπηρεσιών, του επισιτισμού και της εστίασης.
Αγωνιζόμαστε για την επαναφορά των ΣΣΕ, την αναπλήρωση όλων των απωλειών που δεχτήκαμε τα τελευταία χρόνια, για το δικαίωμα στην απεργία και τη συνδικαλιστική δράση, ενάντια στους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις των λαϊκών οικογενειών.
Επόμενο σταθμό της πάλης αποτελεί η απεργία της Πρωτομαγιάς.
Απευθύνουμε πλατύ κάλεσμα στον εργαζόμενο λαό της Κοζάνης, σε κάθε τίμιο συνδικαλιστή, the unemployed, τις νέες γυναίκες και μητέρες, τη σπουδάζουσα νεολαία, που αποτελεί τη νέα βάρδια της εργατικής τάξης, να δώσουν τη μάχη μαζί με τις ταξικές δυνάμεις, με τα σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ.
Το ταξικό μας καθήκον μας επιβάλλει να συνεχίσουμε ακούραστα, με σχέδιο για την οργάνωση της πάλης. Με αποφασιστικότητα, μαχητικότητα, ζωντάνια να μαζικοποιήσουμε τα σωματεία μας, να μπουν στη μάχη και άλλες δυνάμεις, για πάρουμε πίσω όλα αυτά που χάσαμε τα χρόνια της κρίσης, να παλέψουμε για την υπογραφή ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς και δικαιώματα, να αντικρούσουμε την προσπάθεια κατάργησης του απεργιακού δικαιώματος.
Να μην ανεχτούμε άλλο την κοροϊδία και τη νοθεία, να βγάλουμε από το σβέρκο μας τον εργοδοτικό κυβερνητικό συνδικαλισμό που είναι το μακρύ χέρι της αστικής εξουσίας που τσακίζει τη ζωή μας.
Η υπεράσπιση της ζωής, των εργατικών δικαιωμάτων, η οργάνωση της πάλης για την αντεπίθεση της εργατικής τάξης βρίσκεται στα χέρια όλων μας, που πιστεύουμε ότι η κατάσταση αυτή δεν μπορεί και δεν πρέπει να μείνει έτσι.
