Στα πλαίσια του πολιτικού ανοίγματος οι Κομματικές Οργανώσεις πραγματοποίησαν συσκέψεις με νέες γυναίκες, εξορμήσεις σε χώρους δουλειάς και πανεπιστημιακά τμήματα, όπως και συνάντηση με εργαζόμενες της Δομής Φιλοξενίας Γυναικών του Δήμου Κοζάνης και του Συμβουλευτικού Κέντρου με κλιμάκιο του Κόμματος με επικεφαλής τη Βιβή Δάγκα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και επικεφαλής του Τμήματος για τη γυναικεία ανισοτιμία. Το πρόγραμμα κορυφώθηκε θεματικές εκδηλώσεις σε Κοζάνη και Φλώρινα που στέφθηκαν με ιδιαίτερη επιτυχία.
Η εκδήλωση στην Κοζάνη με θέμα «Χτίζουμε ασπίδα προστασίας απέναντι στα αποτρόπαια εγκλήματα σε βάρος των παιδιών, των γυναικών» και ομιλήτρια τη Βιβή Δάγκα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, κέντρισε το ενδιαφέρον των παρευρισκόμενων. Στην κατεύθυνση αυτή, η εκδήλωση έγινε αφορμή για να ξεδιπλωθεί συζήτηση γύρω από μια σειρά ερωτήματα και προβληματισμούς που προκύπτουν τόσο από τις εξελίξεις, την παρέμβαση των αστικών κομμάτων όσο και για το πώς οι νέοι κομμουνιστές και κομμουνίστριες μπορούν να χτίσουν ασπίδα προστασίας απέναντι σε τέτοια φαινόμενα.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρθηκε εισηγητικά «Τον 21ο αιώνα υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις με βάση την πρόοδο της επιστήμης, της τεχνολογίας, της παραγωγικότητας ώστε κάθε κοπέλα να παίρνει τα αναγκαία εφόδια για να μπορεί στην πορεία της ζωής της να στέκεται στα πόδια της, πραγματικά ισότιμη με τον άνδρα» αναδεικνύοντας ότι το Κόμμα μας, στηριγμένο στην κομμουνιστική ιδεολογία έκανε την ανατροπή σε ιδέες και πρακτικές για τη θέση της γυναίκας, παλεύοντας για την κατάργηση των εκμεταλλευτικών σχέσεων που δημιουργούν τους όρους της ανισοτιμίας για να ανοίξει «ο δρόμος για καθολική συμμετοχή της γυναίκας στην εργασία και στα όργανα εξουσίας, για ισοτιμία ανάμεσα στα δύο φύλα, στις διαπροσωπικές τους σχέσεις, στις σχέσεις τους με τα παιδιά»
Ταυτόχρονα, σημείωσε πως με αφορμή την παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, ως Κόμμα εκφράζουμε την αλληλεγγύη και συμπαράστασή μας σε κάθε γυναίκα που έχει υποστεί βία στον χώρο δουλειάς, εκεί όπου ζει, σπουδάζει, αθλείται, περνάει τον ελεύθερο χρόνο της. Με αφορμή την αύξηση των αποκρουστικών φαινομένων βίας απέναντι σε γυναίκες και παιδιά χαρακτηριστικά σημείωσε: « Για αυτό είναι πρόκληση η σημερινή κυβέρνηση, όπως και τα άλλα αστικά κυβερνητικά κόμματα, να πέφτουν από τα σύννεφα, όταν αποσύρουν όλο και περισσότερο την κρατική ευθύνη για την παιδική προστασία, με την πολιτική της υποχρηματοδότησης και υποστελέχωσης των αντίστοιχων κρατικών δομών και υπηρεσιών. Όταν θεωρούν δεδομένη την εμπλοκή την “ιδιωτικής πρωτοβουλίας” στον ευαίσθητο αυτό τομέα, που οι ιδιωτικές δομές παίρνουν το μεγαλύτερο μέρος των κρατικών και ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων, ακόμα και… βραβεία.» συμπληρώνοντας πως τελικά οι αποκαλύψεις για όλα αυτά τα αποτρόπαια εγκλήματα «είναι μια ακόμα απόδειξη ενός εχθρικού αστικού κράτους, που αφήνει τα παιδιά ευάλωτα στην πολύμορφη βία και από την άλλη θρέφει ή κρύβει στα σπλάχνα του “τέρατα” – δράστες.»
Για την ολόπλευρη προστασία των γυναικών από στην πολύμορφη τόνισε ότι «Το ΚΚΕ, μαζί με τις προτάσεις για την ποινική μεταχείριση των δραστών τέτοιων εγκληματικών πράξεων σε βάρος της γυναίκας, έχει καταθέσει ένα συνολικό πλαίσιο θέσεων» συμπληρώνοντας ότι χρειάζεται να εξασφαλιστούν εκείνοι οι οικονομικοί, κοινωνικοί παράγοντες, ώστε οι γυναίκες να έχουν τη δυνατότητα ν’ αντισταθούν και να αποκρούσουν τη βία κάθε μορφής, να απεγκλωβιστούν από παθογόνες οικογενειακές και διαπροσωπικές σχέσεις. Δηλαδή, να εξασφαλιστεί το καθολικό κοινωνικό δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, στην αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία και άλλα. Είναι επείγον να διαμορφωθεί ένα εκτεταμένο δίκτυο δημόσιων και δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών, όπως ξενώνων για κακοποιημένες γυναίκες και τα παιδιά τους, συμβουλευτικών κέντρων, στελεχωμένων με ειδικευμένο προσωπικό με μόνιμη και σταθερή δουλειά, χωρίς εμπλοκή ΜΚΟ.
Η βία κατά των γυναικών δεν περιορίζεται μόνο στη σωματική, λεκτική, ψυχολογική σεξουαλική κακοποίηση στην εργασία, μέσα στην οικογένεια, στη διαπροσωπική σχέση.
Βία είναι το συνολικό τσάκισμα της εργασιακής, της οικογενειακής, της προσωπικής μας ζωής, η έλλειψη μέτρων προστασίας της υγείας και της ζωής μας, των εργασιακών μας δικαιωμάτων, της μητρότητας. Τα “δεσμά” λοιπόν που περιορίζουν τις δυνατότητες μιας γυναίκας να ξεφύγει από μια παθογόνα, βίαιη σχέση είναι οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, η επιδείνωση των συνθηκών εργασίας και ζωής ιδιαίτερα των εργαζόμενων, άνεργων γυναικών, οι πιέσεις κι εκβιασμοί που συναντά μια κοπέλα στην πορεία των σπουδών της, στην εργασία, στον αθλητισμό, πολιτισμό.
Κλείνοντας τόνισε «Η συμμετοχή στον αγώνα για να σπάσει οριστικά ο «φαύλος κύκλος» της εκμετάλλευσης και βίας είναι πηγή έμπνευσης για την αγωνιστική και ανυπότακτη με τις δυσκολίες στάση σε όλα τα πεδία της ζωής, και στις διαπροσωπικές σχέσεις…Και αυτό μπορεί να το διασφαλίσει οριστικά και αμετάκλητα μια κοινωνία στην οποία ο εργαζόμενος άνθρωπος, απελευθερωμένος από τα καπιταλιστικά δεσμά, θα απελευθερώσει μαζί και τις τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες της εποχής μας και θα τις θέσει στην υπηρεσία των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών. Εκεί μπορεί να αναπτυχθεί ο νέος τύπου ανθρώπου, γυναίκας και άντρα, με τρόπο ισότιμο.»
Στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στη Φλώρινα, με τίτλο “Παλεύουμε για την ισοτιμία και την χειραφέτηση των γυναικών – Ενάντια στη βία, στην εκμετάλλευση, στις ανορθολογικές θεωρίες” και ομιλήτρια τη Βιβή Δάγκα, αναπτύχθηκε προβληματισμός γύρω από το ποια είναι τα σύγχρονα εμπόδια που δημιουργούν τους όρους της γυναικείας ανισοτιμίας και τι μπαίνει σήμερα εμπόδιο στη δυνατότητα να αναπτύσσεται ολόπλευρα και με ισότιμο τρόπο κάθε άνθρωπος, γυναίκα και άνδρας. Χαρακτηριστικά η Βιβή Δάγκα τόνισε στην εισήγησή της «Εμπόδιο μπαίνει η κοινωνία της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και καταπίεσης, που στηρίζεται στον ταξικό διαχωρισμό και τις κοινωνικές διακρίσεις. Σε αυτό το έδαφος, το εχθρικό αστικό κράτος- όποια κι αν είναι η κυβέρνηση- δε θέλει και δεν μπορεί να εξασφαλίσει τα διακηρυγμένα δικαιώματα σε όλες και όλους.» Ενώ καταλήγοντας τόνισε ότι «σε αυτό το έδαφος διατηρείται και η πρόσθετη –δηλαδή και σε σχέση με τον άνδρα– ανισοτιμία της γυναίκας. Και σήμερα στη σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία η όποια οικονομική ανεξαρτησία της γυναίκας από τον άνδρα δεν μπορεί να πάρει χαρακτήρα ουσιαστικής οικονομικής και κοινωνικής απελευθέρωσης.
Γιατί δεν απαλλάχθηκε ούτε η γυναίκα, ούτε ο άνδρας από τον ταξικό οικονομικό και κοινωνικό καταναγκασμό.»
Ταυτόχρονα σχολίασε το πώς σήμερα γίνεται συστηματική προσπάθεια σε πολλά καπιταλιστικά κράτη να ενσωματώσουν την υγιή αφετηρία ευαισθητοποίησης της νεολαίας για την καταπολέμηση των διακρίσεων και του κοινωνικού αποκλεισμού με κριτήριο το σεξουαλικό προσανατολισμό και άλλα προσωπικά γνωρίσματα. Συμπλήρωσε ότι «Στο όνομα της “προόδου” προωθείται ο άκρατος υποκειμενισμός στον προσδιορισμό της θέσης του ατόμου στην κοινωνία ή αλλιώς “αυτοπροσδιορισμός”, απομονωμένα από οποιοδήποτε αντικειμενικό προσδιορισμό και κοινωνική, ταξική αναφορά.Και παρουσιάζεται με όρους “ατομικών δικαιωμάτων”.»
Τόνισε ότι το Κόμμα μας με συνέπεια καταπολεμά τις απαράδεκτες και καταδικαστέες διακρίσεις και τη βία σε βάρος ανθρώπων με κριτήριο τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους και άλλα προσωπικά γνωρίσματα. Όμως, οι αντιεπιστημονικές θεωρίες περί “αυτοπροσδιορισμού” προσπαθούν να ερμηνεύσουν σύνθετα κοινωνικά ζητήματα, που εξελίσσονται ιστορικά, με “κάλπικους διαχωρισμούς” που οδηγούν αντικειμενικά στον αντιεπιστημονικό διαχωρισμό του ανθρώπου ανάμεσα σε “βιολογικό” ον και “κοινωνικό” ον» και συμπλήρωσε καταλήγοντας «Πρόοδος, όμως, δεν είναι η αμφισβήτηση ότι υπάρχει αντικειμενική πραγματικότητα. Πρόοδος είναι η χειραφέτηση από τις αντιδραστικές κοινωνικές αντιλήψεις, σε σύγκρουση με την εκμεταλλευτική κοινωνία που τις γεννά και τις αναπαράγει. Ασπίδα προστασίας για κάθε άνθρωπο που βιώνει τις διακρίσεις και την κοινωνική απομόνωση είναι ο αγώνας για να φέρουμε τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες στο προσκήνιο. Είναι ένας αγώνας που μπορεί να αγκαλιάσει όλο και περισσότερες εργατικές-λαϊκές δυνάμεις, ανεξάρτητα από φύλο, θρησκεία, εθνική ή εθνοτική καταγωγή, σεξουαλικό προσανατολισμό και άλλα προσωπικά γνωρίσματα.»
Κλείνοντας επισήμανε ότι η συμμετοχή στην ταξική πάλη αναπτύσσει ολόπλευρα την προσωπικότητα καθενός και καθεμιάς. «Βάση για την κατάργηση των ανισότιμων σχέσεων μεταξύ άνδρα και γυναίκας είναι η συμμετοχή της γυναίκας στην κοινωνική εργασία. Και προϋπόθεση για την κοινωνική της χειραφέτηση είναι η ανατροπή των εκμεταλλευτικών σχέσεων στην παραγωγή, στο εμπόριο, τον τουρισμό, σ’ όλων των ειδών τις εργασίες. Μόνο με την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, με την ανατροπή αυτής της κοινωνίας και οικονομίας που έχει κίνητρο το καπιταλιστικό κέρδος, τον ανελέητο ανταγωνισμό»
