Πώς θα του μάθω να ελέγχει τα συναισθήματά του;

Τα συναισθήματα των παιδιών αλλάζουν με καταιγιστικούς ρυθμούς. Το ίδιο πιτσιρίκι που πριν δύο λεπτά έπλεε σε πελάγη ευτυχίας παίζοντας με τις πλαστελίνες του, ξαφνικά μπήγει τα κλάματα επειδή δεν το αφήσατε να φάει την «πίτα» που μόλις έφτιαξε. Αυτή η τάση τους μπορεί να γίνει από χαριτωμένη έως και εκνευριστική, ανάλογα με τη στιγμή που θα εκδηλωθεί. Αυτός, όμως, δεν είναι ο μόνος λόγος να τα βοηθήσουμε να μάθουν να ελέγχουν τα συναισθήματά τους.

Κάθε παιδί είναι περισσότερο ευάλωτο σε διαφορετικά είδη συναισθημάτων. Κάποια είναι ευέξαπτα, άλλα ευαίσθητα και άλλα αγχώδη. Όποιο, όμως, και αν είναι το αρνητικό συναίσθημα που δείχνει να κατακλύζει συχνότερα το μικρό σας, αν δεν μάθει να το ελέγχει αποτελεσματικά, το πιθανότερο είναι ότι σταδιακά θα δημιουργήσει δυσκολίες στην καθημερινότητά του. Ένα οξύθυμο παιδάκι, για παράδειγμα, ίσως δυσκολεύεται να κάνει νέους φίλους, ενώ ένα ιδιαιτέρως αγχώδες πιτσιρίκι ενδέχεται να χάσει την ευκαιρία να συμμετάσχει σε δραστηριότητες που το ενδιαφέρουν. Ευτυχώς, υπάρχουν τρόποι να τα βοηθήσουμε να επιβληθούν στα συναισθήματά τους, ήδη από μικρή ηλικία.

Η σημασία της προσωπικής ευθύνης

Κάθε νέο ερέθισμα είναι ικανό να ανατρέψει πλήρως την ψυχολογία του. Ωστόσο, ακόμη και αν ακόμη δεν το συνειδητοποιεί, ήδη είναι ικανό να κοντρολάρει σε κάποιο βαθμό, αν όχι τα ίδια τα συναισθήματα που βιώνει, τότε τουλάχιστον τη διάρκειά τους. Εξηγήστε του ότι δεν κερδίζει κάτι «βουλιάζοντας» στην αρνητικότητα – αντιθέτως, απλώς θυσιάζει χρόνο τον οποίο θα μπορούσε να απολαμβάνει.

Επιπλέον, έχει τεράστια σημασία να διαχωρίσετε τα ίδια τα συναισθήματα από την έκφρασή τους. Όλοι έχουμε στιγμές στις οποίες είμαστε θλιμμένοι ή θυμωμένοι. Αυτό, όμως, δεν μας δίνει το δικαίωμα να συμπεριφερόμαστε με άσχημο τρόπο στους άλλους, ακόμη και αν οι δικές τους πράξεις ήταν που μας έφεραν σε αυτή την ψυχική κατάσταση. Ο καθένας μας έχει την απόλυτη ευθύνη των πράξεών του, και αυτό είναι κάτι που το μικρό σας θα πρέπει να το μάθει από νωρίς.

Αντιθέτως, μπορεί να έχουμε την ευθύνη της συμπεριφοράς μας προς τους άλλους, δεν μπορούμε όμως και να ελέγξουμε την συναισθηματική τους αντίδραση σε αυτή. Με άλλα λόγια, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να φροντίζουμε οι πράξεις μας να αντιστοιχούν στον αξιακό μας κώδικα και να λαμβάνουμε υπόψη μας τους γύρω μας στον βαθμό του εφικτού. Από εκεί και έπειτα, δεν μπορούμε να αποφύγουμε το ενδεχόμενο η σωστή συμπεριφορά μας ενίοτε να προκαλέσει τον θυμό ή την απογοήτευση ενός άλλου προσώπου. Αυτή η συνειδητοποίηση θα το βοηθήσει να παίρνει σωστές αποφάσεις, ακόμη και όταν οι φίλοι του αντιδρούν σε αυτές με άσχημο τρόπο.

Μαθαίνοντάς το να αγνοεί τη δυσφορία

Τα αρνητικά συναισθήματα πολλές φορές είναι εξαιρετικά χρήσιμα. Για παράδειγμα, αν θυμώνει κάθε φορά που αλληλεπιδρά με ένα συγκεκριμένο άτομο, ενδέχεται το πρόβλημα να μην προκύπτει από το δικό σας παιδί. Ωστόσο, όταν αυτά τα συναισθήματα είναι ενδογενή και εμμένουν, υπάρχει περίπτωση να το αποκλείουν από δραστηριότητες που θα απολάμβανε.

Εξηγήστε του ότι πολλές φορές ο μόνος τρόπος να ξεπεράσουμε το άγχος μας είναι να εκτεθούμε στη συνθήκη που μας φοβίζει. Ενθαρρύνετέ το να συμμετέχει σε χόμπι που αισθάνεστε ότι θα του άρεσαν και δείξτε του ότι αυτό που σας ενδιαφέρει είναι η προσπάθειά του και όχι η επιτυχία του. Τονίστε του ότι τα λάθη, η αποτυχία και οι άβολες καταστάσεις είναι ευκαιρίες μάθησης και βελτίωσης του εαυτού του.

Βρείτε του λύσεις

Μπορεί να αντιδρά στην κάθε μικρή αναποδιά σαν να ήρθε το τέλος του κόσμου, εσείς όμως ξέρετε ότι συγκεκριμένα παιχνίδια, τραγούδια ή απλώς μια αγκαλιά είναι ικανά να του φτιάξουν αυτομάτως το κέφι.

Εκτός από την τεχνική του… αντιπερισπασμού, δηλαδή την χρήση αυτών ακριβώς των δραστηριοτήτων για να το κάνετε να ξεχαστεί, μπορείτε σταδιακά να το ενθαρρύνετε στο να παρηγορεί μόνο του τον εαυτό του.

Για παράδειγμα, την επόμενη φορά που θα το δείτε να μουτρώνει, μπορείτε να το ρωτήσετε: «Τι πιστεύεις ότι θα σου έφτιαχνε τη διάθεση;». Έτσι, σιγά – σιγά θα μάθει να ελέγχει τα συναισθήματά του με υγιή τρόπο.

Πηγή:imommy.gr