Οι αγώνες δε θα μπουν στο γύψο! – Πέμπτη 9 July, 20.00pm. στην κεντρική πλατεία Πτολεμαΐδας
Αυτό που δεν πέτυχαν κατά τη διάρκεια της καραντίνας, να κλείσουν το στόμα των υγειονομικών, των εργαζόμενων στα super market, of the educators, των ξενοδοχοϋπαλλήλων, όλων των εργαζομένων και συνολικά του λαού μας, seek to do so with a junta-inspired law that promotes new restrictive measures, repression and dissolution of the basic democratic right, which our people have conquered with many, timeless and bloody struggles. Η κυβέρνηση με τα καλοταϊσμένα ΜΜΕ ζεσταίνει στο σχέδιο απαγόρευσης των διαδηλώσεων και των συγκεντρώσεων.
Το “νομοσχέδιο”, αντιγραφή του χουντικού νόμου του 1971(!!!), ορίζει την αστυνομία ως ανώτατη αρχή καθώς της αναθέτει διευρυμένο και επιτελικό ρόλο. In addition to its role in enforcing the law, αναλαμβάνει καθήκοντα “ερμηνείας του νόμου”. It will be able to determine the restrictions that must be imposed on a demonstration, to invent her own, to have the discretion to decide in advance whether a public meeting will be allowed, if it is spontaneous, what restrictions will be imposed. Φέρνουν ξανά το χωροφύλακα μέσα στα σωματεία, στους φοιτητικούς συλλόγους, στις διαδηλώσεις, στις συνελεύσεις.
Με βάση το “νέο” νομοσχέδιο:
- “Ο οργανωτής της διαδήλωσης οφείλει να γνωστοποιήσει στην κατά τόπο αστυνομία ή λιμενική αρχή την πρόθεσή του να καλέσει το ευρύ κοινό σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση. Η γνωστοποίηση περιλαμβάνει τα στοιχεία ταυτότητας κι επικοινωνίας του οργανωτή (individual), τον ακριβή τόπο, το χρόνο έναρξης, expiration, το σκοπό και το δρομολόγιο της διαδήλωσης.” (article 3)
- Ο οργανωτής της συγκέντρωσης “συνεργάζεται άμεσα με την αρμόδια αστυνομική αρχή και ιδίως με τον Αστυνομικό Διαμεσολαβητή (σύνδεσμος μεταξύ διαδηλωτών και κράτους) και συμμορφώνεται στις υποδείξεις του παρέχοντας συνδρομή στην τήρηση της τάξης.” (article 4)
- Αν η κινητοποίηση (course, concentration, demonstration) δεν γνωστοποιηθεί “η αστυνομική αρχή δύναται να προβεί στη διάλυσης της ανωτέρω συνάθροισης..” (articles 3 and 9). In addition, “επικείμενη δημόσια συνάθροιση μπορεί να απαγορεύεται (κι αν ακόμα έχει γνωστοποιηθεί), αν επαπειλείται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια ή απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής.” (article 8)
Ανάγεται σε ιδιώνυμο η συμμετοχή σε διαδήλωση, after:
- “Όσοι συμμετέχουν σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση, η οποία έχει απαγορευτεί τιμωρούνται με φυλάκιση από ένα (1) έως δύο (2) έτη.” (article 14)
- “Ο οργανωτής δημόσιας συνάθροισης ευθύνεται για την αποζημίωση όσων υπέστησαν βλάβη της ζωής και της ιδιοκτησίας τους…” Με τη διάταξη αυτή ενορχηστρώνεται κι ανοίγει ο δρόμος για εκτεταμένες προβοκάτσιες. (article 14)
- Για την απαγόρευση λαμβάνεται υπόψη και ο αριθμός των διαδηλωτών και η δυνατότητα της αστυνομίας για αλλαγή δρομολογίου ή τόπου συγκέντρωσης. (article 7, par. 4)
- “Εξουσιοδοτείται ο υπουργός δημόσιας τάξης να ρυθμίζει τα περί διάλυσης των συγκεντρώσεων” κατά το δοκούν και με συνοπτικές διαδικασίες. (article 15).
Θα μείνει στα χαρτιά! Δε θα περάσει η σιγή νεκροταφείου!
Restricting protests, especially in the current period, is not an isolated act. Beyond the steady and timeless "desire" of governments and business groups, today comes to bond with the attack on labor rights promoted at all levels on the occasion of the pandemic. Their regularity requires a graveyard silence and a bowed head. The intention to intervene in the protests completes the overall repression plan that wants the working people on the sidelines, speechless and his fights in plaster.
Employees will in vain thwart any attempt to silence them, να μετατρέψουν τους εργασιακούς χώρους σε γκέτο και την διεκδίκηση σε ποινικό αδίκημα.
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑΣ
Thursday 9 JULY, 20:00pm.
